دوست شیرازی ای تعریف می کرد هنگامی که کودک بوده است، پسر همسایه پر شر و شوری داشته اند به نام حسن، که خود دوست داشت "حسن لات"، "حسن خفن" و قس علی هذا نامیده شود. این حسن درشت هیکل ما عشق خلاف بوده است و نمایش گردن کلفتی هایش بر سر زبان ها. می زند و روزی سیدی، عاصی از دست حسن قصه ی ما تفنگی بر می دارد و روبروی حسن قرار می گیرد. کوچه شلوغ می شود و اطراف سید و حسن نیز پر از حضور همسایه ها. حسن، مصمم بودن سید خشمگین را مشاهده می کند و جان را که در خطر می بیند، به عجز و ناله می افتد و "سید غلط کردم" کنان ادامه زندگی خویش را طلب می کند. سید، "غلط کردم" های حسن و اصرار بزرگان جمع را که می شنود، کوتاه می آید. و حسن جان سالم به در می برد. اما حسن دیگر آن حسن سابق نشد و از آن اتفاق به بعد حسن لات قصه ی ما معروف شد به "حسن پفک" و "حسن پف فیل". متن و حواشی پتروشیمی سقاوه و قصه ی پر درد مردم کشاورز منطقه را در سکوت دنبال می کردم تا اینکه به اظهار نظر قلدر گونه نماینده بویراحمد و دنا رسیدم. این اظهارات را که شنیدم و تهدیدهای نماینده ی استان برای مردم و منتقدان منطقه تحت نمایندگی اش را که دیدم بیش از هر چیزی یاد داستان "حسن پفکی" دوست شیرازی مان افتادم. جناب آقای نماینده حرف های تان را از این جنبه پفکی می دانیم که باید می دانستید شمای نماینده نوعی این گردن کلفتی را باید برای گرفتن حق این مردم در مجلس شورای اسلامی به کار می بردید که به گواه محرومیت این مردم به کار نبرده اید، که از دو حالت خارج نیست: یا نخواسته اید و یا با احتمالی بیشتر از گزاره قبلی توانایی و اعتماد به نفس این کار را نداشته اید. جناب آقای نماینده از این بابت حرف تان را پفکی می دانیم که آنقدر منفعل بودید تا عده ای پایدارچی امتحان پس داده ی قبل از شما اصطلاح مخرب "عزت بویراحمد" را علم کنند. مفهوم مخربی که بر طبل دمل چرکین قوم گرای کوبید تا اثرات منفی حاصل از آن بر سر این مردم آوار شود و آوار خواهد شد. جناب آقای نماینده بیان داشته اید: "با سنگ اندازان عملیات اجرایی پتروشیمی بویراحمد برخورد قاطع می کنم". منظور خود از سنگ اندازان را روشن نکرده اید. اما باید بدانید منتقدان اصلی این حرکت نه مغرض هستند و نه مانع تراش. باید بدانید که منتقدان اصلی احداث پتروشیمی در سقاوه، دو گروه بوده و هستند: گروه اول، کشاورزان مظلوم منطقه که کار، زندگی، سرگرمی و امرار معاششان با کشاورزی و دامداری می گذرد. وقتی این دو را در خطر ببینند، و با روش صحیح و منطقی توجیه نشوند که مسیر درست و برنامه ریزی شده ای برای ادامه سلامتی و امرار معاش آنها در جریان است، حق خواهند داشت که با چنگ و دندان به مبارزه ی با آن برخیزند. و گروه دوم تحصیلکرده ها و اشخاص دلسوزی هستند که دل در گرو این مرز و بوم دارند، آنها کسانی هستند که نتایج حاصل از بی برنامه گی های مشابه را دیده اند. آنها سد گتوند خوزستان را مطالعه می کنند، قصه ی غم انگیز دریاچه ها رو می شنوند و اخبار رقت انگیز مردم تحت فشار ریزگردها را دنبال می کنند. آنها به احتمال یک درصد هم که