آیا رای ندادن نشانه روشنفکری و کلاس است؟

آیا رای ندادن نشانه روشنفکری و کلاس است؟

سال 1381

انتخابات شورای شهر

در این انتخابات از نظارت شورای نگهبان و رد صلاحیت ها خبری نبود، به همین دلیل بسیاری از داوطلبان از طیف های متنوع از جمله جبهه دوم خرداد، نهضت آزادی و نیروهای ملی-مذهبی توانستد به نامزدی انتخابات برسند. با اینحال اما در این سال، موج تحریم انتخابات و رای ندادن که از طریق قشر روشنفکر جامعه و بخش زیادی از شهروندان تهرانی شکل یافته بود، باعث شد به‌رغم حضور طیف گستردهٔ نامزدان از همه ی گروه های سیاسی، مشارکت به زیر ۵۰٪ بیاید. نتیجه اینکه در این میان گروهی منسوب به راست با عنوان "ائتلاف آبادگران ایران اسلامی" که در انتخابات به صورت لیستی و منسجم حضور یافته اند، پیروز مطلق انتخابات در شهر تهران شوند؛ نیروی محرک این جریان که شورای هماهنگی نیروهای اصولگرا نام داشت، محمود احمدی‌نژاد بود. وی بعد از آن توانست از طریق همین شوراها، شهردار تهران شود. تا از این طریق با عدم حضور بخش زیادی از جامعه در انتخابات، پدیده ی احمدی نژاد برای اولین بار وارد عرصه مدیریتی در سطح کلان کشور شود و سرآغازی شود بر حضور او در انتخابات سال 84 و هشت سال سخت و زجر آور برای ملت ایران. در انتخابات 92 و 94 اما تهرانی ها و قشر روشنفکری که در تمام آن سالها مروج تحریم انتخابات بودند، از اشتباه خود درس گرفته و مردم را به رای دادن، آن هم به لیست مشخص دعوت می کنند، اتفاقی که از پیروزی همفکران احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 جلوگیری و حسن روحانی را رئیس جمهور کشور کرد. بعد از آن تهرانی ها در سال 94 قوی تر و منسجم تر از قبل در انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان شرکت کردند تا افراطی هایی مانند کوچک زاده را از مجلس بیرون کنند و هر 30 نفر عضو ائتلاف اصلاح طلبان پیروز انتخابات شوند. مطهری، عارف، محمود صادقی،الیاس حضرتی و ... با همین تصمیم تهرانی ها بر حضور گسترده در انتخابات، توانستد با رای بالا وارد مجلس شورای اسلامی شوند.

در شهرستانها اما همانطور که موج های مختلف با چند سال تاخیر از تهران وارد شهرهای کوچکتر می شود، حالا موج تحریم انتخابات گریبان انتخابات ریاست جمهوری سال 96 را در برخی شهرهای کوچک مانند شهرهای مختلف استانمان گرفته است. صریح و بی پرده اینکه امروز دیگر تحریم انتخابات نه تنها ما را یک فعال سیاسی منتقد و مخالف حکومت نشان نمی دهد بلکه حتی یک حرکت روشنفکری و باکلاس گونه نیست دوستان عزیز. درست مثل عکس های دهه هفتاد تهرانی ها و سلبریتی ها در داخل خانه هایشان با عینک آفتابی! که آن سالها بسیار آوانگارد و با کلاس به نظر می آمد و حالا اما بی کلاسی محسوب می شود.

محسن محقق فعال اجتماعی

کلمات کلیدی



نظرات پس از تایید انتشار خواهند یافت
کاربر گرامی نظراتی که حاوی ناساز، افترا و هر گونه بی حرمتی باشند منتشر نخواهند شد.

ارسال نظر




نظرات ارسالی 0 نظر

شما اولین نظر دهنده باشید!

سایر اخبار
برگزدیدها