مصدق یک آریستوکرات ایرانی بود که کمی بعد به جایی رسید که تاریخ به قبل و بعد از او تقسیم شد، او ترسیمی از آزادی برای نسل‌های بعد از خودش هم به جا گذاشت.   چیزی که از مصدق ماند چتری بود که او از آزادی بر سر یک ملت و حقوقش پهن کرد. مصدق ترسیم آزادیخواهی کرد، درست مثل آن کاری که گاندی برای هند کرد. این کم‌ارزشی نیست که بخواهیم با کم‌حافظگی یا به عمد فراموشی، رویش خط بکشیم

هر دو،دو چهره اثرگذار در عرصه فرهنگ و شکل‌گیری تفکر اقتصادی ایران امروز،و دیروز با رویکردی متفاوت هستند

از نظرمصدق انگلیس نماد استعمار و شر مطلق بود، حتی وقتی در آمریکا و در دانشگاه کلمبیا سخنرانی می کرد در دفاع از مبارزات ضد استعماری مردم آمریکا علیه انگلستان داد سخن داد. در بازگشت از آمریکا هم به مصر رفت و در قاهره با استقبال میلیونی مواجه شد، از دانشگاه فواد دکترای افتخاری گرفت و در همانجا به مصری ها پیشنهاد داد که انگلیسی های را از کانال سوئز بیرون کنند. مسافرت های خارجی و سخنرانی های مصدق بی شباهت به سخنرانی ها و تحریکات بین المللی احمدی نژاد علیه دولت آمریکا نیست. احمدی نژاد حتی در برهه ای تلاش کرد تا با تحریک حس ملیت مردم آلمان آنها را نسبت به ظلمی که به خاطر جنگ دوم به آنها روا داشته می شود آگاه کند. مصدق و احمدی نژاد در نوع اقبال کشورهایی که پیشینه و شرایطی نزدیک به ایران دارند با هم شبیه بوده اند، همان استقبال و همان نگاهی که به دنبال قهرمان توده ها، پیامبر بیدار کننده و شوالیه مبارز می گردد تا راه خود را از پشت سر او پیدا کند عینا درباره هر دو نفر مصداق پیدا کرده است، مصدق رهبر ملی گرائی منطقه بود و احمدی نژاد رهبر بیداری اسلامی و همکاری های جنوب ـ 

آن دوستی که مصدق را جاسوس میداند ،بسیار متاسفم از اینکه بگویم دوستی نا اگاه وبی سواد است .براساس چه معیاری این قضاوت نادرست را ور مورد مصدق بیان می کنید ..تاریخ ایران در ۲۰۰سال اخیر هیچ چهره ی ملی و مذهبی مانند مصدق به خود ندیده است ..تاریخ این مطاب را گواهی می دهد .احمدی نژاد با کی و کجا مبارزه کرد.

احمدی نژاد یه مبارز واقعی بود، ولی مصدق یه جاسوس بود،مصدق وقتی مقابل ارباب خود ایستاد،اون بلا را سرش اوردند،مصدق آلات دست غرب بود

برای بررسی و صحبت در مورد این موضوع ابتدا باید خیلی بی رحمانه شعارهای صادر شده رو کنار بزاریم ، شعارهایی مثل مبارزه با امپریالیزم،تکیه بر قدرت داخلی و... و با گذشت روزهای متمادی به اختلافات میان این دو جریان و یا این دو شخص پرداخت. ابتدا باید عرض کنم که مقایسه ی بین نفت از یکسو و انرژی حاصل از شکاف اتم در نیروگاه هسته ای از سوی دیگر،مقایسه ای درست نیست! چراکه اولا کشور ما منابع سرشار نفت داشت و منابع محدود ارونایوم دارد. دوما نفت کاربرد تهاجمی و جنگی ندارد و ارونایوم دارد. و این مقایسه که اورونایوم زمان احمدینژاد را با نفت زمان مصدق مقایسه کنیم زیاد درست نیست. از سوی دیگر در زمان مصدق یک همگرایی ملی در ملی شدن نفت بین تمام اقشار ملت شکل گرفته بود ولی برای انرژی هسته ای هیچگاه چنین وحدتی بین مردم جامعه وجود نداشت و نشانه ی آن هم پیگیری های ملت برای رصد اخبار رسانه ها درمورد مذاکرات مختلف هست. شاید بتوان اختلاف دیگری را هم بین مصدق و احمدینژاد بیان کرد که نشان دهنده واقعیت بهتر ماجرا باشد،و آن هم نحوه برخورد کشورهای غربی بالخص آمریکا با این دو پدیده باشد.در سال سی و دو آمریکا رسما علیه دولت مصدق کودتا میکند و دولت او را ساقط میکند ولی در سال هشتاد و هشت و با وجود نارضایتی شدید از دولت احمدینژاد،دولت آمریکا هیچگونه همراهی جدی با معترضان نکرد و همین نشانه خوبی برای سودآور بودن احمدینژاد برای آنها دار د و شاید بشود آن دو اشتباه تاریخی مصدق را هم با دو اشتباه تاریخی احمدینژاد شبیه دانست. یک  در مقابل مجلس شورای ملی قرار گرفتن و اقدام برای انحلال آن؛که رویارویی های احمدینژاد با مجلس هم بی شباهت به آن نبود دو نپذیرفتن حکم قانونی عزل خود که این هم بی شباهت به دوران قهر یازده روزه احمدینژاد نیست

از این مقایسه های نابجا و قیاس های مع الفارق زیاد داریم‌‌.ولی میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است . میشود هر چیزی و کسی را با کس دیگر مقایسه کرد .ولی گفته اند سیب زمینی نباید خودش را قاطی میوه ها کند .چون طعم سیب ندارد که هیچ ،شکل و شمایل خوبی هم ندارد .بلی میشود اینگونه مقایسه کرد ..مصدق نفت را و صنعت نفت را ملی کرد و احمدی نژاد نفت های آماده را بر باد داد . مصدق وجه ی ملی وبین المللی ایران را جهانی کرد ..و احمدینژاد در دوران ریاستش هیچ وجه ای برای ایران کسب نکرد .