دومین کنگره استانی حزب کارگزاران سازندگی استان کهگیلویه وبویراحمد با حضور مهندس غلامرضا پناه عضو شورای مرکزی حزب، اعضای شورای شهرستان های حزب، کانون ها، دبیران دیگر احزاب، شخصیت ها و چهره های سیاسی استان روز نهم آذر ماه در یاسوج برگزار شد.

دومین کنگره حزب کارگزاران سازندگی استان کهگیلویه و بویراحمد با حضور چهره‌های شاخص اصلاح طلب و این حزب در یاسوج مرکز این استان برگزار شد.

سیدرضاعسکری رئیس ستاد روحانی در بویراحمد، سیدعسکر عرفانی زاده معاون ستاد روحانی در استان، سبز معاون درمان علوم پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد، فرج‌الله راد مدیرکل فنی و حرفه‌ای استان، پناهی معاون سیاسی فرماندار بویراحمد، فرزانه آرامش رئیس آموزشکده فنی و حرفه‌ای دختران یاسوج، محمدرضا نیکبخت از فعالان سیاسی بویراحمد و کاندیدای دهمین دوره انتخابات مجلس، شهردار سی‌سخت، چنگیز هاشمی نائب رئیس اتاق بازرگانی یاسوج، خانم دکتر پناهی رئیس دوره ای شورای هماهنگی اصلاحات استان، رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان دنا  و جمع دیگری از مسوولان و اعضای این حزب در دومین کنگره حزب کارگزاران سازندگی استان نیز حضور داشتند. در این کنگره، غلامحسین هادیانی نژاد دبیر اول حزب ضمن خیر مقدم به حاضرین گفت : برای انتخاب و تشخیص افراد فرهیخته و اندیشمند جهت تشکیل شورای استانی حزب بصورت دموکراتیک، نیاز به برگزاری کنگره سراسری سالانه است. ایشان گفت که با توجه به بافت ایلی و عشیره ای استان باید احزاب توسعه پیدا کند و با توسعه احزاب می توان به مبارزه با طایفه گری و قوم سالاری پرداخت. دبیر اول حزب، تمام نخبگان استان را جهت حضور و عضویت در حزب کارگزاران سازندگی و دیگر احزاب دعوت کرد تا بتوانند برای توسعه کشور و استان برنامه بدهند. وی حزب را متشکل از کنار هم قرار گرفتن جمعی همفکر برای برنامه‌ریزی بهتر عنوان کرد و تاریخچه ای از حزب بطور خلاصه بیان نمود. هادیانی نژاد اضافه کرد که : امسال مفتخریم که دومین بار کنگره استانی حزب کارگزاران سازندگی استان را برگزار می کنیم. برای نهادینه کردن احزاب و همچنین معرفی احزاب به جامعه نیاز به چنین جلسات و کنگره هایی هست. از همه فرهیختگان دعوت میکنم که برای مقابله با طایفه گرایی وارد احزاب شوند و با سلاح حزب و مهمات اندیشه با قوم گرایی مبارزه کنند. و شایسته سالاری و نخبه گرایی را برای مدیریت ها آماده کنند. احزاب در ایران عمر کوتاهی دارند، یعنی نسبت به جهان و کشور های توسعه یافته، ما از نظر قدرت احزاب، عقب مانده ایم. اولین حزب در کشور ما در زمان مشروطیت تحت عنوان حزب تجدد و بعد از آن حزب ایران نوین توسط تیمور تاش.

و حزب توده هم توسط جلال آل احمد و جمعی دیگر بوجود آمد.

بعد از انقلاب اسلامی اولین حزب فراگیر، حزب جمهوری اسلامی بود که بعلت اختلاف نظرها در سال 1362 بسته و تعطیل شد. انشعابات مختلفی از حزب جمهوری اسلامی بیرون آمد از جمله: جامعه روحانیت مبارز، مجمع روحانیون مبارز و تعدادی دیگر.

تعدادی از فرهیختگان، در زمان دولت سازندگی به فکر تشکیل حزب کارگزاران سازندگی افتادند. در سال 78 حزب کارگزاران رسما کار خود را آغاز کرد و تا سال 88 هم فعالیت این حزب ادامه داشت. بعد از 88 دچار رکود شد، تا اینکه در سال 94 با برگزاری یک کنگره هفتصد نفری، کار خود را به طور بسیار فعال و جدی آغاز نمود. هم اکنون در کشور و کل استان ها حزب از حالت هیئت موسسی خارج شده و بصورت کاملا دموکراتیک با رای اعضا در کنگره، اعضای این حزب مشخص می شوند.

