سرزمین رشادت ها و دلاوری ها،  سرزمین نفت و طبیعت، سرزمین آفتاب و برف، سرزمین آریوبرزن و شاپور..... لحظه ای سکوت لطفا.. خود فریبی کافی است، با واژگان بازی نکنید. اینجا سرزمین مظلومیت و محرومیت است. کهگیلویه و بویراحمد... هم دلیر داشتیم و هم رشید، آب و برف و آفتاب  هم داریم، نفت و گاز هم به وفور... اینجا * فریاد رس* نداریم. شمابگوئید همدرد و بخوانید همدل.. این استان داستانی دارد که تنها به میل مسولان و در وقت هایی خاص قرائت میشود. مردم این استان همیشه در صحنه حضور دارند اما مسولان کجا هستند؟ آیا مسول با صداقت وبا ایمانی داریم که حنجره ی محرومیت این مردم باشد تا خواب زدگان پایتخت نشین را هوشیار بسازد؟ آیا مرد یا مردانی پیدا میشوند تا حق این مردم فهیم وصبور را به آنان برگرداند و خدمتگذارشان باشند؟ آیا مرهمی بر این زخم ناسور خواهند گذاشت؟ مردم شریف استانم، کهگیلویه وبویراحمد، در تمام مرزهای جغرافیایی ، سیاسی، امنیتی و ارزشی این نظام و انقلاب عناصری تاثیرگذار و شاخص بوده وهستند. از ابتدای سده ی جاری تاکنون، مردان و زنان این مرزوبوم نقش آفرینانی بی بدیل بوده و هستند. تاریخ را کالبد شکافی نمیکنم زیرا تمام ملت ایران از رشادت های مخلصانه ی این جغرافیا آگاهی دارند. اما اینک این قوم سوگوار باید سر بردامن چه کسی شیون کند؟ یک عمر سر برشانه ی دنا گریستیم اما اینک دنا نیز با مهربانی هایمان بی مهری میکند، آیا کسی میتواند این ایل سوگوار را تسلی ببخشد؟ از رشادت های " کی لهراس" به دلاوری های "سردار اورنگ" پیوند خوردیم. از روشنگری های " نورالدینی و بشارت" ها به روشندلی " ایوب مظفری آبدگاه". هم شهید حکمت دادیم و هم شهید خدمت.  مدافع حرم داریم  اما کسی مدافع حقوق مان نیست. در دریای خاور، روح فرزندمان در اعماق اقیانوس و در پهنه ی زاگرس روح فرزندانمان در اوج قله ها.. روح شریف مادرانمان در غربت کویر، به پابوس امام غریب نوازمان مشرف شدند، " ستار" مان در شام ستاره شد،  آب و خاک اروند و فاو با غریو" لُرکه" هایمان لرزید، " پدخندق" رشادت  پدرانمان را ماندگار کرد، روح" حبیب" مان در ارتفاعات کردستان " آرام " گرفت. بازی دراز و دوقلو و حلب و شام از " شهاب" ها و " عظیم" ها و تن تفتان و سیستان از " امام بخش" ها برای نوادگانشان حماسه ها بیان میکنند. قومی با این همه سپید نامی، اما " تمدار" بختش را سیاه بافته اند. در روزهای اخیر وبعد از سفر بی برگشت " ایوب" ؛ مادرانی را در جاده ی فردوس از دست دادیم که برکت خانه ها و روشنای " وجاق" هایمان بودند. از مسولان خدمتی ندیدیم. چند عکس سلفی و چند پست اینستاگرام و چند خط پیام تسلیت. درد برای رو سفیدی مردان این دیار ، اینبار از فراز قله ی دنا از ما تاوان گرفت. شصت وشش فرشته به مقصد بهشت از فراز دنا اوج گرفتند ودر این دو روز حزن انگیز تنها چند پست تکراری و انبوهی واژه ی تسلیت از زبان مسولان شهرستانی و استانی و ملی.. همدردی امری پسندیده وانسانی  است اما چرا مدیران و مسولان به خویش زحمت مطالبه گری حقوق این مردم را ندادند؟ چرا از صدها مدیر و مسول یک نفر نخواست تا مدیران بالادستی پاسخگو باشند؟ در شجاعت مدیران محترم شک دارم، برای حفظ صندلی هایتان سیل پیام های  تسلیت را در فضای مجازی ارائه کردید ولی از هنر مدیرتتان هیچ اثری ندیدیم. از مطالبه گری تان گذشتیم اما مدیریت بحرانتان داغی ماندگارشدبر دلهایمان. به راستی بحران مدیریت داریم نه مدیریت بحران. در اوج نامیدی هامان، ناگاه سردارهاشمی پور بارقه ای از امید روشن کردند و در بیانیه ای مشخص و روشن، وزیر مسکن راه و شهرسازی را بازخواست کردند و خواهان رسیدگی و پاسخگویی دکتر آخوندی شدند... دلگرمی هایمان با نشر سه نامه ی استیضاح و درخواست از رئیس جمهور از طرف دکتر تاجگردون دوباره متولد شد. سکوت زارعی اما روحمان را خراش میدهد. اینک که جناب دکترتاجگردون و مهندس هاشمی پور با حفظ شجاعت عشیره ای و احترام به نص صریح قانون این حرکت معقولانه را آغاز کرده اند از تمام نخبگان استانی و ملی که رگه هایی از صداقت اهالی  زاگرس دروجودشان به یادگار مانده است ، استدعا دارم تا با همراهی و همدلی با این دو عزیز برای احقاق حقوق محرومان ومظلومان استان کهگیلویه وبویراحمد تلاش نمایند. نخبگان بزرگوار و سیاسیون گرانقدر: برای توسعه ی  زیرساخت های استانی، که بالاترین مشارکت های مردمی را در تمام عرصه های انقلاب دارد ولی متاسفانه هنوز از یک متر آزاد راه برخوردار نیست، تلاش نمائید. چقدر روحمان را خراش میدهد این بی عدالتی های مکرر.. چقدر غارت نفت مان را برای آبادانی سایر مناطق صبوری کنیم؟؟ تاکی جوانان محروممان در محلات سادات و گلزار و چشمه نباتی، از فرط بیکاری ، همنشین افیون و سرنگ باشند؟ .....اینک نمایندگان استان موظف هستندتا بدون توجه به علایق سیاسی و وابستگی های جناحی  در صحن مجلس با همراهی  سایرنمایندگان ملت ،  پیگیر سانحه ی تصادفات اخیر و ازدست رفتن عزیزان هم استانی مان باشند تا حق مردم مظلوم و داغدیده ی استان را در جهت ارتقای خدمات از نهادهای مسول مطالبه کنند. آقایان تاجگردون و هاشمی پور: بی شک این سانحه ی سقوط میتواند آزمونی بزرگ برای اثبات خدمتگذاریتان باشد. شما موظفید تا با روح شرافتمندانه ایلیاتی تان در مقابل بی عدالتی های موجود به پاخیزید و همانگونه که از شب گذشته تاکنون نشان داده اید از حقوق این مرز و بوم دفاع کنید. از لابی گری های برخی همکارانتان نهراسید و واقعیات را به مردم گزارش بدهید. این آزمونی بزرگ است که شما را روسفید خواهد کرد. آزمونی بزرگ که شما را در حافظه ی تاریخ این کهن دیار ماندگار خواهد کرد. از لابی گری های مجلسی و کارشکنی های وزارتی بیمی به دل راه ندهید و استوار و مصمم برای احقاق اهدافتان گام بردارید. از آیت الله ملک حسینی ، نماینده ی محترم ولی فقیه در استان و آقای احمدی استاندار محترم خواهشمندیم تا با همسوئی پاره ای از امکانات وهمصدایی واحد با مجمع نمایندگان استان، کمافی السابق تاریخ ساز باشند. از آقای زارعی انتظار داریم تا سکوت خویش راشکسته ودرجبهه ی دیگرخدمتگذاران این استان تلاش نمایند. سقوط پرواز تهران..یاسوج ، آزمونی است برای پاسخ به اعتماد این مردم. آقایان تاجگردون، هاشمی پور؛ زارعی و احمدی... همه ی مسولان استان کهگیلویه و بویراحمد: امشب، دومین شبی است که تنِ" ایلیا"ی ایلمان در تاریکی و سرمای شبهای دنا میلرزد... امشب دومین شبی است که " شَهبد و شاپور" غریبانه چشم انتظار مهمان نوازی اهالی زادگاه شان هستند. امشب دومین شبی است که مردمانی عزیز و شرافتمند، داغدار اما صبور، چشم انتظارند و شانه هایشان ازبغض میلرزد و چشمانشان در بلاتکلیفی اشک میریزند. آقایانِ وکلای ملت، مدیون خون شهدا هستید اگر این بار کوتاه بیایید زیرا دیگر مردمان استان و ایلم توانِ پوشیدن پیراهن مشکی به خاطر بی کفایتی برخی مدیران و وزرا را ندارند. آقایان: تاجگردون، هاشمی پور، زارعی؛ احمدی: در روز قیامت پاسخگو خواهید شد اگراینبار" نالایقان" را پاسخگو نکنید. با آرزوی صبر برای عزیزان داغدیده و آمرزش روح ۶۶ اهورای آسمانی ..