اَفتونیوز| این رسانه در مطلبی تحت عنوان (استاندار و دیشموک/ چه خشه شیون کنی دلت نسوزه) به سرنوشت پروژه آبرسانی از گندمکار به دو بخش چاروسا و دیشموک و علل عدم پیشرفت این پروژه پرداخته است .

چندی پس از نشر این خبر از سوی تیم رسانه‌ای خبری با عنوان خبر خوش برای مردم چاروسا و دیشموک و اجازه‌ی برداشت آب شرب از رودخانه سمه (لیراب) در رسانه ها منتشر شد و نامه‌ی صدور مجوز نیز به خبر ضمیمه شد این در حالی است که اگر نامه‌ی ضمیمه شده را با دقت بخوانیم متوجه می‌شویم نوشته شده است منضم به چهل و سومین جلسه کمیته مدیریت منابع آب در تاریخ ۱۳۹۶/۱۲/۲۷ و صورت‌جلسه به تاریخ ۱۳۹۸/۰۹/۳۰ مجوز برداشت مطابق با حق آبه سال ۹۵ صادر شده است (آخرین بازبینی حق آبه استان سال ۹۵ رخ داد)

اگر این اسم جدید رودخانه به جای گندمکار عطف می‌شود به جلسات سال ۹۶ و ۹۸ پس همان برداشت قبلی است که مجوز آن صادر شده بود و  پروژه‌ای هم تحت این عنوان وجود داشته و به علت عدم توجه به آن در حالت سکون قرار داشته و این هیاهو صرفا جهت فرار از نقد منتقدان و جنبه‌ی تبلیغاتی دارد.

در انتهای این موافقت‌نامه نوشته شده است مهلت این موافقت‌نامه از تاریخ صدور به مدت ۲ سال است یعنی از سال ۹۸ که صادر شده بود ۲ سال نیز مهلت رسیدگی داشت که گویا آب شرب حداقل نیاز اساسی مردم چاروسا و دیشموک در اولویت نبوده که پیگیر این مهم باشند و حال آب منطقه‌ای استان و نماینده بعد از گذشت ۴ سال از برگزاری جلسات و به کما رفتن پروژه، مجدد مجبور به رایزنی و پیگیری برای دستور جدید و عطف به جلسات گذشته شده‌اند و گویا فقط مهم این است نام خودشان بر پروژه‌ها باشد که پیگیری کنند و این نامه که سندی دال بر اندیشه نماینده کهگیلویه مبنی بر عدم پیگیری پروژه‌ها توسط ایشان است نه تنها جنبه‌ی تبلیغاتی و مانور نداشت بلکه سندی است بر درستی ادعای منتقدان مبنی بر عدم توجه موحد به پروژه‌های تعریف شده و انتشار آن از سوی این تیم با این پیشینه بوده است که کسی نامه را به صورت دقیق نمی‌خواند اما نامه توسط تیم رسانه ای افتونیوز بررسی و حقایق جهت بر حق بودن نقدهای پیشین ما منتشر می‌شود.

با تحقیق از افراد مطلع محلی متوجه می‌شویم رودخانه گندمکار در انتها به رودسمه الحاق می شود.

از طرف دیگر این منطقه یک طرح به نام پمپاژ رودسمه برای آبیاری ۵۰۰ هکتار زمین کشاورزی دارد که خبری هم از آن شنیده نمی‌شود و تیم رسانه ای نماینده کهگیلویه ترجیح داده که به آن نپردازد و هیاهو و سر و صدای رسانه‌ای خود را به سمت دیگر ببرد.

از محتوای همین نامه می‌توان به مکنونات درونی موحد پی برد که وی تنها به دنبال پروژه‌هایی است که از ابتدا با پیگیری وی و به نام خودش بوده و هیچ تمایلی برای پیگیری و به سرانجام رساندن پروژه‌هایی که پیشتر در عملکرد نماینده‌های سابق و اسبق نامی از آنها برده شده است ندارد. برای درستی این ادعا می‌توان به سرنوشت نیروگاه سیکل ترکیبی، باند اضطراری فرودگاه و سایر پروژه‌ها نیم نگاهی انداخت که همه آنها به دلیل عدم پیگیری جدی و دلسوزانه در سطح ملی به کما رفته‌اند.