اَفتونیوز| مطلبی تحت عنوان" کهگیلویه اسیر شخصیت ها و ۳۶ سال فقط برای ۳ نفر در سایت افتونیوز مطالعه نمودم که ضرورت دیدم در مطلب زیر به آن بپردازم.

دغدغه ای که نسبت به پیشرفت منطقه حس می شود قابل تحسین است اما نحوه پردازش و نتیجه گیری را بدور از انصاف، عدالت و واقعیت می دانم.

مبرهن است که در بیان عملکرد و نتیجه گیری یک و یا چند شخص، شرط لازم آن است‌ که‌ شرایط، مدت زمان مسئولیتی، امکانات در اختیار و خدمات قابل وصول و همچنین سایر آیتم ها یکسان باشند تا بتوان به مقایسه پرداخت و به نتیجه رسید.

یکی از نیازهای امروز جامعه روشنگری، تنویر افکار و تبیین واقعیات ها از سوی آگاهان خاصه رسانه ها است تا نتیجه گیری مطلوب حاصل آید که در کنار این ضرورت، پدیده های شومی چون؛ سیاست زدگی، سیاسی کاری، سیاست بازی و بالاخص آفتی به نام‌ قوم گرایی که در حقیقت غده ای البته قابل درمان است وجود دارند که نیازمند بررسی، تأمل و رفع هستند.

در نگاه اول و قبل از پرداختن به عملکردها، اعداد ۲۴ (مدت زمان نمایندگی سید محمد موحد)، ۸ (مدت زمان نمایندگی سید علی محمد بزرگواری) و ۴ (مدت زمان نمایندگی سردار عدل هاشمی پور) چگونه و بر اساس کدام عقل، منطق و روش های تحقیق و پژوهش و محاسبه، قابل سنجش، تحلیل، بررسی و مقایسه اند؟

به غیر از مدت زمان تصدی، شرایط نمایندگی هر کدام از این آقایان از جمله؛ هماهنگی و یا ناهماهنگی آنها با دولت ها،  میزان جذب و عدم جذب بودجه و اعتبار در زمان خود، در کنار جایگاه شان در مجلس، تفاوت ها در حد زمین آسمان است.

مگر می شود ۴ سال را با ۲۴ سال بدون لحاظ این آیتم ها مقایسه کرد؟ در حالیکه البته عملکردها مشخص اند.

کاش می شد هر سه را در دادگاه صالحه به محکمه کشاند تا پاسخ دهند عملکرد خود را اگرچه به یقین، در قیامت انجام خواهد شد، مگر در همین دور گذشته نبود که صدای بازگشت عزت گوش فلک را کر کرده بود!؟ اما خرمن اکنون همان مدعیان مگر غیر از به کما رفتن پروژه های فعال دور گذشته و تصاحب مدیریت ها از یک قوم خاص و هیاهوی گسترده، چیز دیگری وجود دارد؟! آقایان فقط دارند اداره و مدیریت می کنند، مدیریتی که فقط روزمرگی است.

مدیریتی که مدیر و اقوام اش خوشحال هستند و به خود می بالند که مدیر هستند. برون داداش اصلا مهم نیست، توسعه کیلویی چند!؟ به افکار، عملکرد و اندیشه های بالاترین مقام اجرایی این شهرستان نگاه کنید شرم آور، تأسف بار و قابل تأمل است!همان که در مرکز ثقل(فرمانداری) لاجرم باید حساسیت هاي قومیتی را بیش از دیگران بفهمد و باید در برقراری امنیت، هم گرایی و هم افزایی و جلوگیری از چالش ها، حساسیت ها و حاشیه ها کوشا ترین باشد.آیا هست!؟

هرگز، حاشا و کلا.

""عزت"" همان واژه ی بیچاره، درمانده، وامانده و فلک زده ای که اکنون سرنوشتش چون خار خشک کنگری است که باد خفیف از هر سویی به حرکتش در می آورد که به قول شاعر بزرگ قوم لر، جانش را به لب گرفته است؟ زبان حال عزت؛ (مو خار خشک کنگرم که باد ایا و ایبرم...) بنابراین کهگیلویه اسیر شخصیت ها نیست بلکه اسیر خودخواهی ها و زیاده خواهی هاست، کهگیلویه بزرگ متأسفانه اسیر آدم های حریص است البته که در آموزه های دینی حرص مثبت و سازنده هم داریم.

آنجا که خداوند در قرآن کریم در بیان شاخص های پیامبر اکرم (ص)می فرماید؛ "حریص علیکم بالمؤمنین." حریص بر هدایت مردم و نجات آنها از گمراهی است. در مراتب کمال و طی طریق قرب خداوندی، هیچ کس به گرد پای ائمه خاصه حضرت ختمی مرتبت و دیگر امامان معصوم نمی رسد اما می توان ساعی و سائل بود. در باب انتخابات و کسب کرسی مجلس شورای اسلامي قبل از نام بردن اشخاص و کاندیداها ضرورت دارد که اهداف مان در رسیدن به توسعه ی پایدار و رفع محرومیت ها و محدودیت های موجود مشخص باشد اما جای خوشحالی و امیدواری است که مردم خود دارند می بینند و قطعاً خیلی از مسائل برای آنان حلاجی و آشکار شده و می شود. سخن خیل عظیمی از مردم با نگاه حسرت آمیز به گذشته این است که؛ سردار هاشمی پور هیچ نیازی به نمایندگی مجلس شورای اسلامی ندارد بلکه این مردم هستند که در جهت توسعه و آبادانی به ایشان نیاز دارند.