بستر سیاسی ایران اسلامی به‌واسطه عملکرد اصول‌گرایان در دو دوره قبل ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی به‌گونه‌ای رقم خورد تا مردم به سمت اردوگاه اصلاحات اقبال نشان دهند و مدینه فاضله خویش را در نوع عملکرد اصلاح‌طلبان جستجو نمایند و به همین دلیل هم در انتخابات مجلس وهم ریاست جمهوری تقریباً به کسانی رأی دادند که از دیدگاه اصلاح‌طلبی برخوردار یا به‌گونه‌ای به اردوگاه اصلاحات وصل بودند. اصلاح‌طلبان کشور وقتی اقبال عامه را موافق خویش یافتند دست بکار شده و افرادی را معرفی نمودند که یا اصلاح‌طلب بودند و یا دیدگاهشان نزدیک به آن‌ها بود، برای همین اصلاح‌طلبان اقدام به انتشار لیست امید کردند و این‌گونه به مردم تفهیم نمودند که این لیست حاصل جمع نظرات بزرگان اصلاح‌طلب است و برای اینکه بتوانیم تفکر اصلاحات را نهادینه نماییم لازم است که شما مردم به این لیست رأی دهید و مردم هم چون دل‌خوشی از عملکرد اصول‌گرایان نداشتند تمام هم‌وغم خود را معطوف به این مطلب نموده تا لیست امید بهترین رأی را در میان مردم کسب نماید تا به خواسته‌های معقول و قانونی خویش دست یازند و چنین نیز شد. در انتخاب ریاست جمهوری هم مردم به گفتارهای بزرگان اصلاحات گوش سپرده و کسی را انتخاب کردند که اصلاحات بر روی او انگشت گذاشته و معرفی کرده بود و مردم چه در تبلیغات و چه در جمع‌آوری آرا سنگ تمام گذاشتند و همانی شد که مردم می‌خواستند و بزرگان گفته بودند. در این سیاست گر چند اصلاح‌طلبان به‌ظاهر منفعت برده بودند اما به‌واقع چهارچوب نظام که به‌واسطه تحریم و حرکت‌های غلط بعضی از مدیران ارشد مورد بی‌مهری عده‌ای‌ای از مردم قرارگرفته بود دوباره با آن آشتی کردند و امیدوار چشم به آینده و عملکرد مدیران ارشد نظام دوختند اما غافل از اینکه همین مدیران ارشد هستند که زمینه نارضایتی مردم را فراهم می‌کنند وگرنه مردم همان مردمی هستند که انقلاب کرده و آن را دوست می‌دارند و تاکنون هم از آن نگهداری کرده‌اند. چهار سال اول ریاست جمهوری به هر طریقی گذشت و مردم با این تصور که چهار سال اول برای استحکام جایگاه روحانی لازم بوده اعتراضی نکردند و امیدوار به دور دوم به ایشان رأی دادند اما غافل از اینکه در دوره دوم روحانی فراموش کرد واقعاً چه کسانی وی را به مسند ریاست جمهوری رسانده‌اند و مدیون کدامین تفکر است. روحانی با علم به اینکه دیگر نیازی به آرا مردم ندارد و دور دوم هم که قبول‌شده است اقدام به پس راندن اصلاح‌طلبان و جایگزین کردن معتدل‌ها نموده و زمینه نارضایتی قشر عظیمی از مردم را فراهم کرد، فراموش نکنیم که مردم دیگربار به اصولگرایان اعتماد نخواهند کرد چراکه آن‌ها امتحان پس داده هستند و قطع به‌یقین یک‌بار دیگر شاهد نخواهیم بود مدیران ارشد نظام اصولگرا باشد. شکست اصلاح‌طلبان نه به نفع نظام است و نه زمینه تکرار گذشته، اگر به‌واقع دلسوز نظام مقدس جمهوری اسلامی هستیم و برای آن نگرانی داریم نباید کاری کنیم مردم از اصلاحات خسته و ناامید شوند، نیروهای اصلاحات هم از دلسوزان نظام و مورد تأیید مقام عظمای ولایت هستند و همه تلاششان اعتلای جمهوری اسلامی است. اگر همه‌کسانی که مدعی اصلاح‌طلبی بوده و در لیست امید نامشان ثبت شد و از مردم رأی دریافت کردند به عهد و پیمان خویش پایبند می‌بودند اکنون خیلی از طرح‌های وعده داده‌شده از جانب اصطلاح طلبان در مجلس به منصه ظهور می‌رسید و گرفتاری‌های مردم کمتر می‌گردید. اکثر افراد قبول‌شده لیست امید بعد از راه‌یابی به مجلس فراموش کردند از چه کانالی به کرسی سبز دست‌یافته‌اند و اکنون کاسه چه کنم و چه نکنم به دست گرفته‌اند و در رأی‌گیری طرح‌ها و لوایح جانب اصلاح‌طلبان را نمی‌گیرند و به خاطر عدم تصویب آن لوایح خواسته مردم از اصلاحات برآورده نخواهد شد و دودش به چشم تفکر اصلاحات می‌رود. دکتر وکیلی به‌واقع دست روی نقطه حساس این روزهای زندگی مردم گذاشته است و به خاطر همین است که تذکر می‌دهد شکست اصلاح‌طلبان پیروزی اصولگراها را رقم نخواهد زد و شک نکنید این به نفع نظام نخواهد بود و این به نفع هیچ‌کس نیست. وحدت در کثرت است و ایران اسلامی نیاز مبرم به وحدت کلمه دارد حال چه اصولگرا باشد و چه اصلاح‌طلب، همه باید در مقابل این‌همه دشمن تا بن دندان مسلح خارجی ید واحده باشیم تا ایران اسلامی‌مان گزندی نبیند و با تلاش و پشتکار در جهت رفع محرومیت و احقاق حقوق حقه آحاد ملت در کنار هم گام برداریم عرصه سیاسی ایران را جایگاه برد و یا باخت این گروه و آن گروه نگردانیم بلکه همه همت و تلاش خود را برای رفع محرومیت‌ها و کاستی‌های زندگی مردم بکار بریم، انشا الله