هشتاد ودومین نشست فرهنگ بومی استان، با همکاری بنیاد ایران شناسی، سه شنبه شب در سالن شورای شهر یاسوج برگزار شد. به گزارش افتونیوز، در این نشست فرهنگی، شرکت کنندگان در مورد موضوعاتی مانند، ازدواج های سنتی، ازدواج های سیاسی، ازدواج های اجباری و ازدواج های معمول به ایراد سخن پرداختند. آقای جهانگیر آقایی، فرهنگی بازنشسته، در مورد انا خلقنا من ذکر و انسی و سایر آیاتی که در مورد زوجیت در قرآن مطرح شده وفلسفه زوجیت که تکمیل وبلوغ است به ایراد سخن پرداختند. سپس آقای محمد نیک بین، فرهنگی بازنشسته در مورد رسم بسیار جالبی در بهمیی صحبت کردند و گفتند: رسم شیربهای قرضی یک سنت بسیار نیکو برای تسهیل ازدواج در منطقه بوده، بگونه ای که اگر فردی قادر به پرداخت شیربها و تهیه جهیزیه نبود، اجازه ازدواج می یافت و همسر اختیار می کرد، اما بدهی اش به خانواده عروس را به خاطر می سپرد و هرگاه از عهده پرداخت بر می آمد به خانواده عروس پرداخت می کرد. ایشان افزودند، گاهی داماد تا آخر عمر قادر به پرداخت شیر بهای عروس نبود و همین امر زمینه ازدواج دیگری را فراهم می آورد و دخترش را به عنوان عروس به خانه برادر خانمش می فرستاد( نوعی بدهی معوق) با این شیوه سنتی واخلاقی موانع ازدواج در یک جامعه سنتی برطرف می شد. موانعی که امروزه باعث بالا رفتن سن ازدواج و مشکلات عاطفی واخلاقی در بین جوانان می شود. در بخش دیگری آقای سید یعقوب غفاری، پژوهشگرومحقق هم استانی، در باره انواع ازدواج از جمله ازدواج (گاو گا) ازدواج های سیاسی، ازدواج های خون بهسی و ازدواج های معمول اظهار کردند: ازدواج های گاوگا، به نوعی ازدواج گفته می شد که فرد خواستگار قدرت پرداخت شیربهاء را نداشته و به عوض آن خواهرش را به عنوان شیربهاء به برادر عروس پیشنهاد می داده است . این نوع ازدواج هم نوعی گره گشایی برای افرادی بود که قادر به تهیه شیربهاء نبودند وطرفین با وجود نداشتن تمکن مالی با خواهر دامادشان ازدواج می کردند و هردو طرف درخواست شیربهاء نمی کردند. از دیگر انواع ازدواج اتفاق افتاده در استان، ازدواج خون بهس یا خون بس بود که وقتی بین دو ایل، تیره یا طایفه قتلی صورت می گرفت، برای جلوگیری از قتل های انتقامی و ازبین بردن مشکل پیش آمده، دختری ترجیحا کم سن وسال را برای خون بس به طایفه مقابل برای فرد کم سن وسالی در نظر می گرفتند، تا بدینوسیله در مدت رفت و آمد بین خانواده عروس وداماد، آثار دشمنی و کدورت های پیش آمده از بین برود و این شیوه یکی از بهترین راه حل ها برای جلوگیری از ادامه برادر کشی در بین ایلات وطوایف بود. نوعی دیگر از ازدواج، ازدواج های اجباری بود که با توجه به اتفاقات روزانه که در هنگام کوچ، حمله حیوانات وحشی به ایلات، سقوط از صخره ها، رعد وبرق های کشنده، سیل وسایر حوادث طبیعی ودرگیری های بین قبایل وطوایف، افرادی که فوت می شدند، برادرشان مجبور به ازدواج با زن برادر فوت شده خود بود تا بتواند سرپرستی فرزندان برادر فوت شده خود را عهده دارشود. ازدواج با زنانی که به هر دلیل بیوه شده بودند، اول به عهده برادر شوهرشان بود ودرصورت نداشتن برادر اولویت با پسرعموها وسایر بستگان نزدیک بوده است. اولویت ازدواج، برای مردانی که زنشان به هردلیلی فوت می شدند، با خواهر خانمشان بود، ابتدا برای محرمیت با فرزندان مذکر واز دیگر سو ، دلسوزی برای فرزندان خواهرش و درصورتی که زن فوت شده، خواهری نداشته باشد، اولویت با بستگانش بود تا بدیوسیله