-
پرسشهای صریح در باره سقوط بالگرد رئیسی
یادداشت سایر رسانه ها
-
تقصیر را گردن مسئولین قبلی نیندازید!
میلاد یزدانپناه
-
انتظار توسعه کهگیلویه بزرگ با نمایندگی موحد سرابی بیش نیست
سید علیرضا تقوی دوست
-
واکنش فعال اجتماعی به خبر شکایت موحد از وزارت نفت/ چه اتفاقی برای امید و اعتماد عمومی میافتد؟!
رفعت کاظمی
-
پشت پرده حاشیه سازی ها علیه هلال احمر کهگیلویه و بویراحمد/ لطفا ما را متفاوت ببینید
محمد رخ فیروز
-
آقای استاندار زمان خداحافظی فرا نرسیده است؟
محمد نجفی نژاد
-
یاسوج فاقد المانهایی با موضوعات ادبی و فرهنگی است
یادداشت مخاطبان
-
سعدی؛ جامعهشناسی شاعر
امراله نصرالهی
-
از زندگی تا مرگ؛ در سوگ برادر/ «جمال» همه دار و ندار ما بود
محمد طاهر اکوانیان
-
انتخابات در کهگیلویه و مسئولیت جامعه (قسمت دوم)
نوروز پرندوار
- «پل چهارم بشار یاسوج» همچنان در پیچ و خم وعدهها
- آفت پروانه سفید برگخوار درختان تنومند زاگرس را به زانو در میآورد / ابتلای ۶۰ هزار هکتار جنگلهای کهگیلویه به آفت
- روایت کوتاه اَفتونیوز از زندگی پر مشقت مادر دهدشتی و دو فرزند معلولاش
- حال و روز جنگل های زاگرس خوب نیست/ امکان زادآوری درختان آن را به صفر رسیده است/قُرق بانی منطقی نیست
- حمله ملخ ها به روستای« جلاله» / ماجرا چیست؟
- خانههای دولتی دهدشت در قُرق یک لیست ۳۰ نفره/ راه و شهرسازی کهگیلویه آییننامه تخلیه منازل سازمانی را مطالعه کند
- آخرین اخبار از بیماری تب مالت در دیشموک
- امید معتمدی: شعر من زاییده «عشق» و«تنهایی» است/ اعتقادی به انتخاب اسم برای اشعارم ندارم/ با نوشتار زبان لری به دستورالعمل دستور فارسی مخالفم
- کاسبی با سلامت شهروندان با کلینیکهای غیرمجاز در یاسوج/ به نام زیبایی به کام سودجویان
- ابتلای بیش از ۴۰ نفر از اهالی روستای«رودریش» به یک بیماری/ «دیشموک» در تسخیر « تب مالت»
روحانی – احمدی نژاد؛ دوگانه اقتدار و قدرت
قدرت از پیچیده ترین مقولات سیاسی است به گونه ای که توافق عمومی بر روی مفهوم و حوزه عملیاتی آن دری به تطورات فلسفی می گشاید . شناخت ماهوی قدرت و ساختارهای آن به عنوان اهرم و موتور محرکه حاکمیت در اداره جامعه لازم و مهم است . اینکه اعمال قدرت از سوی دولت به رضایت عموم بیانجامد یا گام در وادی استبداد و خودکامگی بگذارد تا حد زیادی تحت شعاع فرهنگ عمومی و آگاهی های مدنی است . جهان سوم و کشورهای در حال توسعه معمولاً به لحاظ ساختار سیاسی وضعیتی پیچیده و غیر شفاف دارند . در این کشورها مهم بدست آوردن قدرت و تأمین منافع گروهی و یا فردی است .گذار تدریجی از این حالت به بوروکراسی شفاف و منسجم سیری است که درست یا نادرست در حال پیمایش است .این نادرستی از آن رو است که بوروکراسی در ذات خود گرایش به انحصار دارد و در مواقعی خود ، تهدیدی برای دموکراسی است . در نظامهای دموکراتیک از آن جهت که نقش احزاب در ساختار سیاسی ، نهادینه و پذیرفته شده است پس اجتماع و نهادهای مدنی و احزاب منشأ قدرت هستند . در ایران ما به دلیل عدم توسعه یافتگی احزاب و نهادهای دموکراتیک ، منشأ قدرت از اجتماع به سمت کانونهای خاص تغییر جهت می دهد . رابطه بین قدرت و ثروت در نظامهای حاکم در دنیا موضوعی تقریباً غیرقابل انکار است . شاید خوش بین ترین فیلسوفان که روزگاری تز زیربنا بودن اقتصاد مارکس را بیرحمانه به نقد کشیدند این روزها انتظار چنین شوی ناخوشایندی را نداشتند . در جهان معاصر این ثروت و سرمایه است که قدرت را تعیین می کند . در کشور ما هم اقتصاد پول محور مشوق و قوام بخش قدرت سیاسی است . همزمانی این دو ، و نبود نهادهای نظارتی قدرتمند بلایی است که هم سیاست را عاری از اخلاق نموده و هم اقتصاد را به فساد کشانده است .
