بي آنكه بخواهيم سياسي باشيم يا طرفدار اين جناح يا آن چهره سياسي، صرفا به واسطه اين كه زبان فارسي بلد هستيم، مي توانيم درباره آنچه در مناظره اول كانديداهاي رياست جمهوري بين روحاني و قاليباف گذشت، تشخيص دهيم كه چه كسي رو به دوربين سخن دروغ و چه كسي راست مي گفت؟

پس حب و بغض ها را كنار بگذاريم صرفا با دانش زبان فارسي و كمي انصاف خدادادي، حرف دو طرف را مرور كنيم:

قاليباف: آقاي روحاني به مردم " قول " داد سالانه يك ميليون شغل ايجاد كند. روحاني: من چنين قولي نداده ام. قاليباف: در سايت خودتان هست.

اما آنچه روحاني گفته بود: اگر در سال ١٠ ميليون توريست وارد كشور شود، ١٣/٦ ميليارد دلار درآمد ارزي و ٤ ميليون اشتغال ايجاد مي شود.

روحاني در آن سخنان اهميت صنعت توريسم را بيان مي كرد و اين كه اين صنعت به حدي مهم است كه با رونقش مي توان اشتغالزايي فراواني كرد ؛ روحاني در حالي مي كوشيد اهميت توريسم را بيان كند كه برخي جريان هاي سياسي كه در اين انتخابات هم كانديدا دارند، مانع از آمدن توريست به كشور مي شوند. زماني به اتوبوس توريست هاي آمريكايي حمله مي كنند، زماني از ديوار سفارت انگليس بالا مي روند و آن را غارت مي كنند و زماني هم سفارت عربستان را آتش مي زنند تا مانع از آمدن ٧٠٠ هزار توريست شيعه به مشهد شوند.

چه كسي دروغ گفت؟ آنان كه زبان فارسي مي دانند و انصاف دارند قضاوت كنند

انصاف بايد داشت و يك بحث تشريحي در باب اهميت توريسم را كه با قيد " اگر" همراه است را نبايد وعده انتخاباتي و به قول قاليباف " قول" شمرد. تمام استادان زبان و ادبيات فارسي و همه انسان هاي منصف كه فارسي بلدند را جمع كنيد و ببينيد از كجاي سخنان روحاني درباره اهميت اقتصادي توريسم، كه اگر توريست بيايد رونق مي گيريم مي شود "قول" ايجاد ٤ ميليون شغل در آورد؟

حال چه كسي دروغ مي گويد؟ كسي كه يك بحث تشريحي درباره صنعت گردشگري و ميزان اشتغالزايي اش، آن هم در صورت ورود گردشگران را وعده انتخاباتي و " قول" جا مي زند يا ديگران؟!

پي نوشت:جهانگيري نكته ظريفي گفت و قاليباف هم خوب دريافت كه چه مي گويد و پاسخي نداد؛ كساني كه به سفارت عربستان حمله كردند و مانع از ورود توريست هاي شيعه به ايران شدند، الان در كدام ستاد فعاليت مي كنند؟!

اگر اين تندروها بگذارند، توريسم ايران مي تواند آنقدر رونق يابد كه به چاه نفت نيازي نباشد ولي چه مي توان كرد در برابر طائفه اي كه نان شان در بحران آفريني و تنش زايي است و البته طلبكاري و زل زدن به دوربين و ... .

*منبع: عصر ایران