طی روزهای اخیر و پس از مرزبندی ها ، گفتمان های سیاسی و  آرایش انتخاباتی در ایران وضوح بیشتری یافت. بنظر میرسد آنچه که رهبر انقلاب دو قطبی نامید در شرف وقوع می باشد.

دو نامزد اصلی این دوره از انتخابات حسن روحانی و ابراهیم رئیسی می باشد ،یکی نامزد اصلاح طلبان و اعتدال گرایان  و دیگری نامزد جناح اصول گرایی تندرو و نماینده جمنا (گروه تند جریان راست سیاسی). یک سناریوی محتمل  استفاده رئیسی و جناح حامی ایشان  از  این انتخابات ریاست جمهوری به عنوان سکوی پرش برای رهبری جمهوری اسلامی بعد ازآیت الله خامنه ای می باشد. البته این می تواند شروع کننده یک  شطرنج  و پازل نامعلوم باشد و اقای رئیسی و جناح آن در زمین سیاست  و در پای صندوق رای کیش ومات شوند و از تئوری رهبری ایران بعد از ایت الله خامنه‌ای به دلیل عدم مشروعیت فاصله بگیرد(رد رهبری رئیسی ). نقطه مقابل ان هم سکوی پرش و کسب مشروعیت اصلاحی از جامعه می باشد. اگر چنین باشد بعید نیست که انتخابات بار دیگر به رفراندوم تبدیل شود. و می توان گفت بیراه خواهد بود  اگر فکر کنیم ورود رئیسی به  کارزار انتخابات  به قصد  گرم شدن تنور  انتخابات است.

یک فرض محتمل دیگر و سناریوی برای ورود رئیسی به کارزار انتخاباتی  موجود نه از سر برنامه ریزی  برای افزایش مشارکت مردمی در انتخابات است ، بلکه ناشی از بحران جناح اصول گرایی برای یافتن یک کاندید وحدت بخش و پیاده کردن نظریه های فرافکری و عوام گرایی دربین  توده ای از مردم  . نکته ی نغض آن است که زبان جناح اصول گرایی طبقاتی شده و  از اوایل انقلاب  گفتمان آنها با کمک به فقیران و طبقه پایین دست جامعه پیوند خورده است . محرومانی که پس از 40 سال از حیات جمهوری اسلامی قاعدتا نباید محروم بودند. ایا چنین زبانی ،ورود رئیسی  با    کلید واژه های  مستضعفان، محرومان و... فقط یک تعبیر پوپولیستی و عوام گرایی در اوایل انتخابات است یا توسل به شعارهای انقلابی و طبقاتی  نشانه یک مرزبندی واقعی در بدنه نظام است. ایا جریان تندرو که گفته می شود ناتوان از جذب طبقه  متوسط و بالا است بدنبال آراء و کسب توجه از همین طبقه است ؟؟ و آیا و اگر های دیگر...

حال که شورای نگهبان لیست افراد واجد شرایط را استصوابی بیان نمودند تکلیف بصورت نسبی مشخص گردید چون آقای دکتر روحانی خیلی از پنبه های جبهه ای اصولگرایان را یک تنه ریسه میکند که سناریو های احتمالی کار به جای نبرند این در حالی اتفاق می افتد که به دلیل معذور بودن آقای روحانی آقای جهانگیری میتواند خود را در مناظرات با دستی بازتر نشان دهد و یک فرصت باشد برای کادر سازی آینده (انتخابات۱۴۰۰)

در اینجا باید دقت کرد که آقای روحانی تنها نامزدی هستند که با برنامه وارد گود میشوند و این خود یک نقطه قوت برای ایشان و حمله به رقبای بی برنامه مقابل میباشد و شانس پیروزی ایشان را چند برابر می‌نماید .