قسمت اول: روی سخن با مجریان انتخابات!

مقدمه(پدیده های اجتماعی و آنچه در علوم انسانی بحث می شود، زنده به نقد است.نقد را می توان رمز تعالی هنر، ادبیات و مشابه اینهاست. پدیده های اجتماعی هم برای بهبود در آینده بایستی به دقت نقد شود.به باور بنده،حتی فاصله دو انتخابات شورا هم کافی نیست تا این واقعه مورد مداقه لازم قرار گیرد. لذا بر آن شدم تا بقدر وسع، چند نوشتار در این موضوع بنگارم. باشد که بتواند مورد استفاده واقع شود. با این توضیح که در هر شماره، مخاطب می تواند قشر و طبقه خاصی باشد. مثلا این شماره: مجریان انتخابات.بعدی کاندیداها، سپس رای دهندگان، آنگاه قومیت‌ها و.....

حالا بخش اول؛ سخنی با مجریان انتخابات!

از جهاتی باید از برگزار کنندگان انتخابات تقدیر نمود.چرا که درست نقطه مقابل عملکرد شورای نگهبان عمل نمودند. فراهم کردن زمینه حضور حداکثری افراد با همه سلایق،حتی سوابق!خود موهبتی بود.که نشان از جامعیت نگاه دولت مجری انتخابات بود. اما آنچه سخت مورد نقد است و بایستی از هم اکنون راه تکرار برآن بسته شود،همانا «رایانه ای»برگزار کردن انتخابات است.اصولا هرجا رایانه می رود،در پی آن دقت،اطمینان،عدالت و ممانعت از تضییع حق انتظار می رود.اما بعللی که جای بحث دارد،ورود کامپیوتر به شهرهای این استان،انگار اقدامی نسنجیده بود.برخی از ادله این مدعا را ذکر می کنیم.

یکم: ادغام انتخابات شورا و ریاست جمهوری، نماد آثار ماتاخر دولت اسبق!

متعهد شده ایم که مسایل را سیاه و سفید نبینیم.اما هرچه زمان می گذرد،عملکرد های دولت احمدی نژاد سیاه تر ظاهر می شود.یکی همان ادغام دو انتخابات مهم.بی آنکه هیچ ضرورتی داشته باشد.تنها با استدلال کاهش هزینه ها بود که دولت«پاکدستان»این اشتباه را عملی کرد.اما بعدا ثابت شد از حذف سهم قند و چای ادارات گرفته تا اقداماتی این چنین،ریاکارانه بود و با سوء نیت همراه بود. امروز همه دیدیم که اگر بهر علت مشغله انتخابات،مثلا شورا،داشته باشی،عملا انتخابات دیگر را نمی توانی آنگونه که باید فعال باشی.خواه نامزد باشی،خواه هوادار و.... از سویی امکانات و آمادگی جامعه ما هم برای دوانتخابات توامان پاسخگو نیست. از لوازمی مثل صندلی و داربست گرفته،تا صندلی،بلندگو و....از سالن سخنرانی گرفته تا مجری و قاری و..... نمی دانم چه توجیهی دارد ادامه این ادغام.امیدوارم درآینده شاهد چنین وضعی نباشیم.و لااقل جوانان را آزاد بگذاریم تا تمرین دموکراسی را در دو حوزه جداگانه انجام دهند.

دوم؛ معضلی به نام نقش اپراتورها و مجریان در سرنوشت انتخابات شورا؛

دهها از رای دهندگان شهادت می دهند که علیرغم میل باطنی،وی را وادار به رای دادن به شخص یا اشخاصی می نمودند.به این شرح که فرضا فردی قصد داشته به سه نفر نامزد شورا رای دهد.عملا چهارنفر ظرفیت خالی داشت. حین ورود به نزدیک صندوق،به اصرار یکی دونفر که در مشخص نبود چه سمتی در صندوق دارند،وادار به رای دادن به دو یا چند نامزد می شدند. بعد نوبت به اپراتور می رسید.هنوز یک ظرفیت باقی مانده بود که آنرا هم اپراتور با لبخندی و اصراری کد نامزد خود را وارد می نمود.

پیشنهاد و راهکار:

اگر قرار باشد انتخابات رایانه ای ادامه یابد، بنظر می رسد این رویه ادامه خواهد یافت. بلکه در دفعات بعد با شدت و حدت بیشتر! لذا پیشنهاد می شود باتوجه به بافت عشیره‌ای منطقه، که نتیجتا رعایت بی‌طرفی توسط اپراتورها خواهد شد بهترین راهکار آوردن نیروهایی از شهری دور دست_مثلا سربازان پادگانی از ایلام_باشد.

سوم:خرید و فروش رای

تقریبا علنی رای مردم خرید و فروش می شد.ثمن معامله هم در نقاط مختلف استان و ساعات رای دادن متفاوت بود. از کارت شارژ دوهزارتومنی تا مواد غذایی و وجه نقد ثبت شده است.وجه نقد که رایج‌تر از همه بود، در مرکز استان تا چندصدهزارتومان هم به گوش رسید. این را هم می‌توان در امتداد همان استفاده از تکنولوژی جهت تسریع در جابجایی آراء نام برد. هرچند برابر نظرسنجی‌ها هم قبولی منتخبین این دور انتخابات قابل پیش بینی بوده است و این تاحدی امیدبخش است که فرض تخلف و تقلب هم اگر باشد، چندان اثر تعیین کننده‌ای نداشته است، اما به مانند سایر جاذبه های زندگی در غرب، برخورداری از یک انتخابات کاملا سالم که در آن حتی یک برگ«حق الناس»جابجا نمی شود، هم برای شرقی‌هایی چون ما رویایی است که مشخص نیست آیا روزی تحقق خواهد یافت یا نه.

به آن امید