انا لله و انا الیه راجعون

ما همه عزادار تو هستيم! ای تکیه گاه و پناه زیباترین لحظه های پرعصمت و پر شکوه تنهایی و خلوت من ای شط شیرین پرشوکت من

ای با تو من گشته بسیار درکوچه‎های بزرگ نجابت ظاهر نه بن بست عابر فریبنده‎ی استجابت در کوچه‎های سرور و غم راستینی که‎مان بود

ای شط پر شوکت هر چه زیبایی پاک ای شط زیبای پر شوکت من ای رفته تا دوردستان آنجا بگو تا کدامین ستاره است روشن‎ترین همنشین شب غربت تو؟ ای همنشین قدیم شب غربت من

ای تکیه‎گاه و پناه غمگین‎ترین لحظه‎های کنون بی‎نگاهت تهی مانده از نور در کوچه‎باغ گل تیره و تلخ اندوه در کوچه‎های چه شبها که کنون همه کور آنجا بگو تا کدامین ستاره است که شب‎فروز تو خورشید پاره است؟ برادران عزيز و ارجمندم آقايان دستمزديان و هر از گاه در گذر زمان، در گذر بی صدای ثانیه های دنیای فانی، جرس کاروان از رحیل مسافری خبر می دهد که در سکون آغازی بی پایان را می سراید. بانهایت تاثر و تالم و تاسف خاموش شدن شمع نورانی، برادر و دوست غیرتمند، آزاداندیش و صادق شادروان مرحوم مغفور «امین دستمزدیان» را به طایفه طاس احمدی بویژه خانواده های مکرم دستمزدیان وجمیع بستگان نسبی و سببی تسلیت عرض نموده، ازخداوند منان برای آن مرحوم علودرجات ورحمت واسعه الهی وبرای بازماندگان صبروشکیبایی مسئلت دارم.

روحش شاد و یادش ماندگار باد!

علی آرام