اینروزها در فضای مجازی گاها دیده وشنیده میشود کسانی که داعیه اصلاح طلبی دارند و خودرا تیپا خورده این جریان فکری میدانند شمشیر خویش را برای قلع وقم جوانان از رو بسته واین قشر بی تقصیر را به انواع گناهان آلوده کرده و بر تقصیر نداشته شان حکم به محکومیت میدهند ، براستی چه عاملی میتواند بر چنین نظریه هایی سیطره داشته باشد که جوانان را به انواع تقصیرها متهم و آنان را محاکمه نماییم ، مگر نه این است در شاکله جریان اصلاح طلبی جوانان در خط اول و سربازان مطیع بوده اند و از هیچ تلاشی فرو گذاری نکرده و همواره سر از پای نشناخته سنگ اصلاحات را به سینه زده وکمتر حق وحقوق خودرا گوشزد نموده اند ، چرا باید آنقدر تنگ نظری بر این جریان حاکم باشد که مدعیان جوانی سوخته بضم خودشان یادشان برود که اینان هم از جنس خودشان هستند و باید در همه جاها دیده شوند و مهر تایید بر پاکی وحق خواهی شان زده شود.   گناه جوان چیست که فقط برای رزم وگرد آوری آرا باید دیده شود و وقتی آبها از آسیاب افتاد بفراموشی سپرده شوند و انگار وجود خارجی ندارند ، اگر نبود انرژی همین جوانان جویای نام و پرتحرک و سخت کوشی شان در جمع آوری دیدگاه های جدید و جمع کردن آنها حول محور اصلاح طلبی کدام مدعی میتوانست اکنون بر داشته هایی که همین جوانان گرد آورده بودند بنشیند و پز افتخارش را بدهد و فریادش را بر سر جوانان خالی نماید ، بدست گرفتن چنین شیوه هایی که جوانان را از پیرامون اصلاح طلبی پراکنده میکند در وحله اول به ضرر همین مدعیان خواهد بود و در نهایت پوزه اصلاح طلبی را بخاک خواهد مالید و دیگر نه تفکری خواهد ماند و نه اندیشه ایی که مدعیان پز افتخاریش را بدهند. جوانان اندیشه ورزان شاکله اصلاح طلبی هستند و با وجود آنها است که نگاهها به این سمت گرایش پیدا میکند و اگر موفقیتی هست مرهون تلاش بی وقفه و مستمر این خستگی ناپذیران است و باید دیده شده و بر زحماتشان مزد احترام گذاشته شود تا دیگر جوانان با امید و اشتیاق به جمع اصلاح طلبی وارد شوند و همچون سربازان عرصه تمامی توان خودرا بکار ببندن تا این دیدگاه همچنان مورد مهر و محبت و مدینه فاضله مابقی مشتاقان گردد ، این میسر نیست الا اینکه نگاهها رنگ صداقت بگیرد و تلاشهای جوانان دیده شده و بر عملکرد آنها مهر تایید زده شود تا دلگرمی قلبهای جوان را گرم نگه دارد و در آینده بتوانند جزو تاثیر گذاران باشند. بزرگان قوم علاوه بر بزرگی داشتن بصیرت و بینایی را لازم و ملزوم خود و رفتار خود با جوانان بدانند و گرنه هر ننه قمری میتواند مدعی بزرگ بودن نماید و خودرا از آنچه هست بزرگتر تلقی نماید وقتی کسی بر آن بزرگی مهر تایید نزند ورفتار آنها  نشان دهنده تنگ نظری و جمود فکری باشد چگونه میخواهند به دیگران بقبولانند شایسته بزرگ بودن هستند و باید به آنها احترام گذاشته شود. جوانان را باید دریافت تا اصلاح طلبی همچنان درعرصه های مختلف بدرخشد و تنها تفکری باشد که قشر جوان خواستگاه خودرا در آن بیابند و بسمت آن گرایش پیدا کنند ، اندیشه محوری را اندیشه مند بودن روی پا نگه خواهد داشت نه تنگ نظری و جمود فکری.