افتونیوز| در استان ما تقسیمات جغرافیایی و تبدیل شدن به شهرستان اصولا مطالبه‌ای است که اکثریت مردم از نمایندگان دارند و این در حالی است که این تقسیمات طبق شرایط خاص و زیر نظر وزارت کشور است.

حال با نگاهی به روند شهرستان‌های کوچک میتوان گفت شهرستان شدن فقط طبق ضرب‌المثل لری بیرونش مردم کشته داخلش خودمونو فقط سبب نامی به اسم شهرستان و مشکلات دیگر میشود به عبارت ساده‌تر این مدل شهرستانی شاید سبب حسادت سایر شهرهای کوچک باشد اما شهروندان این شهرستان‌ها خود از عمق فاجعه مطلع هستند که چه آسیب‌هایی می‌بینند و فقط نام پرطمطراقی به اسم شهرستان می‌بینیم!

هیچ زیرساختی برای ایجاد شهرستان نبوده و صرفا به نامی باید دل خوش بود و برای انجام امور مردم مراجعه به مراکز قبل صورت می‌گیرد!

اداراتی که اصلا وجود ندارد!

با نگاهی به شهرستان‌های کوچک مثل مارگون،باشت و چرام متوجه میشویم بعضی از ادارات به طور کلی در این شهرستان وجود ندارد و مردم برای انجام امور اداری خود باید به مراکز قبلی (بویراحمد، گچساران و کهگیلویه مراجعه کنند).

اداراتی به صورت نمایندگی

بعضی ادارات به صورت نمایندگی اداره می‌شود که باز هم چندان گره‌گشای کار مردم نیست و ممکن است یک نفر در نمایندگی باشد که  به صورت نامنظم حضور دارد.

اداراتی که برای مدت محدودی بودند و حال نیستند!

مشاهده شده که بعضی ادارات برای مدت ۷یا ۸ ماه در این شهرستان‌ها دایر شدند و سپس جمع شدند و ساختمان‌ها هم بلااستفاده مانده!

مدیریت یک اداره با یک نفر

گاهی اداره هست اما یک نفر کارمند!!

این یک نفر به امورات مردم رسیدگی کند یا در جلسات شهرستان و استان شرکت کند؟!

این نتیجه شهرستان‌های بدون زیرساخت و به اسم توسعه است و به زبان ساده لری خودمان نوم خَش کلگه ویرونه!

یکی از مخاطبین این پایگاه خبری در اعتراض به این روند می‌گوید تمام چارت‌ها در بعضی از این شهرستان‌ها پر است اما کارمندان به شهرهای همجوار انتقالی گرفته اند  و صرفا ردیف استخدامی پر است( وقتی ردیف استخدامی برای شهری گرفته شود و انتقالی نیرو بدون جایگزینی صورت گیرد تا سازمان امور استخدامی کل کشور اجازه استخدام دوباره دهد ۵ سال طول میکشد)

این شهرستان‌ها تبدیل به راهی برای استخدام نورچشمی‌هایی شدند که پارتی برای انتقالی نیز داشتند و مردم ماندند و ادارات خالی!

اگر قرار است مردم برای انجام امورات عادی خود به همان مراکز قبل بروند پس دیگر چرا نام شهرستانی را منتی بر دوش آنان قرار داده‌اند و باز هم در این جاده‌هایی که حکم مرگ را دارند مردم برای کوچک‌ترین کاری در رفت و آمد هستند!

با توجه به شروع دولت جدید و استقرار استاندار جدید جا دارد با پیگیری این مورد یا نام شهرستانی را از این شهرستان‌ها بردارد یا کمترین زیرساخت که وجود ادارات مختلف و  حق یک شهرستان است را با رایزنی برای آنان  مهیا کند.

کار به جایی کشیده که در خطبه‌های نماز جمعه این شهرستان‌ها هم ائمه جمعه اعتراض خود را به این روند اعلام کرده و درخواست تغییر وضع موجود را داشتند.