افتونیوز| علی ضامنی

اگر دولت های بعد از انقلاب به مثابه دسته های وزنه برداری باشد، پزشکیان در دسته سنگین وزن‌ها قرار گرفت. او ناباورانه وزنه اول را خوب برداشت، در بیم و امید برداشت، این وزنه را در تمرینات هم برنداشت. ولی در انتخابات پیروز شد؛ خواست خدا بود و دعای مردم و تقلای او.

در این گام، دمای وحشت و بددلی را پایین آورد، اعتماد را به جامعه برگرداند و چراغ آرامش را در این شب دیجور روشن کرد و برای صبح فردا، امید آورد. او اولین وزنه را خوب برداشت و ما طرفدارنش مشتاقانه دست زدیم و مخالفانش به این امید که در ادامه نتواند کاری کند سکوت کرده اند.

وزنه دوم این است که دولت وفاق و همدلی تشکیل دهد؛ این وزنه را بسیار خوش باورانه انتخاب کرد، وزنه ای که هنوز هیچکس در ایران بر نداشته و هر که برداشت کمرش شکست. چنین تجربه ای را کمتر به یاد داریم؛ اگر بود؛ مقطعی؛ کوتاه و کم فروغ بود!

در ایران تشکیل دولت وفاق که از حزب توده تا جبهه پایداری در آن سهمی داشته باشند و یا حداقل با آن همدل شوند، نه وجود دارد و نه شدنی است! با هر حسابی، بالاخره کابینه هشت الهفتی می شد که مخالفانش از موافقانش بیشتر است. او این وزنه را از سر ناچاری و از میان پیشنهادات برداشت، گرچه آن را تا بالای سر آورد، اما داوران به آن رأی مثبت نداده اند؛ نه اصلاح طلبان نه اصلاح ناطلبان. اینجوری که می شنویم و می بینیم کسی از آن راضی نیست. ولی او تلاش خود را کرده، این وزنه ای که مسعود انتخاب کرده، از سر میل و رغبت برنداشته، زیرا نه کسی در ایران رکورد آن را شکسته و نه کسی مایل است به سمتش برود.

 او می خواهد در مجموع هر سه ضرب، عملکرد خوبی داشته باشد و ما نیز امیدواریم. برای وزنه سوم یک ضرب هنوز خیز برنداشته او باید بار سنگین و خانمان سوز تورم را بلند کند و بر زمین زند. وزنه ای که کمر و پدر همه ملت را شکسته و درآورده، اگر او این وزنه بزرگ را بردارد چه خوب می شود، همه ما سخت نگران، مضطرب ولی امیدواریم.

همه اینها که گفتیم تازه حرکت یک ضرب است؛ تا او در دو ضرب چه کار کند مهم است! در این چهار سال پیش رو، اگر هلی کوپترها بگذارند، اگر دولت سایه بگذارد، اگر اسرائیل بگذارد و ده ها مانع دیگر اگر بگذارد، می خواهد با معادله ی چند مجعولی چه کند؟! او چگونه می خواهد ده ها مسأله بزرگ ایران از بیکاری گرفته تا آب و مهاجرت نخبگان... را حل کند، ولی باز امیدوارانه منتظر حرکت دو ضرب او و دولت وفاق ملی اوییم.

ما «برای ایران» ، برای صداقتی که او از خودش گفت و ما باورش کردیم، برای آینده، در تمام این مراحل و این وزنه های سنگین، تشویقش می کنیم، دست می زنیم، حمایتش می کنیم و به او امیدواری می دهیم.