این داستان را شنیده اید که روزی یکی از خلق الله بیچاره حواسش نبود ، افتاد توی یک چاله ای . حواسش کجا بود و فکرش کجا سیر می کرد ؟ الله اعلم . به فکر پرداخت پول آب و برق و گاز و .... که قرار بود مجانی باشد ؟ یا فکر این که چه کند با این وضعی که هر روز قیمت اجناس از طبقه ششم آسمان می پرد طبقه هفتم ؟ بگذریم ، آن طور که نقل است یکی آمد از عمق چاه ونرم یا سفت بودن خاک آن صحبت کرد ، خانمی آمده و با احساس تمام گفت اوا خاک عالم بسرم . اگر دست یا پایش شکسته باشد . خانم بیچاره اش علاوه بر زحمات منزل باید به این بیمارستان و آن بیمارستان ببرش و خرجی خانه را هم جفت و جور کند و ..... . یکی گفت اگر صبح اول صبح صدقه می داد دفع بلا می شد ، یکی گفت آزمایش الهی است و یکی اعتراض کردکه ای آقا چه حرفی میزنید ، توی چاله افتادن چه ربطی به مشیت الهی دارد . تا این که یک کارگر ( پرسواد یا کم سواد یا بی سواد بودنش بماند ) به جای موعظه بر بالای سر آن حواس پرت شده ، فلک زدهِ توی چاله افتاده آمد وآن را از چاله بیرون آورد . ( صلوات دسته جمعی )

حال حکایت وزیر نیرو ، رئیس سازمان محیط زیست و و .... بر سر کمبود آب و موعظه برای صرفه جویی ، بالا بودن مصرف سرانه آب است و .... که بیشتر موعظه است تا راهکار . به جای راهکار کم مانده بگویند سر و صورت خودتان را گربه شویی کنید ( گربه ها لب آب می روند ، یکی از ناخن های خود را توی آب فرو کرده و به صورت خود می زنند که مثلا صورت خود را شستند ) . یکی به این حضرات مسئول بگوید عزیزان کار و وظیفه شما که موعظه گری نیست و موعظه گر هم فت و فراوان توی مملکت ریخته ! لطف کنید راهکار بدهید و چاره بیاندیشید . شیر آب ها را چشمی یا حسگر کنید تا موقع شست و شو بی خودی آب هدر نرود . شرکت های سازنده کولرها ، سایه بانی برای کولرها تعبیه کنند که بر اثر تابش مستقیم خورشید آب هدر نرود ، لوله های آب فرسوده و شکسته را فورا عوض کرده و نهرها را بهسازی کنید ،خدای ناکرده آب را صادر یا حاتم بخشی نکنید واز راهکارهای کارشناسان ایرانی و همچنین تجارب به دست آمده در بلاد کفر هم استفاده کنید وووووو.

بدبختی ما همین است که دچار کثرت موعظه گر و قلت راهکار دهنده هستیم . راستش را بخواهید خودم هم بیشتر موعظه گری می کنم .

آخه کی گفته مملکت صاحب الزمانی همه اش باید موعظه باشد نه راهکار وچاره اندیشی ؟