-
پرسشهای صریح در باره سقوط بالگرد رئیسی
یادداشت سایر رسانه ها
-
تقصیر را گردن مسئولین قبلی نیندازید!
میلاد یزدانپناه
-
انتظار توسعه کهگیلویه بزرگ با نمایندگی موحد سرابی بیش نیست
سید علیرضا تقوی دوست
-
واکنش فعال اجتماعی به خبر شکایت موحد از وزارت نفت/ چه اتفاقی برای امید و اعتماد عمومی میافتد؟!
رفعت کاظمی
-
پشت پرده حاشیه سازی ها علیه هلال احمر کهگیلویه و بویراحمد/ لطفا ما را متفاوت ببینید
محمد رخ فیروز
-
آقای استاندار زمان خداحافظی فرا نرسیده است؟
محمد نجفی نژاد
-
یاسوج فاقد المانهایی با موضوعات ادبی و فرهنگی است
یادداشت مخاطبان
-
سعدی؛ جامعهشناسی شاعر
امراله نصرالهی
-
از زندگی تا مرگ؛ در سوگ برادر/ «جمال» همه دار و ندار ما بود
محمد طاهر اکوانیان
-
انتخابات در کهگیلویه و مسئولیت جامعه (قسمت دوم)
نوروز پرندوار
- «پل چهارم بشار یاسوج» همچنان در پیچ و خم وعدهها
- آفت پروانه سفید برگخوار درختان تنومند زاگرس را به زانو در میآورد / ابتلای ۶۰ هزار هکتار جنگلهای کهگیلویه به آفت
- روایت کوتاه اَفتونیوز از زندگی پر مشقت مادر دهدشتی و دو فرزند معلولاش
- حال و روز جنگل های زاگرس خوب نیست/ امکان زادآوری درختان آن را به صفر رسیده است/قُرق بانی منطقی نیست
- حمله ملخ ها به روستای« جلاله» / ماجرا چیست؟
- خانههای دولتی دهدشت در قُرق یک لیست ۳۰ نفره/ راه و شهرسازی کهگیلویه آییننامه تخلیه منازل سازمانی را مطالعه کند
- آخرین اخبار از بیماری تب مالت در دیشموک
- امید معتمدی: شعر من زاییده «عشق» و«تنهایی» است/ اعتقادی به انتخاب اسم برای اشعارم ندارم/ با نوشتار زبان لری به دستورالعمل دستور فارسی مخالفم
- کاسبی با سلامت شهروندان با کلینیکهای غیرمجاز در یاسوج/ به نام زیبایی به کام سودجویان
- ابتلای بیش از ۴۰ نفر از اهالی روستای«رودریش» به یک بیماری/ «دیشموک» در تسخیر « تب مالت»
نیازمند نهضت «اعتراف» هستیم
چندین وقت است که حوادث ریز و درشت گریبانمان را گرفته و رها نمیکند. هر صبح که ملت چشم باز میکنند یا فاجعه ای رخ داده یا فاجعه در حالِ رخ دادن است! ما گرفتار چرخه ای شده ایم که هر دم بحران میزاید. خیلی وقت است که تعداد روزهای بحرانی از تعداد روزهای عادی سبقت گرفته است تا جایی که اکنون دیگر به ندرت روزی عادی را خاطر می آوریم! از اساس انگار واردِ جهانِ بحران شده ایم؛ همیشه پایمان در چاله ای گیر است و هر وقت هم زور میزنیم که خود را از چاله بکَنیم، ناگاه در چاهی سقوط می کنیم. انگار پای حکمرانیمان حسابی لنگ شده و از هیچ سنگی هم سالم نمی گذرد. بیش از دو سال است که داریم در این زمین و با این زمینه گفت وگو میکنیم. بیش از دو سال است که از بحران سخن میگوییم اما همچنان وضعیت تغییری نمیکند. بیش از دوسال است برای یکدیگر نسخه شفا تجویز میکنیم. حکومت از مردم، بردباری میخواهد؛ روشنفکران از حکومت، اصلاحات مطالبه میکند؛ مردم از نهادهای رسمی و غیررسمی، اعتمادِ از کف نهاده را میخواهند؛ و خلاصه همه برای "دیکری" نسخه میپیچیم. خب هیچکدام محقق نشده است؛ لذا همه از هم طلبکارند! در وضعیتی هستیم که هیچ کس از هیچ "دیگری" راضی نیست، و همین هر روز بی طاقتترمان میکند.
