آریا مهرجو فعال‌رسانه‌ای طی یادداشتی نوشت:

در شرایطی که کشور طی ماه‌های اخیر با پیامدهای جنگ تحمیلی ۱۲ روزه و هم‌ زمان فشارهای فزاینده اقتصادی مواجه بوده است، اداره نهادهای علمی و دانشگاهی، به‌ویژه در استان‌ها، با چالش‌های پیچیده‌تری روبه‌رو شده است.

در چنین فضایی، حفظ ثبات دانشگاه تنها به معنای تداوم کلاس‌ها نیست؛ بلکه بیش از هر چیز، به توان مدیریت در ایجاد فضای گفت‌وگو، شنیدن صداهای متفاوت از دانشجو تا رسانه و پرهیز از امنیتی‌سازی محیط علمی وابسته است.

دانشگاه یاسوج، به‌عنوان مهم‌ترین مرکز آموزش عالی استان کهگیلویه و بویراحمد، در این مقطع حساس توانسته با اتکا به مدیریتی جوان، منعطف و عقل‌محور، نه‌تنها آرامش آموزشی، بلکه فضایی نسبتا باز برای فعالیت تشکل‌های دانشجویی، بیان دیدگاه‌های انتقادی و تعامل سازنده با رسانه‌ها را حفظ کند.

این رویکرد، دانشگاه را از تبدیل‌شدن به نهادی بسته و منفعل دور نگه داشته و آن را در جایگاه واقعی خود، یعنی کانون گفت‌وگو، نقد و تولید اندیشه، قرار داده است.

آنچه امروز در فضای دانشگاه یاسوج مشاهده می‌شود، الگویی از مدیریت متعادل در شرایط نامتعادل است، نمونه‌ای قابل توجه از مدیریتی جوان اما پخته است؛ مدیریتی که در ماه‌های اخیر، هم‌زمان با شرایط پیچیده و کم‌سابقه کشور، کوشیده است میان امنیت روانی، آزادی مسئولانه و پاسخ‌گویی رسانه‌ای تعادلی منطقی برقرار کند. پرهیز از برخوردهای سلبی، بازبودن مسیر گفت‌وگو با دانشجویان مطالبه‌گر و تشکل‌ها، و شنیده‌شدن نقدهای رسانه‌ای به‌عنوان بخشی از فرآیند اصلاح و بهبود، نشانه‌هایی روشن از این رویکرد است.

مدیریت جوان این دانشگاه با حفظ تداوم آموزش، بازگذاشتن فضای فعالیت دانشجویی و تعامل پاسخ‌گو با رسانه‌ها، نشان داده است که ثبات دانشگاه نه با حذف صداهای منتقد، بلکه با شنیدن آن‌ها ممکن می‌شود. استقبال رئیس دانشگاه از نقدهای سازنده رسانه‌ها و ارتباط بی‌واسطه با خبرنگاران، سرمایه اجتماعی دانشگاه را تقویت کرده و آن را به نهادی قابل اتکا در روزهای سخت تبدیل کرده است.

دکتر مهدی نوری‌پور در رأس این مدیریت قرار دارد؛ مدیری جوان با درک دقیق از تحولات اجتماعی، مطالبات دانشجویی و نقش رسانه‌ها در شفاف‌سازی و ارتقای اعتماد عمومی.

این مدیر جوان، از ابتدای مسئولیت خود، گفت‌وگو به‌جای تقابل، پاسخ‌گویی به‌جای سکوت، و استقبال از نقدهای سازنده رسانه‌ها به‌جای نگاه تدافعی را مبنای مدیریت قرار داده است و این تعامل با خبرنگاران، پیام روشنی دارد: رسانه؛ شریک نقد است نه مزاحم مدیریت، دانشگاه از شفافیت هراس ندارد.

این رویکرد، سرمایه اجتماعی دانشگاه را تقویت کرده و فاصله میان مدیریت و افکار عمومی را کاهش داده است.

این نگاه در شرایطی که برخی مدیران ترجیح می‌دهند صدای نقد را نشنوند، رویکردی قابل توجه و کم‌هزینه برای دانشگاه بوده است.

نکته قابل توجه دیگر، هماهنگی تیم مدیریتی دانشگاه در مواجهه هم‌زمان با فشارهای اقتصادی، حساسیت‌های اجتماعی و مطالبات رسانه‌ای است. مدیریت منابع، اولویت‌بندی هزینه‌ها و در عین حال پرهیز از محدودسازی غیرضروری فضای نقد رسانه‌ای و دانشجویی، به حفظ آرامش و اعتماد متقابل میان دانشگاه، دانشجویان و افکار عمومی کمک کرده است. این تجربه نشان می‌دهد که جوان‌گرایی در مدیریت، اگر با شفافیت و تعامل رسانه‌ای همراه باشد، می‌تواند به مزیتی راهبردی تبدیل شود.

همراهی مدیریت جوان با تجربه مشورتی، باعث شده نقدها به بحران تبدیل نشوند و تصمیم‌ها سنجیده و انسانی باقی بمانند.

دانشگاه یاسوج امروز، الگویی از مدیریت متعادل در شرایط نامتعادل است. ترکیب تجربه و جوانی؛ نسخه عبور از بحران.

