تراژدی ارتکاب قتل همسر توسط دکتر نجفی، اتفاقی عجیب و غیرقابل باور و یک شوک به جامعه ایرانی بود، به‌ویژه برای کسانی که شناخت نزدیکی از روحیات و خلقیات نجفی داشتند، نجفی مردی آرام و صبور بود، اما به هرحال این اتفاق رخ داده و اکنون چند نکته از این ماجرا قابل توجه است:

۱- قتل با هر انگیزه و از سوی هر فردی با هر گرایشی جای دفاع ندارد، عملکرد تحسین‌برانگیز نجفی در طول دوران مدیریتش نباید باعث شود به دنبال دفاع کورکورانه از انجام قتل باشیم، اما به همان اندازه که دفاع از نجفی مذموم است، سرزنش نجفی بدون شناخت ابعاد پیچیده ماجرا قبیح و زشت است، باید زوایای مختلف موضوع را کاوید و چرایی وقوع چنین اتفاقاتی را به بررسی نشست.

۲- شاید پررنگ‌ترین و متفاوت‌ترین واکنش در ماجرای اخیر، رفتار رسانه ملی باشد، رسانه ملی در ۴۸ ساعت گذشته به اندازه همه دوران مدیریت نجفی در شهرداری تهران، فیلم، تصویر، مصاحبه و خبر از نجفی منتشر کرد، البته که جرمی اتفاق افتاده و فرد خاطی باید بر اساس روال قانونی محاکمه شود، اما آیا مخاطبان تلویزیون حق دارند این پرسش را مطرح کنند که واکنش رسانه ملی به همه جرم‌ها همین گونه بوده است؟! رسانه ملی چرا یک حادثه شخصی را به محملی برای انتقام‌گیری سیاسی و تخریب یک جریان خاص تبدیل کرده است؟ رسانه ملی که تصویر متهمین اختلاس و قتل‌های زنجیره‌ای را به صورت شطرنجی و با اسم مختصر اعلام می‌کرد، چگونه یک شبه تغییر رویه داد و خبرنگارش را به صورت آنلاین در اداره آگهی مستقر کرد؟ این نحوه پوشش رسانه ملی چه چیزی را به ذهن افکار عمومی متبادر می‌سازد؟! اصولا بر اساس کدام قانون تا پیش از تشکیل دادگاه و بررسی پرونده با متهم مصاحبه و اعترافات متهم از رسانه منتشر می شود؟ اسلحه متهم در دست خبرنگار چه می کند؟

۳- صرف نظراز عملکرد رسانه ملی، نحوه برخورد سایر رسانه ها و به‌ویژه رسانه‌های اصلاح طلب به این موضوع هم جای نقد و تامل داشت، قتل اتفاق افتاده، متهم به قتل اعتراف و دستگیر شده، اما آیا این موارد مجوزی برای رسانه‌ها و فعالان سیاسی است که این‌گونه به زندگی خصوصی دیگران سرک بکشند و ابعاد روانی و جامعه‌شناسی این ماجرا را نادیده بگیرند؟! نجفی یک نفر را کشت اما رفتار برخی رسانه‌ها و عده‌ای در برابر این ماجرا عقده‌گشایی و ذبح اخلاق در جامعه اسلامی بود. این حادثه‌ای بود که برای هر فردی در هر جایگاهی و با هر گرایشی می‌تواند پیش بیاید و بهره‌برداری‌های سیاسی کثیف‌ترین برخوردی بود که در مقابل این ماجرا می‌توانست اتفاق بیفتد.

۴- به یقین این قتل ابعاد پیچیده و ناگفته‌های زیادی دارد، اما یک برداشت کلی از این نوع اتفاقات در جامعه می‌توان داشت که مدارای اجتماعی جامعه در سطح پایینی قرار دارد، اگر شخصیتی چون نجفی با آن آرامش مثال‌زدنی‌اش امروز دچار این خطای فاحش شده، پس باید کلاه خودمان را بالاتر بگیریم و آسیب‌شناسی دقیق‌تری از این اتفاقات داشته باشیم، آمار بالای نزاع‌های زناشویی، طلاق و حتی نزاع‌های خیابانی نشان می‌دهد وضعیت اخلاقی جامعه رو به افول است، و اگر بخواهیم با عینک سیاسی و مغرضانه، این وضعیت را به رفتار یک جریان خاص تقلیل دهیم، در آینده پیامدهای ناگوار آن قربانیان بیشتری را گرفتار خواهد کرد.

۵- نجفی در جلسه بازپرسی گفته است: «همسرم صدای مرا برای نهاد‌های امنیتی کشور ارسال می‌کرد. بر سر همین موضوع با ایشان به شدت درگیری داشتیم.» نجفی به صراحت اشاره می کند ارتباط همسرش با نهاد های امنیتی یکی از دلایل دیگری ایشان بوده است. باید مشخص شود کدام نهاد امنیتی و با چه هدفی وارد حریم خصوصی نجفی شده اند. اجرای عدالت مستلزم آن است که سهم این نهاد ها در شکل گیری این فاجعه نیز مورد بررسی قرار گیرد.