جهان پس اتمام جنگ جهانی دوم با ظهور موجی از دولت های رفاه در کشورهای توسعه یافته مواجه شد. ظهور اندیشه های فریدمن و تاسی تاچر و ریگان از اندیشه او مبنی بر اهمیت خصوصی سازی و رها سازی بازار به دست نامرئی بازار پولی سازی بهداشت و آموزش هم از جمله برنامه های دولت تاچر و نئولیبرالیست ها بود ولی او فقط توانست ده درصد آموزش انگلیس را خصوصی کند اما روایت خصوصی سازی دولت های ایران پس از جنگ نیز با شدتی فراتر از آنچه تاچر به دنبال آن بود پیگیری شد. هر کدام از دولت ها به طریقی این پروژه را ادامه دانند. خصوصی سازی آموزش نیز با حمایت از مدارس غیردولتی و تاسیس دانشگاه آزاد در ایران شدت یافت و تا به امروز ادامه یافته است. هر ساله روندی افزاینده داشته است،تا جایی که براساس گزارش بانک جهانی در سال گذشته ایران بیشتر خصوصی سازی را در امر آموزش داشته حتی بیشتر از کشورهای داعیه دار نئولیبرالیسم. طرح حذف زبان انگلیسی از مدارس ،حذف مدارس نمونه و سمپاد و هیات امنایی ،رایگان شدن هزینه آب و برق و گاز در مدارس غیر انتفاعی و.. نمونه های از طرح های ست که در مجلس در ماه ها و روزهای اخیر در مجلس به تصویب رسیده اند. حذف زبان انگلیسی با استدلال های رفع انحصار از زبان انگلیسی و سپردن آموزش آن به مراکز پولی آموزش زبان می تواند نشانی از عدم درک ملزومان جهان امروزی باشد که نمایندگان مجلس از آن غافل اند. نتیجه چنین امری شکاف بیش از پیش زبان گفتگو بین شهروند ایرانی و جامعه جهانی است. پر واضح ست کسانی به مراکز آموزش زبان می روند که پول دارند و طبقات محروم جامعه هستند که دچار خسران میشوند . حذف مدارس سمپاد، نمونه و هیات امنایی و اصولا هر نوع مدرسه ای که دانش آموز را گزینش کند و جدایی بین دانش آموزان و طبقات مختلف جامعه بیاندازد می تواند امید بخش و عدالت مآبانه باشد به شرطی که پیش از آن به تقویت مدارس دولتی پرداخته باشیم کسانی که در مدارس خاص درس می خوانند با حذف این مدارس وارد مدارس غیردولتی می شوند که قدرتی عجیب در ساختار آموزشی ایران دارند که سریعا بر خلاف اصل ۳۰ قانون اساسی است و اصولا حذف این مدارس مخصوصا نمونه و سمپاد که دارای عملکردی قوی هستند البته با گزینش بهترین ها، باعث رونق مدارس غیر دولتی و پولی با شهریه های کلان خواهد شد و تنها رقیبان قدرتمند خود را حذف خواهند کرد و طبیعتا یکه تازی می کنند و این طرح فقط به سود پول و خصوصی سازی و مافیای مدارس غیر دولتی خواهد بود. مدارس غیردولتی با این منطق تاسیس شدند که دولت به دلیل مقتضیات جنگ هزینه تامین آموزش رایگان و مدرسه سازی را نداشت و نیاز به بخش خصوصی بود که بتواند بخشی از مشکلات را برطرف کند. با اتمام جنگ این رویه با استدلال های خصوصی سازی در اقتصاد و آموزش و بهداشت و کاهش هزینه های دولت ادامه یافت. بنظر میرسد وزارت آموزش و پرورش و مجلس باید به جای سیاست ها و طرح های مثل رایگان شدن آب و برق و گاز مدارس غیر دولتی ، در حمایت از مدارس پولی و غیر انتفاعی از مدارس کپری و مناطق محروم حمایت کند و آنها را در اولویت خود قرار دهد نه اینکه روز به روز بیش از پیش بر طبل پولی شدن آموزش و کالایی شدن تحصیلات بکوبد.