مطابق بسیاری از تحلیل ها در نهایت یک گزینه غیر بومی از یک استان با اشتراکات فرهنگی زیاد و البته نزدیک و از دوستان قدیمی غلامرضا تاجگردون به عنوان استاندار استان کهگیلویه و بویراحمد انتخاب شد .

انتخابی که جای بحث و بررسی دارد چرا که در کارنامه علی محمد احمدی هیچ سابقه اجرایی قابل قبولی دیده نمی شود. این در حالی است که نگاهی به رزومه قمی به عنوان رقیب علی محمد احمدی بیانگر سوابق بسیار بالایی است.

حال سوال این است پشت پرده معرفی علی محمدی احمدی کی یا چه کسانی قرار دارند یا اینکه معرفی یک فرد بدون سابقه اجرایی به یک استان که بیش از هر جای دیگر نیاز به کار و فعالیت دارد چه توجیهی دارد آیا کهگیلویه و بویراحمد محل آزمون و خطاست.

نکته دیگر در این انتصاب عدم توجه به سیاسیون استان بوده است عدم موضع گیری اعضای ستاد روحانی در استان به خوبی نشان می دهد که آنها هیچ نقشی در این انتصاب نداشته اند و وعده محمد شریعتمداری مبنی بر دخالت دادن این اعضا در انتصابات یک وعده خالی بوده است .

ممکن است برخی ها هم بر این باور باشند حال که استاندار با هر سازوکاری انتخاب شده است پس اعضای ستاد با حمایت با وی همراه شوند اما تجربه نشان میدهد که با وجود سهم خواهی نمایندگان عملا چنین چیزی غیر ممکن است .

پیام آرزوی موفقیت زارع و اعلام دوستی قدیمی عدل هاشمی پور با استاندار جدید بیش از آن که بیانگر واقعیت و وجود روابط نزدیک میان این دو با علی محمد احمدی باشد تلاش برای جا نماندن و سعی در نزدیک کردن این دو به استاندار جدید است . این دو و بویژه زارع نشان داده اند به حداقل ها قانعند و اینکه استاندار به بعضی خواسته های مدیریتی آنها احترام بگذارد برایشان کافی است. نه آقای هاشمی پور با وجود حمایت زیاد اصلاح طلبان از وی و نه اقای زارع با سابقه سخنرانی برای حسن روحانی نشان داده اند هیچ تعهدی نسبت به جریان حامی واقعی دولت در استان ندارند .

با این اوصاف باید مراقب بود و دید که شرایط به چه سمتی به پیش می رود . اقای تاجگردون هم خوب است با توجه به حق و حقوق همه حامیان دولت اگر هم احیانا برنامه ای برای اعمال نفوذ بیشتر دارد آنرا با همفکری با گروه های سیاسی به پیش ببرد و با سهم خواهی زیاد سبب اختلاف و تشدید حواشی در استان نشود .