" مو بچه ی بیراحمدم، زناره پوشم _ م ویبو اصالتم بره و هوشم؟ "

از دیر باز تا کنون، روح مردم استان ما که اکثرا پرورش یافته عشایر هستند، عجین شده است با این شعرهای حماسی. جالب اینجاست که بسیاری از جوانان زاده عشایر و روستازاده که از کودکی این گونه آوازهای حماسی را شنیده اند، بر روی تربیت آنها تاثیر مستقیم گذاشته است؛ این تاثیر می تواند مثبت باشد مثل حضور پرتعداد و پرشور جوانان هم استانی در جنگ تحمیلی برای دفاع از مام میهن( که البته خود جای بررسی و کنکاش فراوان دارد) یا منفی؛ مثل جوانان عزیز و ساده دلی که در دوران کودکی به دلیل فقر و فرهنگ پدرسالاری حاکم بر زندگی عشایر و روستاییان، سرخورده و منزوی شده اند و آن طور که باید از زندگی خود لذت نبرده اند و بسیاری از آرزوهای ساده آنها مثل داشتن کفش و لباس مناسب، توپ پلاستیکی فوتبال و... به عقده حقارت تبدیل شده است. این جوانان عزیز، که به دلایل مختلف مخصوصا دو دلیل بالا، از دوران کودکی خویش لذت خاصی نبرده اند، وقتی به سن جوانی می رسند و طبیعتا باید فضای اشتغال، ازدواج و همین طور تفریحات سالم برای آنها فراهم باشد، اما متاسفانه بعد از انتظار چندین ساله، و دیدن بی عدالتی در استخدامی ها و همین طور بی عدالتی در استفاده از اماکن ورزشی و تفریحی، به این نتیجه می رسند که باید دست به کار شوند و این می شود که تصمیم می گیرند به هر شکل ممکن، یک شبه ره صد ساله را طی کنند و به قله خوشبختی برسند..! طبیعتا جوانی که در دوران کودکی مزه تلخ فقر را چشیده است، سعی می کند با استفاده از سرقت، کلاهبرداری و... به حداقل های اقتصادی خویش برای زندگی کردن دست یابد..! و جوان دیگری که به دلیل وجود فرهنگ پدرسالارانه، استقلال فکری نداشته است و زورگویی های دوران کودکی، تبدیل به عقده حقارت شده است، با شنیدن این موسیقی و شعرهای حماسی و همچنین شنیدن تعریف های اغراق آمیز از پیشینیان خانوادگی خویش، تصمیم می گیرد دست به اقدام احمقانه ای بزند و نام و نشانی برای خود دست و پا کند و این می شود که به سمت دعوا، زورگویی به ضعیف ترها و.. که اکثرا تبدیل به قتل نفس می شود، می رود...! چرا این راه را انتخاب می کنند؟ مقصر کیست ؟ جواب ساده است، ما مقصریم..! تعجب نکنید، این ما می تواند پدران خانواده ها باشند، می تواند حاکمیت باشد که باید حداقل های زندگی را برای مردم فراهم آورپ، می تواند سیاسیونی باشند که با وعده های تو خالی مردم را زمان انتخابات فریب می دهند، ما می تواند اهالی فرهنگ باشند؛ اهالی فرهنگی که کمترین توجه را به فرهنگ دارند. و... راهکار؛ فرهنگ سازی از درون خانواده ها، پیش دبستانی ها، مهد کودک ها و... به وسیله آموزش های محله ای، توزیع کتابچه های کوچک تربیتی و...، تلاش دو چندان حکمرانان در جهت ایجاد شغل و همچنین عدالت استخدامی و.. رعایت عدالت در استفاده از اماکن ورزشی و تفریحی( به طور مثل چه اشکال دارد که جوان محله سادات، کیامرثی، لبنان و سایر محلات دوگنبدان بتوانند به همان اندازه جوان شرکت نفتی از اماکن ورزشی و تفریحی شرکت نفت گچساران استفاده کند؟ همانطور که گرما و دود حاصل از نفت و گاز، به طور مساوی بین گچسارانی ها تقسیم می شود، چه اشکال دارد که در بحث استخدامی ها و همین طور استفاده از اماکن ورزشی و تفریحی و آموزشی هم عدالت برقرار شود؟