اصولگرایان کهگیلویه و بویراحمد که دوری از قدرت خسته و بی حوصله شان کرده است این روزها تمام هم و غم خود را بر دیدار با احمدی نژاد و گرفتن عکس های دست به گردن با او متمرکز کرده اند.

بعد از بی تابی دهراب پور برای گرفتن وقت ملاقات با احمدی نژاد به گونه ای که حتی نزدیکترین دوستانش را هم خبر نکرد اینبار اصولگرایان کهگیلویه به رهبری حاج آقا بزرگواری به دیدار رئیس دولت بهار رفته اند و با او عکس یادگاری گرفته اند.

قطعا هفته های اینده سفر اصولگرایان هم استانی عزیز به تهران بیشتر خواهد شد و برای دیدار با احمدی نژاد به صف خواهند ایستاد  در همین جمع همراه با بزرگواری کسانی دیده می شود که از مشاوران عدل هاشمی پور محسوب می شوند و طبیعی است در آنجا هم مواضعی دیگر خواهند داشت و برای آنجا نیز رزرو هستند.

هیجان و حرص و ولع برای دیدار با رئیس جمهور سابق به خوبی گواه وضعیت آشفته و بی رهبر اصولگرایان از تهران تا قلعه رئیسی است .چند هفته پیش محمد رحیم دهراب پور سراسیمه به دیدار احمدی نژاد رفت تا به او یادآوری کند که مسئولیت ستاد احمدی نژاد در انتخابات سال آینده (البته اگر کار به تشکیل ستاد بکشد) حق مسلم اوست .این در حالی است که دهراب پور در سال های آخر ریاست جمهوری احمدی نژاد به بدی و تندی از او یاد می کرد و حتی گفته می شود برخی نزدیکانش نسبت به الفاظی که وی در مورد احمدی نژاد به کار می برد تذکر می دادند . اینک دهراب پور برای انکه از طیف هدایتخواه و سایر گروه های اصولگرای استان که کم هم نسیتند عقب نیفتد به هر طریقی وقت ملاقات ترتیب داد و البته از وقت مهم تر هم عکس یادگاری با او گرفت.

بعد از دهراب پور اینبار نوبت اصولگرایان کهگیلویه به رهبری بزرگواری بو د که به محضر رئیس جمهور سابق شرف یاف شوند . آقای بزرگواری سراسیمه تر از دهراب پور نشان داد که هر چه قبلا در مورد او می گفتند و وی را متهم به وکیل الدوله بودن می کردند چندان هم بیراه نبوده است.

در مورد این دیدارها به صورت خاص جای صحبت زیاد است وحتی در مورد آمدن و یا نیامدن احمدی نژاد نیز حرف فراوان است و ما هم در این نوشتار به این مسائل نمی پردازیم . آنچه در مورد این دیدار ها جای بحث دارد و پراختن به دو نکته ظریف از منظری فرای اصلاح طلبی و اصولگرایی است:

اول بی نتیجه بودن این جلسات و صرفا نمایشی بودن آنهاست. در ابن دیدارها چه با شخصیت هایی که در قدرتند و یا صاحب نفوذ هستند مثل آیت الله هاشمی رفسنجانی و یا در قدرت نیستند و از لحاظ اجرایی موقعیتی ندارند همچون احمدی نژاد، هدف از دیدار هرگز مذاکره و گفت و گو پیرامون مشکلات استان نیست و تنها دلخوشی و هدف جلسات همان چند عکس یادگاری است. شبیه همین ملاقات اصولگرایان کهگیلویه که حاضران انگار عکس گرفتن برایشان حکم کلید توسعه استان را دارد. اما مورد تاسف برانگیز در این جلسات که از آن می توان به عنوان یک آسیب بزرگ سیاسی و فرهنگی یاد کرد این است که این نشست‌ها و دیدارها به محلی برای گزارش دهی علیه همدیگر تبدیل شده است و اتفاقا دوستان هم جناحی بیشتر تخریب میشوند تا رقبای سیاسی.

این نوع از دیدارها در گذشته هم بوده است و خاص سال های اخیر نیست ولی در سال های اخیر و به لطف رشد و پیشرفت در حوزه رسانه و خبر رسانی اخبار این دیدار ها به شکل دقیق تر و سریع تری به بیرون درج می کند. اولین دیدار از این دست مربوط می شود به تابستان سال 1392 و دیدار آقای موحد و برخی نزدیکانش با هاشمی رفسنجانی. موحد و دوستانش با وجود آنکه در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری رسما از علی اکبر ولایتی حمایت کرده بودند در آن دیدار خود را محق‌ترین گروه برای مدیریت استان معرفی کرده بودند و انتظار داشتند همه‌ی سهم به آنان برسد ولی هیچ چیز به آنها نرسید.

بعد از آن دیدار که در رسانه‌ها زیاد به آن پرداخته شد و از ترکیب شرکت کنندگان و نوع پوشش آنها انتقاد شد نوبت به دیدار برخی از نزدیکان آقای سید قادر لاهوتی با آیت الله هاشمی رفسنجانی رسید که در محل مجمع تشخیص مصلحت نظام صورت گرفت. مخالفین این گروه مدعی اند که از ابتدای این دیدار تا آخر جز گزارش و تخریب علیه استاندار هیچ صحبت و تقاضایی برای توسعه استان صورت نگرفت اما خود حاضران در جلسه قویا منکر هر نوع گزارش دهی در آن جلسه می شوند.

