یادداشت
گفتگو و گزارش

توسعه در روزگار رکود/ داستان یک دهیار موفق

توسعه در روزگار رکود/ داستان یک دهیار موفق
افتونیوز _ روستا جغرافیایی است برای تولید و اشتغال و جلوگیری از مهاجرت های مشکل زا و حاشیه نشینی در شهر و پرداختن به مشاغل کاذب و در نهایت به جان خریدن ناهنجاری های اجتماعی است.در این گفتگو سعی داریم در آستانه انتخابات شوراهای شهر و روستا پای صحبت های دهیار موفقی بنشینیم که الگوی مناسبی برای توسعه همه جانبه در مناطق روستایی محروم  می باشد. _ سلام! جناب آقای افرنجه  لطفا به شکل مختصر خودتان را معرفی کنید. سلام! علیرضا افرنجه هستم دارای مدرک کارشناسی دینی وعربی، فرهنگی هستم و در حال حاضر دهیار روستای چیر از توابع بخش مرکزی شهرستان کهگیلویه می باشم. _ با توجه به حجم، کیفیت و گوناگونی پروژه های که در این روستا انجام شده است به نظر شما دلایل موفقیت دهیاری روستای چیر چه بوده است؟ به نظر بنده دلایل مختلفی در موفقیت برای انجام پروژه های متعدد در روستای زادگاهم وجود دارد مثل: - اعتماد به نفس و خودباوری - پای کار بودن و وقت گذاشتن - سماجت و پیگیری مجدانه و خسته و ناامیدن نشدن - تعامل و همکاری با ادارات و نهادهای شهرستان - استفاده از ظرفیت و پتانسیل نخبگان، فرهنگیان، جوانان، کارمندان و اهالی روستا - داشتن روحیه مشورت پذیری و انعطاف پذیری دوری جستن از خودمحوری وخود خواهی - دوری جستن ازسیاست زدگی و روزمرگی و نداشتن روحیه بخشی نگری و جزیره ای - مشورت با صاحب نظران و اهل فن در کارهای تخصصی - باور قلبی و اعتماد عمیق به خدمت گذاری بی منت - داشتن برنامه مدون و منسجم برای رشد و اعتلای همه جانبه و پیشرفت در حوزه های مختلف _آیا برنامه ریزی مکتوبی برای  توسعه این روستا در یک بازه کم و در این شرایط نامطلوب بودجه ای وجود داشته است؟ بله. برای پیشرفت در امور و رشد همه جانبه روستا، مشکلات را اولویت بندی کردیم و در برنامه های کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت قرار دادیم و ضمن آماده کردن بستر و زیرساخت ها فضا را برای اجرای پروژه ها بدون کوچک ترین معارضات محلی فراهم می کردیم و با توجه به شناختی که از نیروی انسانی و فرهنگ بومی روستا داشتیم با آرامش وحوصله وتبیین مزایای پروژه ها با زبانی سلیس و قابل فهم فرهنگ تعامل و همکاری سازنده را تا حدودی نهادینه کردیم. _ مشکلات و مسائل عمرانی و غیرعمرانی این روستا در حوزه های گوناگون در حال حاضر کدامند؟ مشکلات روستا فی الحال: - اجرا نشدن طرح هادی به طور کامل، در بخشی از روستا احتیاج به ساخت دیوار حایل، کانال هدایت سیلاب، جدول کشی، بازگشایی، مخلوط ریزی و حتی آسفالت وجود دارد - اهالی روستا از اینترنت و فضای مجازی وشبکه های اجتماعی محرومند - نبود یک فرهنگ سرا یا کتابخانه و خانه ی ورزش احساس می شود - روستا فاقد پارک و بوستان روستاییست - بن بست بودن روستا، کم عرض بودن و پیچ های تند در جاده ارتباطی به مرکز شهرستان می طلبد به مسیر دیگری که حدود دو کیلومتر می باشد(جاده ارتباطی امام زاده پهلوان و دوبند سرمست)  مزایای زیادی دارد بازگشایی و بسترسازی وآسفالت شود. - کمبود فضای سبز و نبود آب جهت کشاورزی مکانیزه - نبود اشتغال و درآمد پایدار -نبود سالن ورزشی - در زمینه فرهنگی نیز باید کارهای بیشتری صورت گیرد و همچنین ایجاد یک صندوق قرض الحسنه روستایی جهت حمایت از اموراتی مانند اشتغال زایی های کوچک در سطح روستا،حمایت های درمانی،حمایت های ازدواج و...