بعد از سخنان دبیر اول حزب استان، سه نفر از دبیران شهرستان های حزب و همچنین نماینده بانوان خانم الهه شکیبایی به تشریح عملکرد حزب پرداختند و نکات مثبت و ارزنده ای برای رونق بخشیدن به حزب بیان کردند.

در ادامه محسن فروزان عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران استان کهگیلویه و بویراحمد در این کنگره مطالب خود را به شرح زیر ارائه داد.

قبل از هر سخنی در کوران حوادث امروز، در بین اشک‌ها و لبخندها، بد نیست از هاشمی مرد توسعه و تعادل یادی بکنیم و خاطره‌اش را به ذکر فاتحه ای گرامی بداریم، هاشمی مردی که در میانه ایستاد تا نظام را از افراط و تفریط برحذر دارد، پدر معنوی کارگزاران که یاد و خاطره‌اش در خرد جمعی به جنگ و صلح، توسعه و اصلاح گره خورده است. به احترام این مردد بزرگ “رحم الله من یقرا الفاتحه مع الصلوات”….. از این مقدمه تا آن مؤخره اگر نهیبی زدیم و نقبی بر دولتی که خود مبلغش بودیم و مراقبش، هدف نقدی سازنده است و نه تخریبی کشنده.

اگر اصلاحات و اصلاح طلبان را از به یغما رفتن سرمایه‌های اجتماعی و انسانی‌اش ترسانده‌ایم و بی رحمانه به سلابه کشیده‌ایم و با شلاق لعن و نفرین روحشان را خراشیده‌ایم، هدف ساختن است و نه سوزاندن و سوختن، ساختنی برای همه ایرانیان.. دراین مقال عمداً از پرداختن به خدمات دولت طفره رفته‌ام.چرا که پیش از این مدافعان وکاسه لیسان باهم هم پیمان وهم پیاله، دولت را با چرب زبانی فریفته‌اند…اما من با نقد سرخ دولت را به بازبینی در سیاست‌هایش دعوت می‌کنم…..

جوانان اصلاح طلب در عمر پربرکت نظام از دو گذرگاه گذر کرده‌اند و در گذر سوم لنگ شده‌اند، از جوانانی “جریان ساز”به جوانانی “مطالبه گر”تغییر هویت دادند و اینک پس از سال‌ها مطالبه گری و روشنگری، خواهان “نقش آفرینی”هستند.

اما این”نقش آفرینی”به بهانه‌های مختلف تاکنون به تعویق و تعلیق دچار شده است که بخشی از این تعویق و تعلیق ناشی از عدم شجاعت و معامله گری مدیران منتصب اصلاح طلب است که گویا یا خود را باور ندارند یا هویت اصلاح طلبی خود را عاریتی می‌دانند به ناچار خود را زیر نگین و عبای اصول گرایان افراطی قایم کرده‌اند و قامت به خدمتگزاری این گروه راست کرده‌اند.

پیام روشن و شفاف ما به این مدیران دو نبش که هم از توبره می‌خورند و هم از آخور اینست که: آخور بین هرگز آخر بین نمی‌شود و زین پس ما شیپور رسوایی‌تان را کوک کرده و رسوایی‌تان را بر بند می‌کنیم.

اصلاحات در کمای فرسایشی رفته است، به خیال خود در کنج عافیت بر خر مراد سوارند، نه آمر به معروف‌اند و نه ناهی از منکر، شده‌اند جاده صاف کن تصمیمات دولت، گویا چک سفید امضا داده‌اند که تحت هر شرایطی از تصمیمات دولت و دولت پشتیبانی کنند.