آن رابطه خویشاوندی همچنان ادامه می یافت. ازدواج های سیاسی هم به تبع مشکلات سیاسی و عموما برای ایجاد اتحاد بین ایلات وطوایف و ایجاد خویشاوندی و اعلام حمایت وپشتیبانی صورت می گرفت. به عنوان مثال از ایل چرام، خان یا کدخدایی به خواستگاری از یکی از دختران خوانین یا کدخدایان ایل باشت وباوی می رفتند، تا در هنگام عبور و مرور، جنگ های بین ایلات ، کوچ به مناطق سردسیری وگرمسیری و سایر شرایط سخت همراه و پشتیبان همدیگر باشند یا به خاطر رابطه خویشاوندی مناطق چرای حیوانات را به مشارکت می گذاشتند. آقای حسام سیدی پور ازدیگر شرکت کنندگان در نشست، مراحل مختلف ازدواج در استان را بیان کردند واظهار داشتند ازدواج بخش ها و مراحل مختلفی را پشت سر می گذاشت از جمله: مرحله پسندیدن دختر توسط خواستگاران که عموما والدین و یا بستگان به نیابت از داماد این مرحله را انجام می دادند و در اکثر ازدواجها تا هنگام ازدواج طرفین قادر به دیدن همدیگر نمی شدند. مرحله خواستگاری، مرحله زونگشون، مرحله بله برون، مرحله ازدواج، حیله رون ، پس پرده .... این مراحل، هرکدام به نسبت تمکن مالی طرفین، جایگاه اجتماعی یا مذهبی وسیاسی متفاوت یا کوتاه مدت و بلند مدت بود. آقای یاسر محمودی از دیگر شرکت کننده گان گفت: بنده برخلاف نظر همه دوستان می خواهم جلسه را به چالش بکشم و بپرسم اینکه ما رسم ورسوم ازدواج را مطرح کنیم ویا آداب ورسوم گذشته را به تصویر بکشیم، چه سودی دارد؟ با توجه به مشکلات موجود در جامعه ، طلاق ، فقر ، گرانی و فقرهای فرهنگی واجتماعی که همگی ناشی از فقر اقتصادیست، مطرح کردن رسوم گذشته چه گرهی از مشکلات جامعه باز می کند؟ آیا وظیفه گروه فرهنگ بومی فقط توضیح آداب ورسوم گذشته است؟ آیا این گروه هیچ رسالت دیگری ندارد؟ در ادامه آقای دکتر سیف السادات، در تایید سخنان آقای محمودی اظهار داشتند، به عقیده بنده باید گروه فرهنگ بومی به موضوعات نوین و مشکلاتی فعلی جامعه بپردازد واز میان این مشکلات در جستجوی راهکاریی برای رهایی از این مشکلات باشد. اینکه ما به عنوان گروهی فرهنگی مشکلات جامعه را بررسی کنیم و با توجه به حضور پررنگ آنها، راهکاری گره گشایانه پیدا کنیم تا بتوانیم گرهی از مشکلات جامعه باز کنیم و گرنه بازگو کردن مسایل گذشته تقریبا کاری بیهوده است. پس از اظهار نظر های شرکت کنندگان، مسئولین برگزاری، اعلام کردند که جهت اطلاع شرکت کنندگان، از هفته آینده، روانشناسانی دعوت شده اند تا به بررسی و تعریف خانواده موفق و استانداردهای ایرانی واسلامی خانواده موفق، راههای رسیدن به موفقیت و...بپردازیم. طبیعی است کارفرهنگی مثل وام های زود بازده نیست که بعد از جلسه بصورت دستوالعمل برای اجرا فرستاده شود ونباید انتظار داشت یک گروه فرهنگی بتواند اثرات منفی مشکلات موجود جامعه را در کوتاه مدت از بین ببرد و نسخه ای فوری وفوتی برای جامعه تهیه کند و جامعه هم نسخه گروه فرهنگی را اجرایی کند. بسیاری از اتفاقات موجود نتیجه چندین سال اتفاقات پی در پی گذشته بوده ودارای تاریخچه ای هستند. گروه فرهنگی بومی با توجه به فرارسیدن فصل تابستان و فرصت بیشتر، از مردم استان برای شرکت در این نشست ها دعوت به عمل می آورد. ضمن گلایه از خبرنگاران و بنگاههای خبری واظهار این مطلب که کار گروه فرهنگ بومی کاری تاثیر گذار در حوزه فرهنگ واجتماع است و اهالی رسانه برای آگاهی بخشی جامعه تلاش می کنند، انتظار همکاری وهمراهی از اهالی رسانه را داریم. مسعود آرام