رسیدن به قدرت از مسیر سرمایه در قالب حامیان متمول و یا ثروت فردی بیماری مزمن سیاست است چرا که هر گاه چنین افرادی به قدرت رسند وامدار حامیان خویشند و سهم خواهی حامیان سابق ، دولت را ناگزیر به ادای دین خواهد نمود . دولتی که می بایست مدافع قانون و حقوق شهروندی باشد خود بزرگترین نافرمان از قانون می شود . سیاست به بدترین شکل ممکن دین خود را به اقتصاد ادا می کند . این امر روی نانوشته سخن کارل مارکس است که گفت : سرمایه دار هر چه را نخواهد دولت هم نمی خواهد . در شرایط کنونی بازتعریف قدرت و مرزبندی آن با اقتدار گریزناپذیر است . قدرت و اعمال آن کنشی است جبارانه ولو به زور و اکراه و توأم با نارضایتی و اقتدار ، اعمال قدرت با چاشنی رضایت عمومی است . بوروکراسی ارتباط نزدیکی با قدرت طلبی دارد و از سوی دیگر می تواند جانشین اقتدار نسبی باشد اما همین بوروکراسی جز لاینفک دموکراسی های مدرن است و نمی توان آن را از بین برد . هر چند تقابلی ذاتی میان بوروکراسی و دموکراسی وجود دارد . آنجا که دموکراسی دستوری و از بالا به پایین نبوده و مبتنی بر آرای عمومی مردم باشد به کمک رهبران فرهمند که در رأس احزاب و نهادهای مدنی قرار دارند می توان اثرات تحمیق کننده بوروکراسی را در مواقع ضرور کمرنگ کرد . لاجرم این دو هووی سیاسی باید تن به زندگی مسالمت آمیز دهند . دولت روحانی که امروز آماج حملات مخالفین است ، متهم به قدرت طلبی و انحصار قدرت است ، ولیکن این کنش روحانی و دولتش را می توان واکنشی به حملات و فشارهای گروهای مخالف خود که کمر همت به تضعیف و زمینگیر کردن آن دارند تعبیر کرد . مقایسه ای کوتاه و اجمالی میان دولت تدبیر و امید با دولت پاکدستان و دلواپسان کار را بسیار آسان می کند . روحانی برخلاف احمدی نژاد یک دیپلمات و حقوقدان است . وی این خصوصیت خود را با فرهمندی ذاتیش درآمیخته است . اگر چه این خمیر مایه فرهمندانه نوع مطلوب اقتدار نیست اما اگر این خصوصیت را که در معرض لغزش به سمت جباریت و تک صدایی است را به اخلاق مهار کرد آنگاه تأثیر شگرفی در مناسبات و بر هم زدن معادلات سیاسی دارد . احمدی نژاد که مروج پوپولیسم است و لیدر این تفکر در سالهای گذشته بوده در نقطه مقابل شیخ دیپلمات می ایستد که بر خلاف احمدی نژاد گرایش به خرد و عقلانیت در اداره امور دارد . این چنین است که دولت دلواپسان پاکدست ، به دلیل عدم آشنایی با قوانین حاکم بر روابط بین الملل و درک نادرست از اوضاع منطقه و جهان به ماجراجویی می پردازد ، سیاست تهاجمی در پیش می گیرد و کشور را به بحران سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی سختی می کشاند . اما دولت روحانی با شناخت صحیح از شرایط جهانی راه تعامل با دنیا را برمی گزیند و کشور را به ساحل آرامش می رساند .