گزارش نویسی بخشی از فعالیت سیاسی در استان محسوب می شود و معمولا کسانی هستند که همیشه و با دلیل و بی دلیل علیه نیروهای مدیر شروع به گزارش دهی و تخریب می کنند. البته پیشتر این گزارش نویس‌ها به صورت کتبی و از طریق نامه و یا شاید هم تماس با حراست سازمانها و یا واسطه قرار دادن برخی‌ها صورت می گرفت ولی اخیرا همین دیدارها محمل گزارش‌دهی شفاهی شده است و گزارش نویسی شکل عوض کرده است که این امر بدعت خطرناکی است.

موضوع و نکته دوم درباره این گونه دیدارها بحث عدم رعایت اصول اولیه تشریفات در این جلسات است، بالاخره این جلسات نه جلسه «کدخداکشانی» محلی است و نه هم فاتحه خوانی است بلکه یک جلسه سیاسی محسوب می شود بنابراین این جلسات ترتیب و آداب خاص خود را دارد و حتی ممکن است برخی عکس‌ها و برخی صحبت‌ها در این جلسات به عنوان یک خبر مهم در سطح کشور و حتی جهان بازتاب پیدا کند. بنابراین بزرگوارانی که به این جلسات تشریف می برند شبه دیپلماتهایی هستند که معرف فرهنگ و سیاست استان هستند. اما نگاهی به این جلسات و آدم هایی که در آن شرکت کرده اند نشان می دهد این دیپلمات‌های عزیز به هیچ کدام از اصول اولیه دیدار و ملاقات سیاسی آشنا نیستند و در اکثر موارد بزرگواران همان پوششی که گاهی در یک عروسی و فاتحه خوانی هم باید رعایت شود در این موارد رعایت نمی شود .

عکس های این دیدارها به خوبی گواه ذوق زدگی دیپلمات‌های هم استانی است و گاهی افراد و رفتارهایی در عکس ها مشاهده می شود که بیننده احساس می کند کودکان با عمو پورنگ و فتیله‌ای ها عکس گرفته اند.

این دیدارها می توانند فرصت خوبی باشند که یا در مورد مشکلات و مسائل توسعه استان صحبت شود و یا هم هم اندیشی راجع به فعالیت های سیاسی صورت گیرد که اتفاقا در مورد دوم و یک سال مانده به انتخابات نباید اصراری به رسانه‌ای کردن آن شود اما از آنجا که هدف این نشست ها صرفا خودنمایی و زهر چشم گرفتن از رقیبان است به همین عکس یادگاری خلاصه می شود. در همین جمع محترم اکثرا مدیران سابق شهرستان و حتی استان دیده می شود ولی نحوه پوشش و حتی نوع عکس‌ها جز برانگیختن تاسف چیزی در پی ندارد و این جلسات سیاسی دیدارهای مرید و مرادی را به ذهن متبادر می کند. بعید هم نیست این عزیزان که در جلو دوربین عکاسی چشمانشان از حدقه بیرون زده است برای ذوق زدگی شان حق داشته باشند چرا احتمالا چیزی در آن دفتر می بینند که ما ها نمی بینیم.

لشکر کشی ها برای دفتر احمدی نژاد در ولنجک تهران در حالی اتفاق می افتد که هنوز آمدن و یا نیامدن احمدی نژاد مشخص نیست و حتی به گفته بسیاری از اصولگرایان مطرح کشور که بعضی از همین به اصطلاح سیاسیون کهگیلویه تا دیروز بعضا مسئول دفتر و تشکل وابسته به آنها را در استان و شهرستان بر عهده داشتن عمر سیاسی اش به سر آمده است.

دیدار جمعی از اصولگرایان کهگیلویه با احمدی نژاد حداقل یک حسن داشت و آن اینکه آقای بزرگواری بعد از مدت‌ها حضور صرف در فضای مجازی و بویژه تلگرام و تمرکز بر تخریب آیت الله هاشمی رفسنجانی به یک کنش واقعی روی آورد. هر چند نحوه ایستادن او در عکس و ذوق زدگی اش برای کسی که هشت سال نماینده مجلس بود و سفرهای خارجی زیادی رفت بسیار عجیب و جالب بود.

و نکته آخر برخی از کسانی که در این دیدار دیده می شوند اصطلاحا «با همه بودند و هستند». خیلی از آنها در ابتدای همین دولت سعی می کردند خود را معتدل نشان دهند و تامل برانگیز تر اینکه برخی از این نیروها از جمله فرماندار اسبق کهگیلویه از سوی بعضی از لیدرهای اصلاحات در کهگیلویه مورد حمایت قرار می گرفتند.

شاید هم کسی مقصر این سیلان سیاسی نباشد به قول معروف روزگار عوض شده است و مشخص کردن مرز بین اصولگرایی و اصلاح طلبی کمی دشوار است.