افتونیوز _ پیاده‌رو‌ها از سه قسمت تشکیل می شوند: منطقه آزاد، یعنی جایی که در واقع افراد راه می روند؛ منطقه خدمات، یعنی جایی که مبلمان خیابانی مثل نیمکت یا سطل آشغال قرار داده می شود؛ و منطقه انتقال، یعنی جایی که دسترسی افراد داخل پیاده‌رو را به ساختمان‌ها فراهم می سازد. درک رابطه بین این عناصر، نکته ای اساسی در طراحی پیاده‌رو‌های با اندازه مناسب است. پیاده‌رو‌های با طراحی خوب از سه قسمت برخوردار هستند که به آنها در ایجاد یک فضای عمومی پویا کمک می کند. پیاده‌رو‌های با طراحی خوب از سه قسمت برخوردار هستند که به آنها در ایجاد یک فضای عمومی پویا کمک می کند اما متاسفانه در خرمشهر و آبادان شاهدیم که هارمونی و ابعاد مناسب پیاده روها که از حقوق مسلم شهروندی ست رعایت نشده. این تجاوز به حریم پیاده رو هم از سوی شهرداری و دیگر دستگاهای دولتی صورت میگیرد هم از سوی کسبه ، ساکنان و دیگر شهروندان. در واقع هرکس هرجا که بتواند به هردلیلی که خودش ذینفع باشد به خودش اجاده تعدی به پیاده رو را میدهد. کسبه ای که اجناسش را حتی نه فقط تا پیاده رو که تا سواره رو میچیند. و چه بسیار شهروندانی که برای عبور مجبور میشوند از جای دیگر گذر کنند. کودک دانش آموز یا خانم باردار یا مرد مسنی که باید از خیابان عبور کنند و با سختی مواجه میشوند. صنف تعمیرات خودرو و تزیینات ماشین هم که کلا پیاده رو را جزو محل کسب خود میدانند و با صف بستن اتوموبیل ها ، عملا کل پیاده رو را سهم خویش میکنند. حفاری های مکرر ادارات مختلف هم مزید برعلت است و همه به خوبی میدانیم اگر جایی حفاری شد، تسطیح و تعمیرش تا یک روز قبل از دمیدن صور اسرافیل طول خواهد کشید. یا مغازه های که کالاها یا تابلوها و استندهای خود را وسط پیاده رو میگذارند یا دستفروشانی که کل پیاده رو را به محل فروش تبدیل میکنند. یا ساختمان سازی که ابایی از انباشت مصالح و نخاله هایش در محل عبور مردم را ندارد. البته که محل و نوع ارتزاق این اقشار مختلف هم قابل احترام و اهمیت است و قطعا هدف نگارنده قطع نان ایشان نیست و صرفا یادآوری حق و حقوق شهروندی در ساده ترین حالت آن است. جالب که اغلب این تعدی ها جلوی چشم متولیان امر و شهرداری و شورای شهر صورت گرفته و میگیرد و عدم واکنش مناسب به آن هم جای بحث دیگری ست. شاید بد نباشد اگر استاندارد بودن محل عبور شهروندان را نه با کشورهای خارجی که با شهرهای بالا دست مقایسه کنیم و میزان احترام به حریم عمومی پیاده رو رصد کنیم. حریمی که نه فقط در پیاده رو که در دیگر بخش های عمران هم حال چندان خوشی ندارد. فراموش نکنیم که پیش و بعد از هر مسول و متولی و ناظری ، این ما شهروندان هستیم که بالاترین مقام را در حفظ حقوق و کرامت شهر و شهروندی داریم. شاید اگر هرکدام از ما با دیدن این حریم شکنی ها تذکر بدهیم یا از راه قانونی اقدام کنیم ، روند اینگونه تعرض ها ولو درصد کمی کاهش یابید و حقی زنده گردد.