پس از جلسه اخیر معتمدین با استاندار و طرح برخی نقدها از سوی «زارعی»، واکنش تند و هماهنگ حامیان تاجگردون پرسش‌هایی جدی را در فضای سیاسی گچساران و باشت ایجاد کرده است. این حملات، صرفاً یک واکنش احساسی نیست، بلکه از چند لایه و انگیزه مشخص سرچشمه می‌گیرد:

۱. تلاش برای ایجاد فضای احساسی و انحراف افکار عمومی

به گفته تحلیلگران، تیم رسانه‌ای تاجگردون با «جو دادن» به جامعه می‌کوشد فضای منطقی جلسه را به سمت هیجان و دوقطبی‌سازی سوق دهد.

هدف روشن است:

به‌جای آنکه محتوای نقدهای زارعی بررسی شود، با ایجاد موج احساسی، سخنان او در میان حواشی گم شود و صحبت‌های زارعی هیچ اشاره‌ای به حوزه گچساران و باشت نشده بود و این حجم هیجان داده شده کمی غیرطبیعی است.

این روش سال‌هاست برای تبدیل بحث‌های تخصصی به دعوای طرفدارانه استفاده می‌شود.

۲. پنهان‌سازی ضعف عملکرد گذشته

یکی از اصلی‌ترین ریشه‌های این حملات، فرار از پاسخ‌گویی نسبت به عملکرد دوره‌های گذشته و به خصوص دور فعلی تاجگردون است؛ عملکردی که در حوزه پروژه‌ها، زیرساخت‌ها و مدیریت استانی پرسش‌های جدی بر جای گذاشته است.

وابستگان و دوستان و حتی شخص تاجگردون سعی دارند تمام مشکلات را به ایام نبودن تاجگردون در کسوت مردم  نسبت دهند در حالی که در قبل از این نیز تاجگردون نماینده بوده است و قطعا بخشی از این مشکلات به وی بازمی‌گردد.

از آنجا که ورود به پاسخ‌گویی درباره پروژه‌های نیمه‌تمام یا تصمیمات بحث‌برانگیز آسان نیست، بهترین راه برای تیم او این است که اصلاً اجازه ندهند نقدها مطرح یا دیده شود.

۳. ساختن روایت احساسیِ «حسادت به گچساران»

در مواجهه با هر نقدی، تیم تاجگردون معمولاً روایت تکراری «حسادت به گچساران» را پیش می‌کشد.

در این چارچوب، هر انتقادی—even نقد کارشناسی—به‌عنوان دشمنی با گچساران معرفی می‌شود تا طرف مقابل در جایگاه «مخالف مردم» نشان داده شود.

این تاکتیک، ابزاری برای خاموش‌کردن نقدها و جلوگیری از تبدیل آنها به مطالبه اجتماعی است.

۴. توجیه سکوت طولانی تاجگردون

سکوت اخیر تاجگردون درباره مسائل مهم استان، پروژه‌های آبی، اختلافات منطقه‌ای و تحولات سیاسی، برای بسیاری سؤال‌برانگیز بوده است.

حمله به زارعی، فرصتی برای تیم اوست که این سکوت را «سکوت بزرگوارانه» جلوه دهد و چنین القا کنند که:

«تاجگردون در شأن خودش نمی‌بیند جواب بدهد.»

در حالی که در واقعیت، این سکوت اغلب ناشی از نبود پاسخ قانع‌کننده درباره برخی تصمیمات گذشته و حتی امروز است.

۵. نگذارند صدای منتقدان جدید—از جمله منتظریان—بلند شود

یکی دیگر از اهداف حمله، جلوگیری از دیده‌شدن صدای منتظریان و سایر منتقدانی است که در ماه‌های اخیر به‌تدریج اثرگذار شده‌اند و به بحث کلی سدهای استان ورود کرده‌اند و صحبت‌های آنان به نفع تاجگردون نخواهد بود!

در همین جلسه منتظریان سخنانی بیان کرد که به نقد عملکرد گذشته در حوزه سد چمشیر و کوثر پرداخته است

تحلیل‌های منتظریان می‌تواند جریان غالب را به چالش بکشد و همین موضوع باعث نگرانی تیم تاجگردون شده است.

به همین دلیل تلاش می‌شود این صداها بولد نشوند و وارد جریان اصلی رسانه‌ای نگردند.

۶. ماجرای عارف و سکوت تازه تاجگردون

در کنار این عوامل، موضوع دیگری نیز در روزهای اخیر خودنمایی کرده است:

عده‌ای معتقدند عارف یکی از عوامل کلیدی در ماجرای سدها و طرح‌های انتقال آب است.

تاجگردون نیز اخیراً با انتشار یک استوری از او حمایت کرده است.

برخی تحلیلگران می‌گویند این حمایت جدید باعث شده تاجگردون ترجیح دهد در بسیاری از موضوعات حساس—ازجمله همان مسئله سدها و انتقال آب—دیگر وارد اظهارنظر مستقیم نشود و سکوت پیشه کند.

به همین دلیل، حمله به منتقدان برای حفظ این سکوت و جلوگیری از باز شدن پرونده‌های جدید شدت بیشتری پیدا کرده است.

۷-زمزمه حضور زارعی و منتظریان در انتخابات دور آینده مجلس در حوزه بویراحمد، دنا و مارگون

از طرفی با شروع زمزمه‌های حضور زارعی و منتظریان در دوره آینده نگرانی تاجگردون از یک نماینده قوی و دارای ارتباطات ویژه با مسئولان کشور در حوزه انتخابیه دیگر استان کاملا واضح است.

پس می‌توان گفت: حملات اخیر به زارعی صرفاً اختلاف‌نظر سیاسی نیست؛ بلکه بخشی از یک برنامه‌ریزی چندلایه است که در آن تلاش می‌شود:

فضای جامعه هیجانی شود،

ضعف‌های گذشته در زیر جنجال پنهان بماند،

سکوت تاجگردون توجیه و حفظ شود،

صدای منتقدان جدید(از جمله منتظریان) شنیده نشود،

و مسیر پرسشگری درباره پروژه‌های آبی و عملکرد منطقه‌ای بسته بماند.