نامه انتقادی رئیس ستاد جوانان دکتر روحانی به رئیس ستاد انتخاباتی حجت الاسلام رئیسی در کهگیلویه و بویراحمد یا ایها الذین آمنو اجتنبوا کثیراً مِن الظّن انّ بَعْضَ الظّنِ اثمٌ ”  ای کسانی که ایمان آوردید ازبسیاری از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضی گمانها، گناه است ” ریاست محترم ستاد انتخاباتی حجه الاسلام والمسلمین سید ابراهیم رئیسی جناب آقای حجه الاسلام صفدر پناهی با سلام احتراما ضمن آرزوی قبولی طاعات و عبادات، علیرغم اینکه حرف ها و تهمت های حضرتعالی در بیانیه پایانی ستاد و همچنین مصاحبه با خبرگزاری های محلی را شایسته پاسخگویی نمی بینم و مصداق بارز « خود گویی و خود خندی، به به چه هنرمندی» می دانم وخوب می دانم که این عادت دیرینه شما و برخی از همفکران عزیز شماست که برای توجیه بی‌اخلاقی‌هایتان با سرپوش گذاشتن بر نادرستی رفتار یا سو پیشینه، اوضاع را تاریک نشان دهید و یا به عقاید طرف مقابل هجوم ببرید و این حرف تازه ای نیست و به آن عادت کرده ایم و می دانیم شها کسانی هستید که عادت کرده‌اید تاریکی بسازید تا بساط بنجل خود را با هر حیله و نیرنگی به فروش برسانید، اما چند سطری مختصر به رشته تحریر در می آورم برای روشن شدن اذهان عمومی. جناب آقای حاج پناهی بزرگوار؛ تکلیف شما و هم فکرانت مشخص است و مردم در ۲۹ اردیبهشت درست مثل دوم خرداد ۷۶ قضاوت کردند و در این مورد حرفی نیست، اما وقتی مصاحبه‌ و بیانیه شما و دوستان همفکرت را رصد کرده و قدری در آنها تأمل نمودم، با خود اندیشیدم دلیل این همه تناقض در گفتار و رفتار چیست؟ شما که مدام دم از حضور مدیران استانی در نطق جناب آقای دکتر اسحاق جهانگیری در یاسوج می زنید و ادعا دارید که تخلف کرده اند و این را بهانه قرار داده و کل انتخابات در استان را زیر سوال برده اید، به این موضوع فکر کرده اید که مسئولیت حضرتعالی در استان چیست؟ چطور کسی که رئیس دفتر شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه استان را بر عهده دارد، این حق را برای خود قائل است که ریاست ستاد یکی از کاندیداها را بر عهده بگیرد، اما یک مدیر حق ندارد مرخصی بگیرد و در یک میتینگ انتخاباتی نهایتا دو ساعته شرکت کند؟ آیا استفاده ابزاری از دین برای رسیدن به هدفی که مدنظر طیف فکری شما در انتخابات است، قابل قبول است؟ آیا به این موضوع فکر نکردید که وقتی رئیس دفتر شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه استان، ریاست ستاد حاج آقا رئیسی را بپذیرد، مردم به تریبون های نماز جمعه بدبین و این تریبون ها را با ستاد حاج آقا رییسی یکی بدانند و از حضور در نماز جمعه خودداری نمایند؟ هر کاری کردید، سکوت کردیم، اما به نظر شما آیا وسیله قراردادن دین برای رسیدن به هدف انتخاباتی قابل قبول است؟ از حضور استاندار در مراسم استقبال از دکتر جهانگیری گفتید و آن را مصداق تخلف انتخاباتی دانستید..! اما در روز حضور حاج آقا رئیسی در یاسوج، خودتان را به خواب زده بودید که معاون سیاسی استاندار و رییس ستاد انتخابات استان، که برای استقبال از کاندیدای شما حضور پیدا کرده بود را ندیدید؟ در مورد هزینه ستادها سخن رانده اید، اما نگفته اید که هزینه ایاب و ذهاب دوستانی که شبانه روز در روستاها و شهرهای استان بر علیه دولت شایعه پراکنی و بعضا فحاشی می کردند، از کجا آمده بود؟ هزینه هنگفتی که به جرات می توان گفت هزینه یک روز ایاب و ذهاب این دوستان که تعدادشان هم کم نبود، برابری می کرد با هزینه کل ستادهای دکتر روحانی در استان ... در مورد سایر ادعاهای مطرح شده توسط حضرتعالی، هم ترجیح می دهم سکوت کنم و قضاوت را به مردم بسپارم ... رئیس دفتر شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه استان؛ طبق فرموده حضرت علی (علیه‎السلام) : فأحبب لغیرك ما تحب لنفسك و اكره له ما تكره لها آنچه كه براى خود دوست می‎داری، برای دیگران هم دوست بدار و آنچه براى خود نمى‏پسندى، براى دیگران هم مپسند. همچنین خداوند در قرآن کریم سوره مائده آیه ۸ می فرمایند؛ (…. و دشمنی با گروهی شما را وادار نسازد که عدالت نورزید، دادگری پیشه سازید که این به تقوا نزدیکتر است..) علیهذا با توجه به این نص قرآنی نباید در قضاوت ها، داوری ها، سخن ها و عملکردمان نسبت به دیگران حتی دشمنان از جاده عدل و انصاف خارج شویم. براستی مگر در روایات ما توصیه نشده که« سیدالاعمال، الانصاف»؟ جناب آقای حاج پناهی؛ پایبندی به ارزش های دینی با شعار و حرف پوچ محقق نمی شود، بلکه هر فردی که داعیه ارزشی و انقلابی بودن دارد، می بایست آن را در مرحله عمل به منصه ظهور برساند نه فقط در حرف و سخن گفتن. چرا که « دو صد گفته چون نیم کردار نیست» خداوند در قرآن کریم که قانون زندگی ما مسلمانان بوده و سبک زندگی را به ما ارئه می کند، می فرمایند؛ «لم تقولون ما لاتفعلون» ویا در احادیث منقول از معصومین ما آمده است که « الدین کله العمل» کل دین عمل است. بنابرین واعظ غیر متعظ بودن و تو به فرمای کم توبه کن بودن مشکلی را حل نمی کند و به تعبیر زیبای لسان الغیب حافظ شیرازی «وعظ بی عملان واجب است نشنیدن» وسخن آخر این که؛ شیوهٔ واعظ آن بود که نخست فعل خود را کند به قول، درست چون شود کار او موافق گفت گرد دهد پند غیر، نیست شگفت زشت باشد که عیب خودپوشی واندر افشای دیگران کوشی و من الله توفیق ایمان محمدپورفتح هشتم خرداد ماه هزار و سیصد و نود و شش