بر سر پیمان دولت، با مردم و اضطرارهایشان قهر کرده‌اند، دولت بی محابا با تصمیمات سختگیرانه خود، عیش را طیش و معیشت را دشخوار کرده است. گویی که کار دولتمردان همه و همه تنگ کردن معیشت مردم شده، هر وزیر و صاحب منصبی تصمیمش بر افزایش و گرانی و مالیات و عوارض شده، دولت به بهانه مهار تورم، نقدیندگی را کنترل سختگیرانه، تعرفه‌ها را افزایش، مالیات‌ها را گسترش و افزایش داده، تسهیلات را عملاً به صفر رسانده و چنان بر گلوی مردم فشار آورده که چیزی نمی‌پاید بر هوای آزاد تنفس نیز مالیاتی، تعرفه ای وضع کند، اما اصلاح طلبان به دلیل اولویت بخشیدن “سیاست ورزی” بر آرمانخواهی” زبان در سرمه خوبانده اند، به بهانه همراهی و همزبانی، اما به چه قیمتی؟

ناف دولت اعتدال را با گرانی‌های گام به گام، مالیات‌های هنگفت، قبض‌های شیب دار حاملهای انرژی بریده‌اند، با بستن و گره زدن تسهیلات به بهانه مبارزه با تورم، پرورش و تبلیغ حذف یارانه نقدی به معیشت مردم، به عزت مردم، به آبروی مردم تجاوز کرده‌اند. با مسول دانستن دولت مستقر تحت هر شرایطی نگذارید دخیل کردن دولت‌های قبلی در ضعف‌ها اپیدمی شود.. این مواجهه سلبی با ضعف‌ها ونارسایی ها نوعی تمارض وشانه خالی کردن دولت‌ها از مسولیت هایشان است…. پس به هوش باشیم این گردن هم‌اند اختن ها در دولت‌ها می‌رود تا به یک سند روم خطرناک در جامعه بدل شود با مقاومت واراده معطوف به خواستن نگذاریم دولت‌ها بیش از آنکه تلاش کنند از پی عافیت طلبی منفعل شوند

اما پیام ما به بزرگان اصلاحات:

این نان خوردن به این ریش جنباندن نمی‌ارزد، لازم است رابطه دولت با اصلاح طلبان اصلاح، ترمیم و یا با توجه به تغییرهای بنیادین دولت در عملکردش تعریف و استراتژی جدیدی بر آن وضع شود.

انتظار داریم در ابتدای امر “اصلاحات” را بازتعریف کنید تا نسل‌های جدید بدانند قرار است “چه” را اصلاح کنند، در گام بعدی حدود و ثغور اصلاحات و اصلاح طلبی را ارائه دهید تا با نادانی خطوط قرمز را رد نکنیم، اگر هر نقدی مترادف عبور از خطوط قرمز تلقی نشود، در قدم‌های بعدی تلاش کنید اصلاحات را از استحاله برحذر دارید تا در آینده با یک شتر گاو پلنگی روبه رو نشویم که نمی‌دانیم با آن چه باید کرد، از حل شدن بیش از حد در دولت اعتدال بپرهیزید چرا که دایه هرگز مادر نمی‌شود، جایی که قرار است پیام اصلاح طلبی را در بوق و کرنا کنیم و در کنار مردم و محرومیت‌هایشان فریاد بزنیم، فریاد برآوریم تا این سرمایه اجتماعی ارزشمند که با یک “تکرار می‌کنم”و “تکرار کنید”سید اصلاحات که “امید”را تکرار می‌کرد، شما با سکوتتان، با تقیه‌تان، با بی تفاوتی‌تان این”امید”را نا امید نکنید.

رویکرد دولت در توسعه باز هم با نادیده انگاشتن توسعه انسانی و سرمایه‌های انسانی و اولویت دادن سرمایه‌های مادی بر سرمایه‌های انسانی، در حال دامن زدن به فقر فزاینده و توسعه فقر و فلاکت در جامعه هست، آلارم های گوشخراش فقر، بیکاری، فساد و رکود که از زمان احمدی نژاد به صدا درآمده است را حداقل رست الارم کنیم، بیش از این با فشارهای مضاعف دولت بر مردم همراهی نکنید، با مردم برسر اضطرارهایشان عهد ببندید، دولت را از تیغ نقد مصون ندارید، شاید گوش فلک کر از برج عاج به پایین آیند و ببیند مردم به چه دردی گرفتارند، اندکی گشایش در نقدیندگی، تسهیلات و سهل گیری بر مالیات و عوارض و قبوض شیب دار به جایی از عالم بر نمی‌خورد.