این همه تفاوت از کجا ناشی می شود ؟
در کنار گرایشات فکری و خاستگاه های سیاسی دو دولت باید نیم نگاهی به مرزبندی بین قدرت و اقتدار داشت . در امر مقایسه دولتین می توان مدعی شد احمدی نژاد به دنبال اعمال قدرت به شیوه خاص خود ، به خطرناک ت
رین امر ممکن یعنی تولید اقتدار روی آورد . تولید اقتدار خود گرایش به استبداد دارد و در پی ناکامی پدیده اصولگرایی در کسب اقتدار ، نهایتاً چراغ آزادی های مدنی و منتقدین را خاموش می کند و در پی بسط قدرت با تکیه بر اجبار ، اکراه ، تقابل و قانون گریزی زنجیره ای از نزدیکان فکری خود را اندام وار وارد دستگاههای دولتی می نماید تا پایه های قدرت خویش را تثبیت کند . نمونه بارز این اقدام اعطای هزاران بورسیه تحصیلی غیر قانونی است . اما حسن روحانی دارای اقتدار ذاتی است و همین برگ برنده وی در حرکت قدرتمندانه و عزتمندانه در داخل و نیز عرصه های بین المللی است . فرزین های دولت بخصوص دکتر ظریف کاردان و محبوب خود حکایتی جداگانه دارند که شرحش در این مقال نمی گنجد . مهمترین حامیان دولت آقایان هاشمی ، خاتمی و سید حسن خمینی هر یک در مدل ماکس وبر واجد تعاریف اقتدار از سنتی و کاریزماتیک و قانونی – عقلانی هستند . دکتر روحانی به واسطه رأی مردم و فرآیند انتخابی قانونی در مدل وبر دارای اقتدار قانونی و عقلانی نیز می باشد ، این در حالی ست که احمدی نژاد و یارانش فاقد چنین خصوصیاتی حتی از نوع اقتدار سنتی هستند . تلاش احمدی نژاد و یاران دلواپس وی برای تولید اقتدار ، در واقع حرکتی در جهت بر هم زدن فضای سیاسی و نظم اجتماعی بود تا بحران مقبولیت و محبوبیت خود را بپوشانند که متأسفانه این عمل باعث گرایش وی و دولت متبوعش به خودکامگی و تفسیر خودخواهانه و منفعت طلبانه از قانون گردید .بر خلاف احمدی نژاد و دوستانش ، یک رهبر فرهمند می تواند نقش بهم زدن شرایط و تغییر آن خصوصاً در زمان انتخابات به نفع طیف خود را به خوبی ایفا کند . در پاسخ به این شبهه که آیا اعمال قدرت از سوی دولت دکتر روحانی مجاز است باید گفت : اقتدار دولت و نه قدرت طلبی آن ، بر اساس مدل قانونی – عقلانی توسط حسن روحانی رواست چون دارای دو پارامتر مهم خردگرایی و قانونمندی بر پایه مقبولیت و محبوبیت است . از سوی دیگر برخلاف قدرت طلبی اصولگرایان ، اقتدار اصلاح طلبان و اعتدال گرایان که سالها خارج از ساختار قدرت بوده اند منجر به ایجاد تعادل و توازن قدرت در سطح کلان مدیریتی و سیاسی کشور می شود . اما اعمال قدرت از سوی اصولگرایان که خود را صاحبان قدرت می پندارند و در سالهای اخیر نیز بر مسند قدرت بوده اند باعث بر هم خوردن هر چه بیشتر تعادل و انحصاری شدن قدرت در دست این طیف می شود . این امر نه تنها کمکی به بهبود شرایط نمی کند بلکه معضلی پیچیده تر به وجود می آورد . همین اقتدار دولت اعتدال مخالفین را برآن داشته است تا حملات هدفمند خود را به دولت افزایش