اَفتونیوز| در تاریخ ۲۳ تیرماه ۱۴۰۲ از حدود ساعت ۱۱ پیش از ظهر، آتش‌سوزی از سمت خیارکار به طولیان شروع شد و با اندکی فاصله زمانی در ساعت ۱۲ آتش‌سوزی دیگری از سمت سمت دهدشت (دره سور) به دستگرد شروع شد.

گفته می‌شود تماس‌های مردم محلی با مسئولین برای کمک‌رسانی بی‌فایده بود و خود مردم به جدال با شعله‌های آتش برخواستند و با توجه به تعطیلی روز جمعه و حضور اکثریت مردم در باغ‌ها، مردم محلی دست تنها بودند و حجم و گستره آتش به حدی بود که سیستم‌های آبیاری مزارع نه تنها کافی نبود بلکه خود نیز غرق آتش شدند.

از طرف دیگر قطع برق در همین ساعت‌ها دردی دیگر بود که چاه‌ها روشن نباشد و مردم به آب دسترسی نداشته باشند و تماس‌های مکرر مردم نیز جوابی نداشت و در نهایت برق با تاخیر بسیار وصل شد.

به گفته مطلعین، مردم محلی لحظات اوج آتش‌سوزی دست از مال و منازل خود کشیدند و به نجات فرزندان و خانواده خود پرداختند.

ماشین‌های سوخته در آتش، زمین، علوفه، دام و گاوداری‌های نابود شده ماحصل این آتش‌سوزی بود که مردم دست تنها در مقابل این حجم از آتش کاری از دست‌شان برنمی‌آمد.

اما در نهایت، عصر همان روز امداد غیبی تغییر جهت باد به داد مردم رسید و حجم آتش فروکش کرد.

به گفته مردم حاضر در صحنه هیچ مسئولی در صحنه و در کنار مردم حضور نداشت و تماس‌های زیاد مردم نیز بی‌نتیجه بود و گویا مسئولین وقتی برای حضور در کنار مردم نداشتند و حتی هیچ نوع پیش‌بینی برای آتش‌سوزی در این نقاط نشده بود!

شهرداری دهدشت دارای دو دستگاه آتش‌نشانی است که یک دستگاه آن خراب و دیگری به دستور فرماندار اجازه خروج از شهر را نداشت.

یکی از حاضرین می‌گوید سوختن هکتارها زمین و مال مردم روستاهای مختلف آیا یک بحران شهرستانی نام نداشت که مسئولین را برای حضور قانع کند؟ آتش به حدی بود که از دیوار ۶ متری عبور و گاوداری را به آتش کشید باید چه رخ می‌داد که مسئولین در صحنه حاضر می‌شدند؟