تا کنون مردم گوش به فرمان کنارتان بودند اینک شما از اندیشکده های خلاء بیرون بیایید تا درد مردم را لمس کنید، شاید در آن صورت فرق “نظریه”با ” واقعیت” ها را بیشتر درک کنید و با همراهی‌هایتان لبخند مردمانتان را بر لبانشان بکارید،،،، بگذارید مردمانتان، امروز فقط امروز بی واهمه و ترس از آینده از فرط خوشحالی یک دل سیر لبانشان به خنده وا شود،،،

و اما کندوکاوی گذرا و ساندویچی پیرامون وضعیت استان:

از مدیران دو نبش و نان به نرخ روز خوری که در امر داد و ستد اخلاق و منصب و آرمان‌هایشان بی هیچ دلواپسی و عذاب وجدان مشغول‌اند و همچون موریانه به جان درخت لاغر و نحیف اصلاحات افتاده‌اند و از درون می‌خورند و می‌تراشند بنالیم یا از تقدم قوم گرایی، طایفه سالاری بر شایسته سالاری علم عدالت ورزی برداریم یا از به تاراج رفتن تعقل در اداره امور شهر گریه سر دهیم و یا از سیاست زدگی افراطی هراسان باشیم. از چه بگوییم و از کجا بنالیم که هر یک شرحه شرحه می‌کند قلب آدمی را. سرعت حرکت قطار توسعه استان با همت متولیان بی فرهنگی کند شده است، منافع ملی و استانی و بومی در پای ترجیحات قومی و خانوادگی قربانی می‌شود، طراحی مبلمان زیبای شهری با بی تدبیری می‌رود که به بی نظمی، بی قاعدگی و کثیفی محیط شهری بدل شود، معضل ترافیک در مرکز استان به حال خود رها شده است، نمایندگان، با قیافه حق به جانب و فیگور انقلابی مشغول رتق و فتق امور روستاها هستند تا شعارهای انقلاب را جامه عمل بپوشانند و آنقدر در تقلای انقلابی گری ذوب شده‌اند که از معضلات و مشکلات شهری که در آن زندگی می‌کنند، بی خبر بی خبرند.

تا جایی که به جای محرومیت زدایی وارد عرصه محرومیت زایی شده‌ایم، شهرهای پرجمعیت را به روستا و روستاهای کم جمعیت را به امکانات شهری مبتلا کرده‌ایم، عدم درک مناسب از خدمت رسانی و عدم اولویت بندی باعث شده نه شهرها شهر باشند و نه روستاها روستا، هیچ چیز سرجای خود نیست. اینقدر از فقر گفته‌ایم که به فقر خو گرفته‌ایم و آنقدر از ثروت بد گفته‌ایم که از توسعه گریزانیم، اما برای پیشرفت باید بجای توسعه فقر، به تولید ثروت بیاندیشیم.

فقر، بدبختی، نکبت از سر و وضع شهرهای استان می‌بارد، تقریباً هیچ کار زیر بنایی برای روانی و کنترل ترافیک نشده، هیچ ایستگاه جانمایی شده و ساخته شده برای مردمان حاشیه شهرها پیش بینی نشده، جناب استاندار و نمایندگان محترم، شما نماینده مردم شهرهایتان هم هستید، یادتان نرود.

ما ضمن حمایت مشروط از استاندار محترم استان می‌خواهیم تدبیر و دور اندیشی را سرلوحه کار خود قرار دهید، برای استانی که با جاذبه‌های طبیعی و جهانگردی لقب پایتخت طبیعت را یدک می‌کشد، این چهره خموده شهرها مناسب است؟ می‌توان امیدوار بود با این چهره گردشگر جذب کرد و بر درآمد اقتصادی خانوارها تأثیر مثبت داشت؟

شهرها منبع درآمد اشتغال پایدار اکثر مردم هستند، دست شهرداری‌ها و شورای شهر را به گرمی بیافشرید و در زیرساخت‌های شهری توانمند، کمک رسانی کنید.

با نگاهی اجمالی به مسیرهای اصلی شهر و بازدید از آن‌ها خواهید دانست که حاشیه علیه متن شورش کرده‌اند، شهریت و فرهنگ شهرنشینی زیرپای فرهنگ حاشیه نشینان به فراموشی سپرده شده است.

