افتونیوز؛ در روزهای اخیر، سفر ریاست‌جمهوری به یاسوج بار دیگر نگاه‌ها را به سمت فرهنگ، اصالت و روحیه مهمان‌نوازی مردم این دیار جلب کرد. استان کهگیلویه‌وبویراحمد، با پیشینه‌ای غنی از فرهنگ، ادب و احترام، همواره به عنوان نمونه‌ای از رفتار‌های نجیبانه و اصیل در کشور شناخته شده است. مردم این استان—در شرایط سخت اقتصادی و اجتماعی—همیشه نشان داده‌اند که شأن انسانی و فرهنگی برایشان جایگاهی ویژه دارد.

با این حال، در حاشیه این سفر، برخی رفتارها و واکنش‌ها دیده شد که با هویت فرهنگی مردم این منطقه همخوانی نداشت. چرا ما باید با رفتارهای احساسی و نابجا، زبان‌زد خاص و عام شویم؟ چرا باید چهره‌ای خشن و نادرست از استان‌مان به دیگر نقاط مخابره کنیم؟ بعد از موارد متعدد، از جمله ماجرای صندلی‌های ورزشگاه یاسوج که بازتاب جهانی پیدا کرد، یا قتل‌ها و برخوردهای خشنی که گهگاه در استان رخ می‌دهد، حالا نوبت به نحوه استقبال از رئیس‌جمهور رسیده است؛ رفتاری که زیبنده مردمی با این سطح فرهنگ و اصالت نبود.

در هر جامعه‌ای ممکن است هیجان، گلایه‌ها یا نارضایتی‌ها به شکل ناگهانی بروز کند، اما شیوه ابراز این احساسات است که میزان بلوغ اجتماعی را نشان می‌دهد. ما مردم این سرزمین، چه لر، چه ترک، چه فارس، چه عرب، همواره نشان داده‌ایم که اعتراض، مطالبه و انتقاد را می‌توان از مسیر قانونی و محترمانه به گوش مسئولان رساند. هیچ مطالبه‌گری با بی‌نظمی یا رفتارهای خارج از چارچوب تقویت نمی‌شود. برعکس، طرح خواسته‌ها از راه‌های مدنی، قانونی و مبتنی بر احترام، هم اثربخش‌تر است و هم جلوه واقعی فرهنگ این خطه را نشان می‌دهد.

در فرهنگ لُری، آنچه گاهی با عنوان «لُرکه‌لُری» شناخته می‌شود—یعنی هیاهو، جنجال و رفتارهای احساسی و بعضاً تند—قطعاً شیوه‌ای نیست که شأن مردم این سرزمین را بازتاب دهد. مردم ما بارها نشان داده‌اند که مسیر گفت‌وگو، قانون، متانت و احترام را به هیاهو و آشفتگی ترجیح می‌دهند.

سفر رئیس‌جمهور—صرف‌نظر از گرایش سیاسی، موافق یا مخالف بودن با عملکرد دولت—فرصتی برای بیان مشکلات و درخواست‌هاست؛ اما مسئولان بهتر شنونده خواهند بود اگر صدای مردم در چارچوبی آرام، قانونی و متین بیان شود. بی‌تردید مسئولان نیز وظیفه دارند که با دقت، صداقت و مسئولیت‌پذیری پاسخگوی مردم باشند و مشکلاتشان را جدی بگیرند.

در پایان، لازم است یادآور شویم که فرهنگ ما، سرمایه ماست. ما مردمی هستیم که احترام را پایه تعامل اجتماعی می‌دانیم و شأن خود را در رفتار درست منعکس می‌کنیم. حفظ این شأن، نه فقط برای یک سفر یا یک مقام، بلکه برای هویت جمعی‌مان ضروری است. نقد و مطالبه حق مردم است، اما شیوه درست بیان آن وجهه یک استان را می‌سازد.

در نهایت، آنچه از ما باقی می‌ماند رفتار، متانت و عقلانیت جمعی‌مان است؛ نه لحظه‌های احساسی و گذرا. امروز بیش از هر زمان دیگری نیاز داریم که با همدلی و آرامش، صدای واحدی برای پیگیری حقوق‌مان داشته باشیم. توسعه این استان تنها زمانی ممکن است که مطالبه‌گری‌مان در کنار احترام و انسجام اجتماعی پیش برود. بی‌شک، رفتار درست ما بهترین پیام را به مسئولان و آیندگان منتقل خواهد کرد.

ما مردم کهگیلویه‌وبویراحمد یک پیکر واحدیم؛ با سرنوشت و آینده‌ای مشترک. اگر دست از قومیت‌گرایی، دوگانه‌سازی و اختلاف برداریم، قدرت جمعی‌مان چند برابر خواهد شد و هیچ خواسته‌ای بر زمین نخواهد ماند.

و در پایان، تأکید می‌کنم که این نوشتار نه سیاسی است و نه در دفاع از فرد یا جریانی خاص؛ تنها از سر نگرانی برای فرهنگ، اصالت و شأن مردم استان نوشته شده است.

علی سینا رخشنده پور