بی توجهی حوزه استانداری به ظرفیت رسانه های استان یکی از مشکلاتی است که حوزه رسانه و در بلند مدت توسعه استان را تهدید می کند. استاندار به رغم تاکیدی که بر استفاده از ظرفیت های استان دارد اما در مقوله رسانه اینگونه به نظر می رسد که نه اعتمادی به رسانه های استان دارد و نه به تقویت آنها کمک کرده است . البته تصور این موضوع و احتمالا تمایل به تک صدایی و در جهت دیگر حذف یا کمرنگ کردن نقش رسانه های استانی با برخوردهای سلیقه ای و گزینشی چندان دور از ذهن نبود.

چنانچه در همان بدو ورود به استان وی به جای حضور در رسانه های استانی و یا خبرگزاری ایرنای استان به خبرگزاری ایرنای استان تهران رفت! و از برنامه هایی گفت که قرار است در این استان اجرا کند و پس از اعتراض رسانه ها با بی سلیقگی و یا تعمدا نشست خبری خود را در یک روز شنبه بین تعطیلی گذاشت به گونه ای که اغلب خبرنگاران استان یا نتوانستند در آن نشست حضور یابند و یا خبرهای آن را با دو تا سه روز تاخیر انتشار دادند، عدم حضور وی در نمایشگاه بین المللی مطبوعات را علیرغم حضور اکثر استانداران کشور میتوان به این عوامل نیز اضافه نمود.

با این حال تا این جا هم قابل تحمل است اما موضوع زمانی جالب می شود که مشخص می شود در اقدامی عجیب مسئول حوزه ریاست استاندار که از نیروهایی است که از استان ایلام با استاندار به کهگیلویه و بویراحمد آمده در خواست مجوز روزنامه آن هم در استان کهگیلویه و بویراحمد داده است.این بدان معناست که حلقه ایلامیهای اطراف استاندار رسانه های این استان را قابل ندانسته اند و برای حداکثر سه سال آینده درخواست مجوز در این استان داده اند و این سوال در ذهن متبادر می شود که قرار است این روزنامه چه کاری انجام بدهد که ۵ روزنامه مجوز دار در حال انتشار استان انجام نداده اند.

روزنامه هایی که همین حالا هم برای استانی با ۷۰۰ هزار نفر جمعیت که سرمایه گذار بخش خصوصی و دولتی تمایلی به حضور در آن ندارد و پروژه های عمرانی ناچیز و به تبع آن اعتبارات و تبلیغات کمی دارد و صنایع قدرتمندی هم ندارد، تعدادشان زیاد است به گونه ای که، نظم انتشار هر پنج روزنامه به ۵۰ درصد هم نمی رسد و همین خود گواه بسیاری از مسائل است.(به استناد مرکز جامع رسانه های کشور ). البته از این جهت نام رورزنامه ها آمد که مجوز درخواستی روزنامه بوده است.وهمه به خوبی اشراف دارند که برای انتشار یک روزنامه خوب و اثر گذار چه شرایطی باید فراهم باشد و انتشار هر شماره روزنامه چه هزینه هایی دارد.آن هم در بدترین شرایط اقتصادی کشور که بقول معاون اول رئیس جمهور در یک جنگ اقتصادی قرار گرفته ایم و فرار افسار گسیخته دلار در برابر ارزش پول ملی شب و روز نمی شناسد و همین باعث گردیده تا بسیاری از روزنامه های سراسری که از بهترین امکانات زیر ساختی از جمله چاپخانه اختصاصی برخوردار بودند با کاهش صفحات خود ، موقتا برای فراراز زمین گیر شدن تنها نسخه شفا بخش آنها دراین شرایط باشد.

حال انتظار می رود استاندار و حلقه یاران وی شفاف و صریح به افکار عمومی پاسخ بدهند:

۱- درخواست مجوز برای روزنامه در استانی که ۵ روزنامه به گرایشهای فکری و سلایق مختلف دارد چه معنی می تواند داشته باشد.

۲- آیا طول دوره استانداری آقای احمدی و به تبع آن حضور وی و حلقه اطرافش از مسئول حوزه ریاست تا خبرنگاری که با خود از ایلام آورده در این استان قرار است بیشتر از

۳ سال باقیمانده دولت تدبیر و امید باشد واین شائبه را در ذهن ها مجددا زنده میکند که ایا صحت دارد که استاندار بجای آنکه متعلق به دولت امید باشد مهره لاریجانی است و برای ۱۴۰۰ در حال برنامه ریزی هستند؟ بعد هم این تیم قرار است به استان خود و یا هر استان دیگری برگردند و بعد تکلیف این مجوز چه می شود؟قرار است بعدا اجاره داده شود؟...

۳- شاید هم گفته شود که حوزه فعالیت این روزنامه منطقه ای است و بعدها گستره فعالیت آن کشوری می شود .که این موضوع طبق قانون بدون انتشار منظم در محدوده جغرافیایی که مجوز آن صادرشده و رعایت برخی اصول غیر ممکن است .

۴- آیا وضعیت روزنامه جدید قرار است با ۵ روزنامه استان که به سخت ترین شکل ممکن روزگار می گذرانند و رفته رفته تحریریه هایشان آب می رود فرقی دارد؟ اگر منابع مالی سراغ دارید یا وجود دارد چرا جلوی پای رسانه های استان نمی گذارید و اگر نیست پس توجیه این درخواست چیست و چرا امتیازی که در آینده باید حق فرزندان این استان باشد را شما گرفته اید؟

۵- در آینده قرار است به لحاظ محتوایی چه کاری انجام دهید که هیچ کدام از رسانه های استان نتوانسته اند انجام بدهند و آیا تیمی غیر از فرزندان همین استان قرار است تولید محتوا برای آن را انجام بدهند؟ پس چرا همین الان تحریریه های روزنامه ها را حمایت نمی کنید یعنی تلاشهای شبانه روزی و دلسوزانه روزنامه نگاران این استان به کمترین حقوق و مزایا نتوانسته نظرتان را جلب کند؟

تجربه تلخ افرادی که بعنوان روابط عمومی دربخشی از بدنه دولت فعالیت داشتند و بجای اینکه به معرفی اقدامات دولت بپردازند بدنبال سایت داری و روزنامه نگاری بودند بخوبی نشان میدهد که نه توانسته اند برای رسانه های خود چشم انداز روشنی تعریف کنند و نه برای بیان راندمان دستگاه مطبوعه خود و همان قصه راه رفتن کلاغ شد و دیدیم که چگونه سازمان آنها بعلت ضعف در آگاهی بخشی عملکردی درتیررس انتقادی رسانه ها و افکار عمومی به بدترین شکل ممکن بارها وبارها قرار گرفت.

در پایان باید گفت آقای استاندار ؛ در مدت فعالیت شما رسانه ها نجیبانه و بی توقع از صبح تا شب توپ و تشرهایتان بر سر مدیران این استان را انعکاس دادند به امید اینکه تغییری در این استان ایجاد شود اما حالا عملکرد نزدیک ترین افراد به خود شما نمایشی از مسائلی است که از آنها می گویید. رسانه ها به امید ریشه کنی مسائل قومی پشت شما ایستادند اما به نظر می رسد گستره مسائل قومی کم کم به خودی وغیرخودی تبدیل می شود.ما دیگر چه چیزی را باور کنیم.