بسم الله الرحمن الرحیم  

گر مرد رهی، میان خون باید رفت 

از پای فتاده، سرنگون باید رفت 

تو پای به ره بنه و هیچ مپرس 

خود راه بگویدت که چون باید رفت 

 متاسفانه در اتفاقی نادر و دور از انتظار، شبانگاه بیست و نهم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و نود و هفت، مصادف با سالروز حضور گسترده مردم ایران اسلامی پای صندوق های رای، شاهد حرکتی بودیم که شاید بعد از گذشت نزدیک به چهل سال از انقلاب اسلامی و همینطور گذشت بیست و یک سال از تبیین دو نظریه « گفتگوی تمدن ها و زنده باد مخالف من» توسط سید محمد خاتمی در دوم خرداد، نشان داد که هنوز هم یاد نگرفته ایم که جواب اندیشه را باید با اندیشه داد نه با چوب و چماق.

آری، این حرکت دور از انتطار، نشان داد تا حاكم شدن دموکراسی فاصله زيادي داريم و آنچه تاكنون با نام دموكراسي از آن دم زده‌ايم، فقط در حد حرف و گفتار بوده است و در عمل چیزی به نام دموکراسی را اصلا به رسمیت نمی شناسیم.

 حال اما با گذشت بیش از ده روز از وقوع این حادثه تلخ، دست به قلم شدم تا مصداق آیه شریفه « من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق» با نهایت احترام و به رسم ادب، در کمال تواضع و ارادت و با عرض سپاس مراتب قدردانی خود را از یکایک شما مردم عزیز، مهربان و قدرشناسی که به هر طریق ممکن، سعی کردید ما را مورد لطف و محبت خویش قرار دهید و با حضور گسترده خود بر بالین حقیر سبب شدید که زخم های ناشی از ضربات چماق جاهلان بی خرد التیام بخشد و تحمل درد ضربات، سهل و آسان گردد و گام هایم را در مسیری که پا گذاشته ام برای آگاهی بخشی و میسر کردن مسیر آزادی و آزادگی، محکم تر از قبل بردارم.

همچنین تشکر ویژه دارم از مسئولین کشوری« مشخصا دکتر جهانگیری معاونت محترم ریاست جمهوری ، دکتر شریعتمداری وزیر محترم صنعت و معدن وتجارت ..»، مسئولین استانی و شهرستانی که چه به صورت تلفنی و چه حضوری جویای احوال حقیر بودند، مخصوصا جناب آقای دکتر تاجگردون که در اولین ساعات پس از حادثه، با حضور در بیمارستان شهید رجایی گچساران پیگیر وضعیت درمان حقیر و همچنین پیگیر دستگیری و برخورد قاطع با ضاربین بودند.

 البته دلگیرم از این که ده روز از حادث شدن اتفاق مذکور می گذرد، اما بر خلاف انتظار، دو طیف سیاسی اصلاح طلب و اصولگرا به صورت رسمی هیچ واکنشی در محکوم کردن این اتفاق نشان نداده اند و بدتر این که با سکوت خویش نشان داده اند که از حذف فیزیکی جوانانی مثل حقیر زیاد هم ناراحت نیستند.

 و اما بعد...

 روزها و ساعت های پس از حادث شدن این اتفاق، به دلیل عدم شناسایی ضاربین، متاسفانه شاهد انتشار شایعاتی در سطح گسترده در مورد دلایل اتفاق و همینطور ضاربین در فضای حقیقی و مجازی بوده ایم. 

حقیر ضمن رد هر گونه اختلاف شخصی یا خانوادگی با فرد یا افراد خاصی، هیچ شخص یا گروهی را متهم نکرده و نمی کنم و تنها منتظر اقدامات نهادهای امنیتی، انتظامی و قضایی هستم. 

البته حدس زدن دلیل ضاربین برای اقدام به قتل حقیر، زیاد سخت نیست و آن هم چیزی جز به خطر افتادن منافع نیست؛ حال می خواهد منافع سیاسی باشد یا دست درازی به بیت المال..

 در پایان ضمن تشکر مجدد از مسئولین امنیتی، انتظامی و قضایی شهرستان، منتظرم تا با روشن شدن هویت ضاربین، بهتر بتوانم با مردم سخن بگویم ..