ولی‌الله شجاع‌پوریان

برنامه جامع اقدام مشترک موسوم به برجام از ۲۶دی‌ماه بعد از توافق میان جمهوری اسلامی ایران و کشورهای موسوم به ۱+۵ و تایید شورای عالی امنیت ملی، تصویب مجلس شورای اسلامی و تایید مقام رهبری به مرحله اجرا رسید و طرفین ملزم به اجرای تعهدات خود در قبال این توافق شدند. پرونده هسته‌ای ایران یکی از چالش‌های طولانی‌ کشورمان در عرصه بین‌المللی بود که عواقب و پیامدهای پرهزینه و ناگواری از جمله تحریم‌های همه‌جانبه و صدور قطعنامه‌ها و بیانیه‌های متعدد برای جمهوری اسلامی ایران به دنبال داشت. پس از رای مردم در خرداد ۹۲ ، پایان بخشیدن به این پرونده در اولویت اصلی مردم و دولت قرار گرفت و با هوشمندی و تدبیر دولت یازدهم و به‌ویژه دستگاه دیپلماسی این غائله در قالب برنامه برجام نهایی شد؛ اما سوگ‌مندانه هم در زمان حصول توافق و هم روزهای بعد از آن رسانه ملی که باید منافع ملی و مردم را مدنظر قرار دهد، عملاً با عملکرد و نقش‌آفرینی بسان جناح مخالف دولت به روشنی منویات یک جریان سیاسی را دنبال کرد. از دی ماه سال گذشته که اجرایی شدن برجام شروع شد تا به امروز رسانه ملی سعی کرد از طرق مختلف دستاوردهای برجام را نادیده بگیرد و با بزرگ‌نمایی برخی ملاحظات موجود، دستاورد بزرگ دولت یازدهم را در تریبون رسمی نظام به چالش بکشد. بی‌تردید برجام یکی از مهم‌ترین پرونده‌های کشور طی چند دهه گذشته به نظارت و واکاوی جدی نیاز دارد، اما اقدام یک‌سویه و مغرضانه رسانه ملی در برخورد با برجام انتقادات جدی از سوی دولت، رسانه‌ها و فعالان سیاسی را به دنبال داشته است. گرچه قریب به ۱۰۰روز از اجرایی‌شدن برجام گذشته است و کمتر مشاهده‌گر منصف و بی‌طرفی می‌تواند به بهبود فضای اقتصادی کشور در روزهای برجام اذعان نکند، اما رسانه ملی در تلاشی آشکار، از هر فرصتی برای ناکارآمد جلوه‌دادن برجام و عدم تغییر مهم و اساسی در کشور استفاده می‌کند. هرچند انتظار رفع تمامی مشکلات تحریمی و حذف ساختار تحریم‌ها و عادی شدن روند مبادلات مالی و تجاری با دنیا در کمتر از ۱۰۰ روز مطالبه‌ای فراتر از منطق است؛ اما نمی‌توان انکار کرد رفت‌وآمد هیات‌های عالی‌رتبه کشورهای اروپایی و عقد قراردادهای مختلف، تنوع در انتخاب منابع و شرکای تجاری، دسترسی به فناوری‌های نوین از طریق دسترسی به گزینه‌های متنوع، حذف دلال‌ها و واسطه‌ها ، امکان ارتباط مستقیم با منابع تولید کالا و خدمات، رفع تحریم‌های حوزه‌های بانکی، بیمه، نفت، گاز، پتیروشیمی، کشتیرانی، خودرو، حمل و نقل و… نشان‌دهنده کارساز شدن برجام در حوزه‌های مختلف است که به طور حتم این روند در ماه‌های آینده نیز تاثیر مشهودتری خواهد داشت. با این تفسیر اصرار رسانه ملی در ناکارآمد جلوه‌دادن برجام موضوع عجیبی به نظر می‌رسد؛ هرچند نباید این واقعیت را از نظر دور داشت که رسانه ملی پیش از این و در موضوعات مختلف دیگر نیز رویکرد جناحی خود را بارها اثبات کرده و بدون توجه به منافع ملی به جانبداری از یک جریان سیاسی روی آورده؛ اما در این برهه که کشورمان نیاز به یک انسجام داخلی برای اجرای هرچه بهتر برجام دارد و منافع ملی اقتضا می‌کند نمایشی از همدلی و همگرایی در داخل کشور را ارئه دهیم، عملکرد جناحی صداوسیما بیشتر سوال‌برانگیز است. فراموش نکرده‌ایم تا قبل از دولت یازدهم، موضوع پرونده هسته‌ای ایران مسئله محرمانه‌ای بود که مردم عادی به جز زمان برگزاری نشست‌های مختلف کمترین اطلاع‌رسانی از رسانه ملی مشاهده نمی‌کردند؛ اما به لطف حضور دولت یازدهم، این روزها اکثر برنامه‌های صداوسیما به کارشناسان عمدتاً مخالف برجام اختصاص دارد تا به روشنگری و آگاهی‌بخشی درباره ریزترین و محرمانه‌ترین مفاد پرونده‌ای هسته‌ای و برجام بپردازند. برخورد تبعیض‌آمیز صداوسیما در برهه‌های مختلف برای افکار عمومی نیز آشکار شده و تداوم وضعیت موجود نه تنها منویات جناحی مدیران این سازمان را محقق نخواهد کرد، بلکه همچنان که در گذشته نیز اثبات شده، صرفاً باعث ریزش مخاطبان رسانه ملی و رویگردانی مردم از تلویزیون به سمت شبکه‌های ماهواره‌ای خواهد شد.