شده سقاوه و به دنبال آن طبیعت بویراحمد و دنا را در خطر می بینند، آنگاه لرزه بر اندام شان می افتد که نکند که این اصلی ترین نعمت این استان که طبیعت خدادادی آن است بر اثر بی تدبیری ها بر باد برود. جناب آقای نماینده این دو گروه، اصلی ترین گروه های نگران این اتفاق هستند. هم شما و هم کسان دیگری که در تلاش برای به دست آوردن کرسی نمایندگی مجلس هستند، باید بدانند که در هیچ موضوعی حق گردن کلفتی و رفتار قلدر گونه را در مقابل این دو گروه نخواهند داشت، با آنها با زبان منطق، آمار،فن و علم سخن بگویید. جناب آقای نماینده برای آنکه خیال تان راحت شود باید تاکید شود که نگارنده نسبت به شما کینه ی شخصی نداشته و نخواهد داشت. جنس نوشته های این فارغ التحصیل ارشد مهندسی برق دانشگاه شیراز در نوشته های پیشین اش نیز مشخص است. هر چقدر این نوشته را نسبت به خودتان بی انصافی می دانید. یقین بدانید به نسبت چندین برابر آن موضع گیری تان در رابطه با منتقدان احداث پتروشیمی اشتباه بوده است. زیرا که موضع گیری و حرف های تان در تقابل با به زعم شما "سنگ اندازان" به خوبی نماینگر نوع نگاه شما به توصیه ها، مشاوره ها، نوشته ها و کمپین های دلسوزانه و دلسوز است. و چه بسا اینکه به اشتباه آدم را به صرافت بیندازد که مگر چه منافع احتمالی ای در خطر است که اینچنین جناب نماینده و متولیان امر به وحشت افتاده اند. جناب آقای نماینده این نوشته فارغ از مزایا و معایب احتمالی احداث پتروشیمی و یا حتی اعلام موضع گیری نسبت به آن نگاشته می شود. چه اینکه اگر در این مورد احساس نیاز شود و نویسنده این سطور بخواهد به صورت خاص دغدغه هایش را مطرح کند آن را برای بالاتر از شما خواهد نوشت. جناب آقای نماینده اگر حرف های شما و متولیان امر از روی صداقت می باشد و واقعا تصمیمی از روی منطق گرفته شده است و توجیهات و گزارش های فنی و علمی آن را پشتیبانی می کنند. هم شما و هم متولیان امر دست از توهم توطئه احتمالی بردارید و گمان نبرید که هر دلسوزی که حرفی بر زبان می آورد، کمر همت به تخریب شما بسته است. ضمن اینکه همین توصیه را به کاسبکاران سیاسی مخالف با شما نیز داریم، با فرض گل و بلبل بودن احداث پترشیمی ای که شما از آن سخن می رانید، و با فرض اینکه احداث پتروشیمی بر خلاف آن که دوستداران و دلسوزان محیط زیست می گویند، طبیعت سقاوه و به دنبال آن بوبراحمد و دنا را به نابودی نمی کشد؛ پیشنهاد می کنیم که: ۱- گروه اول یعنی کشاورزان مظلوم را دریابید و اگر زمینی از آنها ضایع می شود و قرار است هزینه ای به صورت مستقیم و یا حتی غیر مستقیم بر آنها تحمیل شود ،با زبان تکریم و احترام با آنها سخن گفته شود، و همراه با عزت و احترام، پرداخت حق و حقوقشان لحاظ شود. ۲- در رابطه با گروه دوم و دلسوزانی که دل در گرو این آب و خاک دارند، برسی ها و گزارش های علمی را در حد مطلوب در دید آنها قرار دهید. و با دعوت از اساتید کاربلد و امتحان پس داده ی دانشگاه های معتبر کشوری و حتی در صورت نیاز برگزاری مناظره حقانیت حرکت خود را با زبان فن، تخصص و آمار علمی به آنها نشان دهید.