زمانی نفت را ملی کردند تا از وعده های پیشرفت و توسعه ی استان جز دود و آلودگی هیچ چیز نصیب گچساران نشود و امروز خاک را ملی میکنند تا ما دیگر حتی اختیار زمین زیرپایمان را نیز نداشته باشیم ! اگر من شهروند یاسوج، بخواهم با دوستی مثلا اهل تبریز، رفت و آمد درست کنم و هرکدام دیگری را به شهر خود دعوت کنند، بی تردید من برای دوست تبریزی ام برنامه ای درون شهر نخواهم داشت. چرا که شهری نوپا مانند یاسوج -به عکس تبریز-، مثلا به لحاظ ساختار شهری و آثار تاریخی، بهره چندانی ندارد. در مقابل شکرخدا از طبیعتی بهره مند است که در هر فصل به رنگی در می آید و خود می نماید. اگر هم در ده سال اخیر، به همت شهرداری،چند پارک و تفرجگاه بخود دیده ،آن هم بخاطر موهبت طبیعت خدادای بوده و کافی بود انسان دستی به سر و گوش طبیعت بکشد. تفرجگاه آبشار و دو پارک ورودی یاسوج مثال هایی برای این مدعاست. ولی بهترین مثال برای این امر، پارک جنگلی یاسوج است. که آنجا، جز کشیدن جاده ای در میان یک جنگل طبیعی و احداث چند سرویس بهداشتی، تقریبا کار و هزینه مهمی نشده است. ولی همین قدر هم اسباب امتنان است و پناهی برای شهروندان که گهگاه از هیاهوی شهر به آن بلندی پناه برده دمی بیاسایند. حال خبر آمده که «شرکت نفت»قصد نوعی تصاحب این مجموعه را دارد. هم عجیب هست و هم نیست. عجیب از آن جهت که با وجود درآمد سرشار نفت در این استان، بخش اعظم استان که شامل شهرستانهای چندگانه باشد، در محرومیت نسبی از هرجهت بسر می برند. از سویی هم، تعجب ندارد چرا که تا بوده، انگار عزیزان شاغل در شرکت نفت، از «سوگلی» زاده شده ، الباقی شهروندان از دیگر زنان خون بستی! حقوق های مکفی، مزایای مناسب، تورهای گردشگری ویژه و گاه تفریح گاههای اختصاصی. ما بخیل نیستیم؛ اما نمی توانیم بپذیریم محوطه ای که روزی برای همه شهروندان طراحی شد، از فردا فقط به «گروهی» از شهروندان اختصاص یابد. بله، در بعضی نقاط، مانند پشت سد مارون یا حاشیه سد چغاخور، برخی وزارت خانه ها مثل وزارت نیرو یا استانداری چهارمحال، اقدام به تاسیس اماکن تفریحی نموده اند و محوطه را در انحصار گرفته اند. اما تفاوت در اینست که آنان در آنجا از ابتدا مالکیت خودرا مسجل کردند بعد اقدام به ساخت و ساز نمودند نه اینکه یک پارک عمومی را «خصوصی»کنند. علی ای حال، «ارض الله واسع» زمین خدا گسترده است. بروید جای دیگری را تملک کنید خوش باشید ما را با همین حداقل رها کنید.