از سوی دیگر، استمرار برنامه‌های آموزشی و جلوگیری از وقفه‌های غیرضروری، در کنار پذیرش نقش رسانه‌ها در انعکاس مطالبات دانشگاهی و نقد عملکردها، پیام روشنی به بدنه دانشجویی و جامعه منتقل کرده است: دانشگاه، حتی در شرایط بحرانی، نه مأموریت علمی خود را تعطیل می‌کند و نه درهای خود را به روی نقد و پرسش می‌بندد.

این پیام به‌ویژه برای دانشجویان بومی منطقه و افکار عمومی استان، اهمیتی دوچندان دارد.

تعادل میان آموزش، آرامش و گفت‌وگو

در حالی که برخی دانشگاه‌ها دچار وقفه یا انسداد شده‌اند، دانشگاه یاسوج با تداوم آموزش و پرهیز از تنش‌آفرینی، نشان داده است که می‌توان هم‌زمان آموزش را حفظ کرد و فضای گفت‌وگو را باز گذاشت.

مدیریت جوان دانشگاه یاسوج نشان داده است که حفظ ثبات، لزوماً با محدودکردن فضا محقق نمی‌شود. شنیده‌شدن صدای دانشجویان، فعالیت تشکل‌ها و پذیرش نقد، دانشگاه را زنده و پویا نگه داشته است.

دکتر نوری‌پور در شرایطی سکان مدیریت دانشگاه را در دست دارد که کوچک‌ترین تصمیم نادرست می‌تواند به انسداد فضای گفت‌وگو، تشدید انتقادات رسانه‌ای یا بی‌اعتمادی اجتماعی منجر شود.

با این حال، آنچه در عمل مشاهده می‌شود، تحمل نقد، پاسخ‌گویی منطقی و تلاش برای حفظ کانال‌های ارتباطی با رسانه‌ها است؛ رویکردی که از درک صحیح جایگاه رسانه در مدیریت امروز حکایت دارد.

از نقاط قابل توجه این دوره مدیریتی، ترکیب انرژی جوانی با تجربه و نگاه آرام است.

در این میان، حضور دکتر عبدالواحد ظریفی، جانباز سرافراز هشت سال دفاع مقدس و از اساتید برجسته دانشگاه یاسوج به‌ عنوان رئیس حوزه ریاست و مشاور رئیس دانشگاه، نقشی مؤثر در کاهش تنش‌ها، مدیریت انتقادات و تقویت ارتباطات بیرونی دانشگاه ایفا کرده است.

این همراهی، نمادی از پیوند صبوری، تجربه و نگاه بلندمدت با نیازهای ارتباطی امروز دانشگاه است.

تجربه سال‌های سخت، در کنار مدیریت جوان، کمک کرده است نقدهای رسانه‌ای نه تهدید، بلکه فرصتی برای اصلاح و ارتقای عملکرد تلقی شوند.

فضای امروز دانشگاه یاسوج، فضایی است که در آن دانشجو احساس شنیده ‌شدن می‌کند، استاد امکان اظهار نظر دارد و رسانه نیز با درهای بسته مواجه نیست.

ارتباط بی‌واسطه مدیریت با بدنه دانشگاه و رسانه‌ها، پیام روشنی منتقل می‌کند: دانشگاه، پناهگاه عقلانیت، گفت‌وگو و شفافیت است، حتی در روزهای دشوار.

در مجموع، آنچه امروز در دانشگاه یاسوج جریان دارد، نمونه‌ای از مدیریتی است که نه در پی نمایش رسانه‌ای است و نه از نقد رسانه‌ها گریزان.

نقش دکتر مهدی نوری‌پور در هدایت دانشگاه، در کنار همراهی مؤثر دکتر ظریفی، نشان می‌دهد که باور به گفت‌وگو و احترام به رسانه می‌تواند راهی مطمئن برای عبور از شرایط حساس باشد.

امروز دانشگاه یاسوج فقط یک نهاد آموزشی نیست؛ بلکه نشانه‌ای است از این حقیقت که اگر مدیریت، به نقد، شفافیت و پاسخ‌گویی باور داشته باشد، حتی در روزهای پرالتهاب نیز می‌توان امید را زنده نگه داشت.

در مجموع، عملکرد دانشگاه یاسوج در ماه‌های اخیر را می‌توان نمونه‌ای از مدیریت متعادل، پاسخ‌گو و رسانه‌پذیر در شرایط پرتنش دانست؛ مدیریتی که به‌جای امنیتی‌کردن فضای دانشگاه و رسانه، بر اعتمادسازی، گفت‌وگو و شفافیت تکیه کرده است. اگر این مسیر با حمایت نهادی و تقویت اختیارات مدیریتی ادامه یابد، دانشگاه یاسوج می‌تواند به الگویی قابل اعتنا برای سایر مراکز آموزش عالی کشور تبدیل شود.

شاید این همان الگویی باشد که امروز بیش از هر زمان دیگری به آن نیاز داریم؛ الگویی که می‌گوید: در دل سختی‌ها، هنوز می‌توان ایستاد، نقد شنید و امیدوار ماند.

 ✍️

آریا مهرجو

فعال رسانه‌ای