کجای دریاها جنگ است که رودخانه ها با دامنی پر از سنگ می رسند خشکسالی وبارش های اندک و نابود شدن سفرهای زیر زمینی بر اثر استفاده های بی رویه واکنون صنایع منسوخی چون پتروشیمی و پروژه های که از دل جنگل های زاگرس می گذرد نابودی چرخه اکو لوژیکی ودر یک جمله نابودی مناظر انسانی سرزمینان توسط غارتگران زندگی به نام توسعه یاد شعر آتشی افتادم هر چند مارون چون ماری خسته وخرسان وبشار دیگر آن آوازهای همیشگی رابرای کارون ندارند

صورت وضعیت پشت صورت وضعیت پاس می شود وخاک ها به اطراف پراکنده می شود اگر چه تا نصب استراچر ها وطراحی فنداسیون ها وسازهای فلزی وپایپینگ ها وشیرهای تخلیه وکنترل فشار وابزار دقیق تا کابل ها ومخزن ها وسیلندر ها زمان طولانی است برای بلعیدن مبالغ متعدد وتعمیر ونگهداری برای پیمانکارانی که حتی از رسم پاره خطی نا آگاه وچپاول حقوق کارگران ویک آلاینده مستمر برای همه نسل ها در همه ی عصرها تاریخ ما را نفرین وآیندگان نکوهش می کنند

عسلویه که زمانی دهکده ای در کنار دریا بوده سالها قبل از احداث پتروشیمی و میدان های گازی رانت خواران زمین ها را از ساکنان شرجی وجنوبی ها وجاشوها از کنگان تا بندر مقام به ارزانترین مبلغ گرفتند ومیدان گازی که در دریا با نه هزار وهفصد کیلومتر مربع می باشد و از این میدان تنها سه هزار پانصد کیلومتر در اختیار ایران وبقیه در اختیار قطری هاست قطری ها سیزده سال جلوتر از ما از این میدان گازی استفاده می بردند آنها به کمک شرکت های شل وتوتال وهالیبرتون مواد گازی را از طریق مخزن های خاص به صورت خام صادر می کنند و هیچ گونه پالایشگاه و آلودگی در قطر ایجاد ننموده وحال عسلویه جاده هایش مانند کورکودیل های خشمگین نا ایمن وتعمیر ونگهداری پالایشگاه ها ریسک پذیر به علت نداشتن متریال وتجهیزات به روز واستاندارد وپساب ها به دریا وپسماندها در طبیعت وگازها وریزگردها وآلایندها در فضا عسلویه شهر بی پرنده نام گیرد