افتونیوز - محمد زرین

مهم ترین انتخابات سال جاری! این تعبیری است که بعضی از رسانه های جهان درباره انتخابات ریاست جمهوری ترکیه بکار برده اند

بیراه هم نیست. دومین قدرت نظامی ناتو. با پیچیده ترین شکل روابط خارجی. بقول ایرانیان  «هم از آخور میخوره هم از توبره».

هم در پروژه ساخت F35 با آمریکا مشارکت داشت. هم از روسیه سامانه S400 خرید.

در جنگ روسیه، هم به اکراین پهباد فروخت. هم همزمان رابطه خود را با روسیه حفظ کرد. چون پای پنج میلیون توریست روسی به مقصد ترکیه در میان است. همزمان بخاطر منافع اقتصادی خود و گرسنگان آفریقا، کوشید تا دالانی برای انتقال گندم اکراین راه اندازی کند.

ترکیه امروز اما ترکیه اردوغان است. بیست سال کم نیست. دست کم پنج میلیون جوان حدود بیست ساله در همه عمر خود جز این آدم در راس قدرت ندیده اند.

حال نکته در همین دوران طولانی نهفته است.

فرقی ندارد در کجا باشی.

وقتی بیشتر از پنج شش سال در قدرت باشی، از آن به بعد دیگر روان فرد قدرتمند دچار نوعی اعتیاد به قدرت می شود. ترک آن دشوار و دشوارتر می شود.

دنبال راهکار قانونی و غیرقانونی می گردی تا هر روز بر عمر تخت و تاج و اختیارات بیفزایی.

و این مصیبت کمی نیست.

اردوغان که اقتصاد کشور خود را همانند همسایه شرقی خود به وی زوال برد، باز همچون همان همسایه خود، رویای کشورگشایی دارد. شاید در شکل کمی تفاوت داشته باشد.

ولی هردو به قیمت خالی شدن سفره ملت های خود، به این می بالند که تا کجا عمق استراتژیک داریم.

اردوغان در پی احیای امپراتوری عثمانی است.

برای این کار لازم می داند دستاورد های یک قرن سکولاریسم میراث پدر ترکیه نوین (مصطفی کمال آتاتورک) را تخریب کند.

در آخرین روز تبلیغات انتخاباتی ترکیه این امر به وضوح دیده شد. آنگاه که اردوغان به سراغ یک پیر طریقت رفت. و رقیب او( کمال قلیچ دار اوغلو) به مقبره آتاتورک.

خلاصه اینکه رقابت بین حکومت عرفی و پیگیری رفاه و نان مردم از یک سو و  اقتدارگرایی به سبک اردوغان از سوی دیگر.

همان که در پرونده خود سرکوب های مختلف در برهه های مختلف در کارنامه دارد.

از ماجرای پارک  «گزی» گرفته تا کودتای نافرجام جولای 201‪6 که گویا اردوغان از خدا خواسته بودش. چرا که بهترین بهانه برای پاکسازی هزاران معلم و کارمند و روزنامه نگار بدست آمده بود.

باری! انتخابات تمام شده و شمارش آرا ادامه دارد.

به یک دلیل می توان نگران بود که بیم تقلب در انتخابات می رود. همان که در قدر نوشتار عرض شد. قدرت که طولانی مدت در دست کسی ماند، خارج کردن آن از دست حاکم بلامنازع دشوار می شود. آیا باید منتظر مناقشه بعد از انتخابات ریاست جمهوری ترکیه بود؟ آیا اردوغان در صورت شکست به نتیجه تن خواهد داد؟ آیا حامیان کمال امروز در صورت شکست، به نتایج اعلام شده اعتماد خواهند داشت؟

پاسخ این پرسش ها تا دو روز آینده مشخص خواهد شد