افتونیوز|  در تجمع اخیر درباره سدهای ماندگان و خرسان، و حضور مسئولانه و هوشمندانه مردم در تجمع برای مخالفت با این دو سد جلو استانداری،  شنیده شدن شعارهایی از جنس «استاندار استعفا» نه‌تنها کمکی به حل مسئله نمی‌کند، بلکه مطالبه‌گری مردم را از مسیر اصلی خود—یعنی پیگیری فنی، حقوقی و ملی—به سمت واکنش‌های احساسی و مقطعی و سیاسی سوق می‌دهد.

مشکلات پیچیده‌ای مثل پروژه‌های انتقال آب، با تغییر یک مدیر یا فریادهای هیجانی حل نمی‌شود. آنها نیازمند انسجام، استدلال، پشتوانه کارشناسی و قدرت سیاسی هماهنگ هستند.

در همین روزها شاهد بودیم که هر سه نماینده استان در مجلس، برخلاف بسیاری از موضوعات گذشته، این‌بار کاملاً هم‌صدا و متحد موضع گرفتند. این اتفاق کم‌نظیر است و نشان می‌دهد مسأله سدها به یک مطالبه مشترک و فراگیر استانی تبدیل شده است.

اتحاد و اتفاق نظر نمایندگان و مدیریت ارشد استان و حمایت یکپارچه مردمی در یک موضوع،  یعنی وزن چانه‌زنی استان در سطح ملی افزایش یافته، یعنی صدا یک‌پارچه شده، یعنی تهران پیام جدی‌تری دریافت می‌کند. تضعیف این وحدت با حمله به استاندار یا شخصی‌سازی و سیاسی کردن موضوع، در واقع تضعیف قدرت خود مردم است.

از سوی دیگر، باید واقع‌بین بود: تغییر استاندار در این برهه حساس نه منطقی است و نه به نفع استان. تغییر یک مدیر ارشد، ماه‌ها روند اداری، انتصاب، هماهنگی و انتقال سیاست‌ها را طول می‌دهد. در این فاصله، پروژه‌های محل اختلاف بدون مقاومت پیش می‌روند و استان عملاً ابزار دفاعی خود را از دست می‌دهد.

استاندار فعلی نیز موضع خود را شفاف اعلام کرده و گفته است که در چارچوب قانون و اسناد کارشناسی، از حقوق مردم دفاع می‌کند. نقد عملکرد اشکالی ندارد، اما تضعیف جایگاه او درست در زمانی که استان نیاز به یک صدا دارد، عملاً کمک به پیش‌برد همان طرح‌هایی است که مردم نسبت به آن‌ها اعتراض دارند.

مسئله سد ماندگان و خرسان، یک اختلاف محلی ساده نیست؛ موضوعی فنی، محیط‌زیستی، اقتصادی و بین‌استانی است که نهایتاً تصمیم آن در سطح دولت و وزارتخانه‌های ملی گرفته می‌شود. برای اثرگذاری بر چنین تصمیمی باید انسجام درون‌استانی، سعه‌صدر و رفتار منطقی داشت.

اگر انرژی اجتماعی و رسانه‌ای مردم به‌جای طرح کارشناسی، مذاکره، استناد حقوقی و مطالبه‌گری دقیق، صرف حمله به نمایندگان و تغییر استاندار شود، عملاً از میدان اصلی نبرد خارج شده‌ایم و شاید این همان چیزی است که مافیای آب به دنبال آن است: تشدید اختلاف داخلی!

امروز مطالبه‌گری واقعی یعنی:

حفظ وحدت نمایندگان استان که اکنون در بهترین سطح هماهنگی قرار دارند؛

تقویت مدیریت ارشد استان برای دفاع در جلسات ملی؛

ارائه مستندات کارشناسی قوی برای متوقف کردن روندهای غیرکارشناسی؛

و پرهیز از افتادن در دام موج‌سازی‌های احساسی که اصل مسئله را به حاشیه می‌برد.

در نهایت باید گفت: اگر مطالبه‌گری را به بازی‌های جناحی و تغییر فردی تقلیل دهیم، نه سد ماندگان حل می‌شود، نه خرسان، نه حق مردم استان.

امروز زمان هم‌صدایی، تحلیل و پیگیری هوشمندانه است، نه دامن زدن به شکاف‌های داخلی و اختلافات سیاسی.