جناب احمدی استاندار محترم لطفاً به داد شهرهای استان برسید، شهرها در حال جان کندن هستند.

حزب کارگزاران ضمن مشارکت فعال سیاسی در امور قدرت و سیاست، با پرهیز از سیاست زدگی قصد دارد تا به دامنه فعالیت‌های فرهنگی-اجتماعی و اقتصادی بیافزاید و با مشارکت فعال در این زمینه‌ها به زیرساخت‌های ساخت یک شهروند خوب، یک شهر مناسب با کمک بقیه احزاب و فعالین عرصه‌های فرهنگی-اجتماعی جامهٔ عمل بپوشاند.

جناب احمدی، فارغ از اصول گرایی و اصلاح طلبی بودنتان از شما می‌خواهیم از بدنه ای که دولت را در استان حمایت کردند و از بذل وقت و هزینه خود برای پیروزی و موفقیت جناب دکتر روحانی مایه گذاشتند، حمایت کرده و از تدبیر و نیروی آنان برای ساخت استان استفاده کنید، چرا که پشت پا زدن به دوستان در وقت ظفر، هم از مردانگی به دور است، هم از انصاف، هم از اخلاق و هم از عدالت. انشاالله که شما از بی انصافی و بی عدالتی بدور هستید، به نظر شمااگر دوستان و همفکران دولت در پیروزی شریک نباشند، پس دشمنان و رقیبان در آن سهیم‌اند؟

در پایان بازهم یادآوری می‌کنیم، استان کهگیلویه و بویراحمد زخم خورده قومیت گرایی و طایفه سالاری است، مرکز نشینان با غارت نفت، گاز و منابع زیر زمینی این استان برای همشهریانشان عمارت، روگذر و زیر گذر، کارخانه و، ساخته‌اند، اما از دادن سهم این استان دریغ ورزیده‌اند، لطفاً برای اعتبار و بودجه این استان بجنگید، برای جلوگیری از هدررفت انرژی معطوف به نتیجه، مدیران دو نبش را “هو” کنید تا صداقت، صراحت و شفافیت به جایگاه واقعی خود برگردند، ما هم برایتان هورا می‌کشیم و برای سربلندی‌تان کلاه از سر برمی‌داریم.

در ادامه جلسه، مهندس غلامرضا پناه عضو شورای مرکزی حزب به ایراد سخنرانی پرداختند.

غلامرضا پناه عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی کشور ضمن تشکر و قدردانی از همه حاضرین در این کنگره، اظهار کرد: از حضور همه عزیزان، آقایان و خانم‌ها و برخی از مدیران استان که جرأت حضور داشتند، رسانه‌ها و کسانی که از شهرستان‌ها آمدند، تشکر و قدردانی می‌کنم. متأسفانه برخی از مدیران اصلاح‌طلب ما وقتی مسوولیتی می‌گیرند، دیگر برای حفظ مسوولیت و مقام خود به جلسات نمی‌آیند. وی ادامه داد: برای ما باعث افتخار که بانوان توانمندی نیز در این جلسه حضور دارند. و خوشحال و شادمان هستیم که افراد محبوب و چهره های فرهیخته ای در این جمع حضور دارند.

عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی کشور با اشاره به برخی تاکتیک‌های اشتباهی که در پیش‌رو دولت است، اظهار داشت: برخی از دوستان از این تاکتیک‌های غلط و اشتباه دولت ناراضی هستند که این حرف حقی است، اما ما نباید راهبردهای اصلی خودمان را گم کنیم به دلیل تاکتیک‌های غلطی که شاید در مسیر انتظارات ما نباشند. وی با بیان اینکه انتخاب آقای روحانی و رأی به او بهترین کار و انتخابی بود که ماها انجام دادیم، افزود: امروز ضمن اینکه باید انتقادها و نقدهایمان را با زبان صریح از مسوولان و دولتمردان بکنیم، البته ضروری است، و این انتقادها و نقدها باید به گوش مسوولان برسد، اما نباید از مسیر اصلی خودمان خارج شویم. پناه در ادامه افزود: همانطوری که آقای احمدی‌نژاد و قافله‌اش با مسائلی که به وجود آوردند و احمدی‌نژاد خودش را جزء اصولگرایان نمی‌دانست و آنها را قبول نداشت، اما اصولگرایان نمی‌توانند از حمایتشان از ایشان شانه خالی کنند، آقای روحانی همچنین خودش را اعتدالی می‌داند و شاید اصلاح‌طلبان را به آن معنا قبول نداشته باشد، اما ما نمی‌توانیم آن چیزی را که برای آن تلاش کردیم، رها کنیم. بنابر این باید با حضورمان و نقدهایمان، تلاش کنیم مشکلات برطرف شود و امور را اصلاح کنیم و در این مسیر گام بر داریم. عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی کشور افزود: ما نمی‌توانیم در انتخابات آتی بگویم که آقای روحانی با ما نبوده است و اعتراض داشته‌ایم، و ما باید تلاش کنیم که جریان در مسیر اصلی خودش قرار بگیرد و ما نمی‌توانیم از جریان خودمان فرار کنیم و یا بیرون برویم. پناه افزود: اصولگرایان نمی‌توانند از حمایت‌شان از احمدی‌نژاد فرار کنند. وی در بخش دیگری از سخنان خود، اظهار داشت: دغدغه پیشرفت و توسعه یافتگی و ثبات سیاسی ایران از اولویت‌های ما است، ما نمی‌توانیم از آن غافل شویم و خودمان را از این مسیر و فرایند خارج کنیم. سایر کشورهایی که در آغاز راه با ما بودند، اکنون به سرعت پیشرفت کرده‌اند، اما ما هنوز در نزاع‌های سیاسی و فکری خودمان گرفتار هستیم. وی گفت: آنچه مهم است، توسعه و مسیر این توسعه است که باید مسیر توسعه را در مسیر خود قرار بگیرد و آن را پیش بگیریم. عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی کشور با اشاره به تحولات جهانی به لحاظ سیاسی، اقتصادی و تکنولوژی، اظهار داشت: متأسفانه این تحولات بر ماها تاثیری نداشته است و خیلی به آنها فکر و اندیشه نکردیم و یا اصلاً نمی‎‌خواهیم به آن فکر کنیم و حقیقتاً اصولی به این تحولات فکر نکرده‌ایم. پناه در ادامه گفت: ساختارمند و سیستم‌مند در جامعه حرکت نکرده‌ایم، و ما خودمان را متقاعد کردیم که با هیجان اوضاع زندگی خودمان را رقم بزنیم و در هیجان زندگی کنیم. این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در ادامه با بیان اینکه افکار خوبی را در موضوعات مختلف از جمله حقوق شهروندی، آزادی و … مطرح می‌کنیم، افزود: اما متأسفانه می‌بینیم که افکارمان با خلقیاتمان در تضاد است و بین عمل و گفتارمان یک تضاد اساسی وجود دارد. وی افزود: مسیر توسعه را گم کرده‌ایم. و خوب پیشرفت نکرده‌ایم. پناه تصریح کرد: هنرمندانه در زمینه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی سخن می‌گوییم، اما در صحنه عمل لنگ می‌زنیم و به همین دلیل نقش خودمان را به خوبی ایفا نکرده‌ایم. وی افزود: تا زمانی که ساختارها درست نشود، توسعه در مسیر خودش قرار نمی‌گیرد. عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی کشور در بخش دیگری از سخنان خود مبنی بر اینکه چرا احزاب جایگاه واقعی خودشان را پیدا نکرده‌اند، اظهار داشت: در موضوع زلزله کرمانشاه افراد مورد اعتماد قرار گرفتند نه احزاب، آقای زیبا کلام و علی دایی اعلام حمایت کردند و میلیاردها تومان پول جمع شد، اما اگر احزاب اعلام می‌کردند، مردم پای کار می‌آمدند. وی افزود: احزاب باید برنامه‌محور باشند. اگر برنامه‌محور باشند، جوانان و اقشار مختلف به سمت احزاب خواهند آمد و این با سرسختی محقق می‌شود. و بدون شک با داشتن برنامه استراتژیک احزاب ما موفق می‌شوند. ما باید با ایجاد برنامه و استراتژی درون حزبی بتوانیم نقش آفرینی کنیم. و استان‌های که این مسیر را طی کردند به طور طبیعی به موفقیت‌های رسیدند.