افتونیوز _ چند روزی است که خبر «عادی‫سازی روابط امارات و اسرائیل» اعلام رسمی شده است؛ امری که توسط اکثر کشورهای مهم منطقه محکوم شد. البته پیش از این، همه بازیگران منطقه از روابط پشت پرده امارات و عربستان با اسرائیل آگاه بودند. این دو کشور به‌خصوص بن ‌سلمان، تلاش بسیاری برای به نتیجه رساندن بازی آمریکا تحت عنوان «معامله قرن» داشتند؛ تلاشی که با استقبال سردی در جهان اسلام و حتی جهان عرب روبه‫رو شد. در این مدت نیز هیچ اتفاقی بر سر موارد اختلافی نیفتاده است که بخواهد منجر به برداشتن گام «عادی‫سازی روابط» شود. درواقع، اتفاقی در مناسبات منطقه رخ نداده، هرچه هست ملاحظه‌ای از بیرون از منطقه تحمیل شده است. اساساً این به اصطلاح «صلح» هنوز محتوای مشخصی ندارد! مطابق اعلام بن زائد تمام این صلح برسر عدم الحاق کرانه باختری است اما پشت سر او نتانیاهو سریعاً تصریح می‌کند هیچ طرحی را متوقف نکرده و طرح الحاق همچنان بر سر میزش است. یعنی صلحی انجام شده که هنوز مفادش مشخص نشده است. انگار فقط به «خبر صلح» نیاز داشتند تا خود «صلح»! واضح است که آمریکا پس از شکست‌های متعدد در سیاست خارجی برای بازسازی چهره داخلی خود در این زمینه نیازمند یک شوی تبلیغاتی است. امارات و بحرین نیز به عنوان بازیگران این شوی تبلیغاتی انتخاب شده‌اند. البته این بازی احتمال دارد هزینه سنگینی برای امارات درپی داشته باشد. رابطه امارات با اسرائیل و خیانت این کشور به فلسطین امر جدیدی نیست؛ لذا پیش‌تر امارات خود را از کشورهای حامی حقوق مردم فلسطین خارج کرده بود اما اعلام عمومی خبر «عادی‫سازی روابط» یعنی بازی و استفاده از کارت بازی فلسطین! این کار قطعاً خیانتی آشکار و کثیف به یک کشور مظلوم به نام فلسطین است. تنها شانس کشوری چون امارات برای ماندگاری یا به عبارتی مدل مطلوب توسعه برای امارات، زیست با مدل سوئیس بود. یعنی این کشور باید در سیاست چندان بی‫طرف می‌ماند تا بتواند با تکیه بر شاخص مهم امنیت، پناهگاه سرمایه‫داران باشد. مدل توسعه امارات، در مقابل کوچک‫ترین ناامنی شکننده است. حال با این مدل از سیاست‌ورزیِ رادیکال، باید منتظر اتفاقات و اقدامات مهلک توسط جنبش‌های آزادی‌بخش باشد. امارات با این کار نه‌تنها به ملت فلسطین و عرب خیانت کرده بلکه اصل حسن همجواری با ایران را هم رعایت نکرده است و بدیهی است که هیچ کشوری نمی‌تواند بدون همکاری با همسایگانش در درجه بالایی از امنیت به سر ببرد. این هوس قبلاً به سر مصر هم زده بود و این خیانت قبلاً امتحان شده بود و سرنوشت آن را دیدیم. ضمناً نه شیخ زائد انگشت کوچک انوارالسادات رئیس جمهوری اسبق مصر می‌شود و نه امارات قابل مقایسه با مصر دوران سادات است اما کمپ دیوید، مصر را از سالار کشورهای عربی به قهقرای انزوا برد و خون سادات را نیز مباح ساخت؛ حال بحرین که جای خود دارد! محمد علی وکیلی سرمقاله ابتکار