دهند . حوزه این اقدامات از دیپلماسی خارجی تا اقتصاد گسترده است . اقتصاد بیماری که در دولت پاکدستان تا مرز فروپاشی پیش رفته بود ، تبدیل به ارثیه شومی برای دولت تدبیر و امید گشت . اگرچه سیاستهای اقتصادی دولت تا حدی آرامش روانی و ثبات را به اقتصاد برگردانده است و سرمایه گذاران خارجی را به سمت بازار کشور می کشاند اما برای درمان این بیماری مزمن راه درازی مانده است . پروژه افشای حقوق دریافتی مدیران ارشد که به تازگی کلید خورده است نمونه ی دیگری از تقابل سخت مخالفین روحانی و کاسبان تحریم با دولت وی و حامیانش است .ورود مقتدرانه رئیس جمهور و خطاهای فاحش دلواپسان در قالب عدم درک صحیح از ریشه های این پرداختهای نامتعارف دامان خود آنها را گرفته است . نگارنده نیز چون بسیاری دیگر چنین پرداختهایی را غیر قابل قبول می داند و خواستار رسیدگی به این موضوع می باشد و توجیهات کنونی را نادرست می داند . یقیناً حتی در صورت ختم این پرروژه اتاق فکر مخالفین برای ضربه زدن به دولت تدبیر و امید ، دوباره طرحی نو می اندازند و در سال منتهی به انتخابات ریاست جمهوری شاهد رونمایی از چنین پروژه های نخ نما شده خواهیم بود.
نظرات پس از تایید انتشار خواهند یافت
کاربر گرامی نظراتی که حاوی ناساز، افترا و هر گونه بی حرمتی باشند منتشر نخواهند شد.
- 1 بزرگداشت شهدای خدمت برگزار می شود/+زمان و مکان
- 2 افزایش ۳۵ درصدی اعتبارات دانشگاه علوم پزشکی یاسوج در حوزه بهداشتی
- 3 محکومیت یک موسسه دندان پزشکی در یاسوج
- 4 روایت رئیس سازمان امور عشایر کشور از بازدید شهید رئیسی از کارخانه قند یاسوج
- 5 ثبت نام۸۶۶۴ مادر دارای سه فرزند در صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان کهگیلویه و بویراحمد
- 6 برگزاری انتخابات سازمانهای مردم نهاد کهگیلویه و بویراحمد
- 7 ۳ هزار و ۲٠٠ شهروند کم شنوا یا ناشنوا در کهگیلویه و بویراحمد داریم
- 8 واحدهای تولیدی کهگیلویه و بویراحمد با مشکل نبود نقدینگی مواجهند
- مدیر آموزش و پرورش دنا تغییر کرد/+معرفی جایگزین
- سرپرست جدید جهاددانشگاهی کهگیلویه و بویراحمد منصوب شد
- میدانداری میانهروها و مستقلین در بهارستان/ صحبتهای منتخبین تبریز، اردکان و بویراحمد
- شعب نمایندگان استان در مجلس مشخص شد/ آییننامه مجلس درباره بررسی اعتبارنامه نمایندگان چه میگوید؟
- انتصاب فرمانده جدید ناحیه مقاومت بسیج باشت/ درخواست امام جمعه از جانشین سپاه فتح چه بود؟
- قطعی و نوسان برق در گچساران مردم را کلافه کرد/ تابستان سخت در انتظار گچساران؟!
- آقای موحد؛ از دست دوستانت به دشمنان پناه ببر!
- احیای ۶۴ واحد صنعتی در کهگیلویه و بویراحمد در دولت سیزدهم
- اربابان احزاب سیاسی اصولگرای استان برای انتخابات ریاست جمهوری به خط می شوند
- آبرسانی به ۱۰۷ روستای استان از محل اعتبارات محرومیت زدایی
نظرات ارسالی 0 نظر
شما اولین نظر دهنده باشید!