اگر نگاهی عمیق به تحولات سیاسی ،اجتماعی و اقتصادی جامعه ایران در ادوار گذشته بیندازیم خواهیم دید که در سیستم سیاسی و ساختار اداری کشور افرادی وجود داشته اند ، که همیشه به دنبال اصلاح ساختار امور ، احقاق حقوق مردم و منافع عمومی مردم بوده اند و حتی این افراد در شرایطی برای منافع ملی کشور از ثروت شخصی خود در جهت پیشرفت اهداف ملی استفاده می کردند و آنچنان حس ناسیونالیسم عقلانی نسبت به کشور خویش داشته اند که حاضر بوده اند ،خودشان را در جهت پیشرفت و توسعه ایران فدا کنند ،اما متأسفانه در کنار این افراد در سیستم کشور عده ای هم وجود داشته اند که به دنبال منافع شخصی خود و پایمال کردن منافع عمومی و مخالف با پیشرفت و توسعه کشور بوده اند و همین افراد سعی می کردند به افرادی که در جهت منافع ملی ایران تلاش می کردند ضربه بزنند . تاریخ ایران را که ورق بزنیم شاهد خیانت های این افراد در حق ملت ایران هستیم . این روند همچنان توسط همچون افرادی در این دوره هم ادامه دارد و این یکی از مشکلات اساسی و مهم در جهت پیشرفت اصلاحات در ایران است ، که روز به روز این افراد منافع طلب که کشور را در هشت سال به تاراج برده اند در جهت عدم پیشرفت اصلاحات تلاش میکنند و دیگر مردم در روز 29اردیبهشت به این عده اقلیت ثابت کرده اند که هیچ پایگاهی مردی و مقبولیتی در نزد ما ندارید اما همچنان سعی می کنند با ادعله های من دراوردی به دولت ضربه بزنند ،

نماینده حاکم بر هر جامعه ای نماینده افکار حاکم بر آن جامعه است و این افراد به جای ایکنه به رای مردم احترام قائل بشوند روز به روز به منتخب مردم توهین می کنند که توهین به خود مردم است. این طیف با توجه به رفتارهای که در این ایام انجام داده اند برای همگان ثابت کرده اند که نه به قانون پایبندند نه به دموکراسی ؛

هدف نگارنده بیشتر این بوده که ذکر کند هنوز با توجه به مقوله های که در ذیل مطرح می شوند ،اصلاحات در ایران راه دشواری در پیش رو دارد که باید از مرحله توده وار گذر کند ،گذار از جامعه توده وار به جامعه مدنی ،گذار از فرد ذره وار به انسان دارای فردیت و حقوق ،گذار از حکومت انتصابی به حکومت انتخابی ،گذار از بیعت به مشارکت،گذار از همسان اندیشی به تحمیل دگر اندیشی ،گذار از خشونت به مدارا و تساهل با دگر اندیشی و دگر باشی،گذار از یگانگی سیاسی به پیوند و یگانگی سیاسی ،گذار از بی سامانی سیاسی به سامان سیاسی ،گذار از محافل به احزاب ،گذار از عدم پاسخگویی حاکمیت و دولت به پاسخگویی و گذار از ابهام سیاسی به شفافیت سیاسی راه دشواری است که اصلاحات سال هاست در پیش دارد که فقط صبر و تحمل می خواهد.

* دانشجوی جامعه شناسی