افتونیوز - امروز در دنیایی که به عصر ارتباطات لقب گرفته است، توجه به ارتباطات و تکنولوژی یک اصل جدایی ناپذیر و تاثیرگذار در زندگی مردم است که هر چه به پیش رویم گرایش مردم به استفاده از اینترنت و احساس نیاز به این فناوری رو به افزایش است. این در حالی است که مردم بخش دیشموک از قطعی مکرر اینترنت و شبکه های تلفن همراه رنج می برد.

یکی از فعالان رسانه ای بخش دیشموک می گوید: قطعی مکرر اینترنت و شبکه های تلفن برای مردم این منطقه دردی است که درمان ندارد. هرساله با بارش باران و برف در این منطقه شاهد چنین اتفاقی هستیم و به امید آن که سال جدید این مشکلات نباشند زندگی می‌کنیم اما فارغ از اینکه این درد پایان ندارد.

قطعی مکرر و نبود شبکه همراه در منطقه دیشموک برای مسئولان مخابرات امری عادی شده که باید مردم محروم دیشموک بهای این بی مسئولیتی را بپردازند....دانشجویان و دانش آموزان و بازاریان هرساله با قطعی مکرر شبکه تلفن همراه واینترنت متحمل بیشترین ضرر هستند.

وی در ادامه افزود: بارها برای رفع این مشکل مردم دست به دامن مسئولان شده اند که تا به امروز به این درخواست مردم یا بهای داده نشده یا بررسی مشکل صورت نگرفته است.

با همه گیری ویروس کرونا درکشور انجام بیشتر خدمات بصورت غیرحضوری امکان پذیر شده است. که این روند هم نتوانسته تاثیر بر خدمات دهی به این منطقه محروم داشته باشد. همچون نبود بیشتر خدمات در بخش دیشموک وفاصله با شهرستان و طی کردن هفت خان برای بعضی خدمات در جاده های مواصلاتی که باعث قتل عام این مردم شده شرکت مخابرات هم باعث بیشترین رنجش خاطر مردم دیشموک شده است.

این درحالی است که در چند روز گذشته قطعی شبکه های اینترنت باعث شده تا بیشتر دانش آموزان وبخصوص دانشجویانی که با بدترین شرایط ونبود شغل پایدار شهریه کلان دانشگاه را پرداخت می کنند از امتحانات دانشگاها بخاطر نبود وقطعی اینترنت عقب بمانند.

وی در آخر افزود: طی مدت ها زیاد شرکت مخابرات برای توجیه خطای خود قطعی برق را عامل اصلی اختلال در شبکه میدانست .اما امروزه با روشن بودن برق هم شاهد قطعی مکرر چندساعته و اختلال های که ماه ها هم طول میکشد هستیم.

دانشجویی از منطقه ی دیشموک می‌گوید: از زمانی که کلاس ها غیر حضوری شدند ما علاوه بر شرایط استرس امتحان، شرایط استرس قطع شدن اینترنت و شبکه های تلفن همراه را هم داریم. دیگر نمی دانیم درد خود را به چه کسی بگویم. من دو روز پیش امتحان داشتم و به دلیل قطعی اینترنت نتوانستم امتحان خود را بدهم و استاد من هم مشکل من را نپذیرفت. و امروز بخاطر امتحان مجبور شدم به شهر دهدشت بیایم. مسئولان فرض کنند که یک نفر در شهرستان های همجوار جایی برای شب ماندن نداشته باشد آن دانشجو باید چیکار کند!؟

آیا باید ترک تحصیل کند!؟

تا کی من دانشجو باید ضرر های بی کفایتی مسئولان را متحمل بشم!؟

ما که دیگر از مسئولان منطقه ای ناامید شده ایم. از مسئولان استانی خواهشمندیم که به داد این منطقه برسند.

گزارش: فرشاد ارغنده