با کمترین تردید باید گفت که این حوادث، "بازتابِ عمل" است. اینگونه نیست که بی جهت و از بختِ بد، این همه بلا بر سرمان آوار شده باشد. ما کارهای نبایدی کرده ایم (و یا کارهای بایدی نکرده ایم) که اینچنین در گردبادِ مسائل گیر افتاده ایم. به نظرتان کارنامه چه کسی یا چه گروهی در این میان قابل دفاع است و پای کداممان گیر نیست؟ یک چرخ در خیابان بزنیم؛ نه، جایی نمی خواهد برویم؛ یک نگاه به خودمان بکنیم؛ چقدر بیرحم شده ایم؟ یک نگاه به قضاوت های مان بکنیم؛ چقدر بی انصاف شده ایم؟ یک نظر به سازمان تحت مدیریت مان بیندازیم؛ چه میزان حضور و عدم حضورمان تاثیر واقعی در کارکردِ آن دارد؟ یک نظر به رفتار سیاسی خود بیندازیم؛ چه میزان با اخلاق فاصله گرفته ایم؟ یک دم در تصمیماتمان درنگ بکنیم؛ چه تصمیمات مهمی را معطل کرده ایم تا منافع مستقیم و غیرمستقیم خودمان یا باندمان به خطر نیفتد؟
ما همه بد کردیم؛ چطور متوقع باشیم بد نبینیم؟ مردم نسبت به هم بی رحم و مسئولان نسبت به مردم بی رحم تر شده اند ولذا طبیعی است که در قانون کائنات باید حسابرسی شود. نمیتوان همه اتفاقات را به یک ویروس کرونای چینی تنزل داد بلکه رابطه مستقیم بین آنچه پیش تر انجام داده ایم با آنچه امروز بر سرمان است برقرار است. بارها گفته ام که سبک زندگیِ ما، واکنش کائنات را در پی دارد و امروز بی رحمیِ ما و ازدیادِ ظلمی که در حق یکدیگر می کنیم، خشم کائنات را با خود خواهد آورد. بارها نوشته ایم که سبک حکمرانیِ ما، دیگر پاسخگوی نیازهای امروزِ ما نیست. ما نیاز داریم در هر دوی آن، تجدیدنظرِ جدی بکنیم. شیفت در سبک زندگی نیازمندِ عزمِ اجتماعی است و شیفت در سبک حکمرانی نیازمند اراده سیاسی است. خشم و شورش در هستی، نتیجه تعویق در این تصمیمات است.
اگر این اتفاقات موجبات تنبه را فراهم نیاورد و تغییری در سبک حکمرانی و سبک زندگی آحاد ایجاد نکند، مسیر از چاله به چاه ادامه خواهد یافت. اینبار برای خود نسخه بپیچیم و گریبان خود را بگیریم. اگر نهضت "اعترافات" به کج راهیِ خویشتن به راه بیندازیم که چه بهتر! ما همه نیازمندِ تجدیدنظریم. درنگ دیگر جایز نیست.
*سرمقاله ابتکار
نظرات پس از تایید انتشار خواهند یافت
کاربر گرامی نظراتی که حاوی ناساز، افترا و هر گونه بی حرمتی باشند منتشر نخواهند شد.
- 1 بزرگداشت شهدای خدمت برگزار می شود/+زمان و مکان
- 2 افزایش ۳۵ درصدی اعتبارات دانشگاه علوم پزشکی یاسوج در حوزه بهداشتی
- 3 محکومیت یک موسسه دندان پزشکی در یاسوج
- 4 روایت رئیس سازمان امور عشایر کشور از بازدید شهید رئیسی از کارخانه قند یاسوج
- 5 ثبت نام۸۶۶۴ مادر دارای سه فرزند در صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان کهگیلویه و بویراحمد
- 6 برگزاری انتخابات سازمانهای مردم نهاد کهگیلویه و بویراحمد
- 7 ۳ هزار و ۲٠٠ شهروند کم شنوا یا ناشنوا در کهگیلویه و بویراحمد داریم
- 8 واحدهای تولیدی کهگیلویه و بویراحمد با مشکل نبود نقدینگی مواجهند
- میدانداری میانهروها و مستقلین در بهارستان/ صحبتهای منتخبین تبریز، اردکان و بویراحمد
- شعب نمایندگان استان در مجلس مشخص شد/ آییننامه مجلس درباره بررسی اعتبارنامه نمایندگان چه میگوید؟
- انتصاب فرمانده جدید ناحیه مقاومت بسیج باشت/ درخواست امام جمعه از جانشین سپاه فتح چه بود؟
- قطعی و نوسان برق در گچساران مردم را کلافه کرد/ تابستان سخت در انتظار گچساران؟!
- آقای موحد؛ از دست دوستانت به دشمنان پناه ببر!
- احیای ۶۴ واحد صنعتی در کهگیلویه و بویراحمد در دولت سیزدهم
- اربابان احزاب سیاسی اصولگرای استان برای انتخابات ریاست جمهوری به خط می شوند
- آبرسانی به ۱۰۷ روستای استان از محل اعتبارات محرومیت زدایی
- اجرای سد آبریز نیازمند ۳ هزار میلیارد تومان است
- تکیه قالیباف با ۱۹۸ رای بر صندلی ریاست بهارستان/ ذوالنوری ۶۰ رای و متکی ۵ رای آوردند/ آرای باطله ۲۴ رای
نظرات ارسالی 0 نظر
شما اولین نظر دهنده باشید!