بحث‌های فاقددامنه‌ و بدون سر و صدای این روزها درباره دانشگاه یاسوج برای وزارت علوم، ابعاد انحرافی ندارد و به بیان دیگر، این بحث‌های بی پایه و اساس می‌تواند در نقش «نارنجک‌های دودزا»! و «بمب‌های صوتی»! تدارک شده و به صحنه آمده باشد تا اذهان مخاطبان به ویژه مسئولان دست‌اندرکار و نمایندگان محترم مجلس را از موضوع اصلی که تغییرات با حساب و کتاب و در برخی از موارد، بازگشت افرادصالح به مدیریت‌های حساس دانشگاه یاسوج است، منحرف کند. گزینش ریاست دانشگاه صالح و متعهد برای آن است که «خط علم» در کشور کند نشده و از شتاب نیفتد و مسئولان دلسوز و متعهد در مسئولیت‌های تعیین کننده به کار گرفته شوند. بنابراین رسیدگی و بررسی صلاحیت برخی- تأکید می‌شود برخی- از اعضای محترم هیات علمی که در دوران ریاست های گذشته مدیر بوده اند با اتمام مدیریت داخلی و درخواست خویش، راه را برای همکاران دیگر هموار کرده اند و این نوع درخواست که استعفا نام دارد برای استفاده از توانمندیهای سایر اعضای محترم هیات علمی و دیگر چهره های علمی دانشگاه یاسوج بوده است. ریاست آقایان دکتر احمد عریان، دکتر محمود رضا رحیمی و سرپرستی دکتر شاپور رمضانی جهت سکانداری این کشتی مقدس علم اندوزی در لوای خدمتگزاری و خدمت بی منت به بیت معظم مرکز علم اندوزی بوده و هست.تغییر و تحولاتی که در پاره‌ای ازمقررات صورت پذیرفته، ضروری بوده و اینکه با قرار دادن نوک قلم بر گرده مدیران دانشگاه به دنبال تنش آفرینی باشیم کار شایسته و درخوری نمی باشد.

برای پی بردن به اهمیت آنچه در بند پیشین این یادداشت آمده است اشاره به موارد و نمونه‌های زیر یک واقعیت غیر قابل انکار بوده و تغییرات در چنین سطوح مدیریتی حق یک مدیر مدبر می باشد هرچند که تا جایی که بنده این عزیزان را می شناسنم هدفشان توسعه دانشگاه یاسوج بوده وهست و تغییرات حق مسلم هر مدیر شایسته ای است . در دوران ریاست دکتر محمود رضا رحیمی و سرپرستی آقایان دکتر رمضانی و دکتر عریان بر ریاست دانشگاه یاسوج. ✓ همه معاونان دانشگاه بدون استثناء تغییر کرده‌اند و این مهم حق به جانبی هر ریاستی در هر ارگان، نهاد و دستگاه دولتی است. ✓ همه مدیران دانشگاه، با نشاندن قدرت همکاری و نیز پشتکار شبانه روزی در جهت توسعه و جایگاه علمی دانشگاه یاسوج هم چنان بر کرسی خدمت بی منت تکیه زده اند و به نحو احسنت انجام وظیفه می کنند. تنش آفرینی سایت هایی که این روزها و در گذشته حملاتی همه جانبه به دانشگاه یاسوج داشته اند را می توان اینگونه پاسخ داد. یا ایها السایت ها: بگذارید دانشگاه به رسالت خویش بپردازد.

✓  در طول حیات دانشگاه یاسوج تا کنون سابقه نداشته است که این دانشگاه تنش زا باشد، دانشگاهی که میراث جاویدان بنیانگذار فقید علم اندوزی چون مرحوم پروفسور دکتر محسن عسکریان است. باید پرسید آیا هیچیک از اینهمه رئیس دانشگاه، معاون‌ دانشگاه، مدیران و مسئول قبلی دیگر شایستگی نداشته‌اند؟ همه شایسته بوده اند و برای اعتلای علم و فرهنگ گام های مثبتی به اندازه وسعت تفکرات خویش برداشته اند. خوب و بد و یا بد و خوب زبان جالب و پسندیده ای نمی باشد. ارتقاء بخشیدن به جایگاه علمی و فرهنگی، فارغ از هر بینش سیاسی بر هر مدیر و مسئولی در حوزه های علمی از اهم واجبات می باشد. ریاست کنونی دانشگاه یاسوج در جایگاه مدیریتی خویش برای این استان می تواند غنیمتی باشد برای مردم سلحشور کهگیلویه و بویراحمد. متاسفانه امروزه و چند صباحی است موج اتهامات به سمت کشتی به ساحل نرسیده علم اندوزی شلیک شده است اما دریغا که نمی دانند این کشتی، ناخدا و ملوانانی با تجربه دارد که به قول اتهام های ناواردشان فرصت خوشتیپی و شانه زدن موی سر را ندارند. نقد جایز هست اما خود سرانه مطلبی را با قلم فرسایی نادرست روانه میدان اذهان عمومی مردم کردن در نوع خود بی پایه و اساس قلمداد می شود. و بالاخره در این باره اگرچه گفتنی‌های فراوان دیگری نیز هست ولی به همین اندازه بسنده می‌کنیم و باقی به بعد می‌گذاریم که امید است، نیازی به پرداخت بیشتر نباشد ولی در این زمینه، سخنی با سرپرست محترم دانشگاه یاسوج در میان است و آن، این که؛ سایه‌نشینان و تخریبگران به خوبی می‌دانند، در قد و قواره‌ای نیستند که یکی از اصلی‌ترین مراکز نظام اسلامی را به انحراف کشیده و خط علمی پرشتاب کشور و استان و سرنوشت بیش از ۶۰۰۰ هزار دانشجوی این مرز و بوم را به بازی بگیرند. مأموریت آنها تنش‌آفرینی است و در این راه نه فقط کمترین ارادتی به حضرتعالی ندارند بلکه در افق پیش‌روی آنان برای شما جایگاهی تعریف نشده است! خطاب به تخریبگران: رسم مهمانوازی این نیست.

خصلت مهمان نوازی در عجم چون سمبول است هر عجم پروانه باشد؛ میهمانش هم گل است

هر که از در آیدش بر ما حبیبی از خداست او قدم در چشم دارد؛ جای وی در قلب ماست