نیز مهم است که جا دارد اهالی روستا به فکر ایجاد چنین صندوقی و استفاده از پتانسیل های آن باشند _ برای توسعه یک روستا چه عواملی دخیل است؟ پیشنهاد شما برای سایر دهیاران چیست؟ برای توسعه روستا عوامل متعددی تاثیر گذارند از جمله اینکه مردم آن روستا بدون نگاه قومیتی و مرزبندی های بی اساس کسانی را برای مدیریت روستا انتخاب کنند که دلسوز، کاردان، فداکار، متعهد و متخصص باشد و در بین مردم پایگاه اجتماعی ومقبولیت داشته باشد و مردم آن روستا با افکار بلند وهمت عالی مددکار شورا و دهیار باشند و راه را برای کار کردن هموار سازند. شورا و مخصوصا دهیار باید با سعه ی صدر و ایثارگرانه و با مناعت طبع و با صداقت کامل پیگیر مشکلات باشند و از انگیزه کافی در این زمینه برخودار باشند، از حرف های منتقدین و مردم دلسرد نشوند و از لحاظ قلبی معتقد به خدمت بی منت باشند. سطح فکر و بینش مردم و آگاهی آنها تاثیر و نقش به سزایی در توسعه دارد، هرچه مردم آگاه تر، فکورتر، ازعلم و اندیشه قوی برخودار باشند خواسته های آنها هم متفاوت تر خواهد شد در نتیجه توسعه بیشتری صورت خواهد گرفت، روحیه مطالبه گری و نقد منصفانه و بدون از حسادت هم در این راستا  تآثیرگذار خواهد بود. _ آینده روستای چیر را چگونه می بینید؟ اگر روند پیشرفت روستا به همین سرعت باشد آینده ای بسیار خوب را پیش بینی می کنم، البته بستگی به یک سری عوامل هم دارد مثل: شرایط اقتصادی کشور، فعالیت اعضای شورا و دهیار، مطالبه گری مردم روستا، استفاده از ظرفیت و پتانسیل سازمان های مردم نهاد و نخبگان، فرهنگیان، کارمندان، روحانیون وجوانان روستا. درکل هرگاه ما حسادت ها،رقابت های منفی،عداوت ها وتنگ نظری ها را کنار گذاشتیم وبه داشته های خودمان ایمان داشتیم وبا اتحاد،وحدت همدلی برای آبادانی سرزمینمان تلاش کردیم مطمئنا توسعه وپبشرفت حاصل خواهد شد .مآموریت ما علاوه بر فراهم کردن بستر جهت رفاه وآسایش مردم است باید با اخلاق حسنه وبه طور عملی زمینه الفت قلوب را فراهم سازیم واز عوامل تنش زا وتفرقه انگیز پرهیز کنیم ونگاه ما به همه یکسان باشد. _ چند نمونه از کارهایی که در سال های اخیر درسطح روستای چیر انجام گرفته بیان فرمایید؟ کارهای بسیار خوبی در حوزه های مختلف انجام گرفته که اگر بخواهیم به صورت ریز بیان کنم در حوصله بحث نمی گنجد فقط چند مورد را گذرا اشاره می کنم: - بیس ریزی وآسفالت کلیه معابر روستا - احداث چمن مصنوعی - ساماندهی رودخانه فصلی(احداث دیوار ساحلی وکانال هدایت سیلاب) - ساخت قریب به ۴۰۰متر دیوار حایل - زیبا سازی محیط روستا - نوسازی، احداث سرویس بهداشتی و زیباسازی دبستان شهید بادپر چیر سفلی - ساماندهی ورودی مسجد و گلزار مطهر شهدای روستا - ایجاد فضای سبز در مکان های عمومی روستا - ساماندهی آرامستان روستا - احداث سد سنگی در نقاط حادثه خیز اطراف روستا - ایجاد سرویس بهداشتی، سایبان و زیباسازی مسجد روستا البته لازم به یاد آوریست که بخشی از این کارها توسط دهیاری و بخشی توسط ادارات خدمات رسان با پیگیری دهیاری انجام  گرفته است و بخشی هم با همکاری اهالی روستا ونخبگان انجام گرفته است _ در پایان اگه صحبت خاصی دارید بفرمابید. بخشی از مشکلات روستاها در ایران و عدم رشد سریع آنها به قانون گذاری و سیاست گذاری در سطح کلان برمیگردد.شما قانون بودجه  بندی بخش روستایی کشوررا ملاحظه کنید متوجه خواهید شد که این قانون و بودجه بندی  در وهله اول اصلا به نفع بخش روستایی و در مرحله دوم به نفع روستاهای بخش مناطق محروم نیست . شاخص های بودجه بندی تعریف شده در سطح کلان بیشتر بر اساس میزان جمعیت روستایی است در صورتی که اگر ما میخواهیم واقعا بخش روستایی را متحول کنیم و روستا را جایی برای اشتغال و تولید نگه داریم باییستی این شاخصه ها تغییر کنند و قانون بودجه در بخش روستاها بر اساس شاخص هایی چون میزان محرومیت و دورافتادگی، شرایط جغرافیایی،میزان جمعیت روستایی و... باشد و به نظر بنده این قانون به عدالت و انصاف نزدیک تر است.مدل بودجه ریزی فعلی یعنی فلان روستا در بخش مرکزی تهران نسبت به روستاهای استان محرومی مانند ما بودجه شان یکی است یا شاید آنها نیز بیشتر باشد.بنابراین خواهشی که بنده دارم این است که مجموعه استانداری با همکاری نمایندگان مجلس سعی در تغییر این قوانین از طریق ساختار قانون گذاری داشته باشند تا مشکل به شکل اساسی حل شود . با توجه به اینکه قریب به ۵۰ درصد جمعیت استان ما در بخش روستایی زندگی می کند این قانون تحول بزرگی در زیست و توسعه عمرانی استان ما فراهم میکند. در پایان لازم می دانم از حمایت ها و پشتیبانی  مهندس عدل هاشمی پور، دکتر جواد ویسی اصل، حجه الاسلام حاج آقا عمرانی نژاد، مهندس محمود دیده دار، مهندس نایب ویسی اصل، فرهنگیان روستا، کارمندان روستا، جوانان روستا، اعضای محترم شورای اسلامی روستا، خانواده های محترم زنده یاد شیوان بوشاسب، زنده یاد کمال ویسی اصل، زنده یاد اسد درفشان وهمه کسانی که در پیشرفت روستا با ما همکاری داشتند جهت پیشبرد امور تقدیر و تشکر نمایم. البته لازم به یاد آوریست که بخشی از این کارها توسط دهیاری و بخشی توسط ادارات خدمات رسان با پیگیری دهیاری انجام گرفته است و بخشی هم با همکاری اهالی روستا ونخبگان انجام گرفته است
کلمات کلیدی



نظرات پس از تایید انتشار خواهند یافت
کاربر گرامی نظراتی که حاوی ناساز، افترا و هر گونه بی حرمتی باشند منتشر نخواهند شد.

ارسال نظر




نظرات ارسالی 1 نظر

  • 1 مهدی محمدیان 1399/9/17 7:20:8

    جناب افرنجه خودشون یک فرهنگی هستندبرای اشتغال لطف کنندشغل دهیاری رابه جوانی که فاقدشغل هست واگذارکنه

    پاسخ
سایر اخبار
برگزدیدها