اولین سال دولت اصلاحات درحالی آغازشدکه در کهگیلویه، برخی ها به جای طیف گرایی به طایفه گرایی روی آوردند. درمحافل اصلاح طلبی دهدشت، آنان که زحمت زیادی کشیدند و از روستای سرپری ، تریلی تراکتوررابرای سکوی سخنرانی خاتمی به دور از چشم ماموران امنیتی آوردند،  جایگاه سخنرانی رابه سختی فراهم کردند، کارهای ستادی و تدارکاتی و چاپ پوستر رادرشهرستانهای همجوار به سرانجام رساندند، بادستهای خالی و بُهت های بزرگ ، شاهد صدور احکامی ازتهران بودندکه برخی دیگر را صاحبان جریان اصلاح طلبی معرفی میکرد.

اختلافات طایفه ای باعنوان ثلاث وبویراحمد کلیدزده شد و محمود منطقیان در مقابل سیدقادر لاهوتی سردمداران هم طیف به طایفه گرایی روی آوردند و طایفه گرا شدند. این موضوع درابتدا بسیار کمرنگ بود ولی در دهه های بعدی به سرعت پررنگ و حاشیه ساز تا عاقبت به متن تبدیل  شد. ازسال ۵۷ وباشروع انقلاب، مجمعِ نیروهای خط امامی، شروع به فعالیت سیاسی کردند.سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی که بعدها تاجزاده ونبوی از دل همین جریان  تنومندشدند وسازمان انجمن های اسلامی و چندین حزب دیگر ازابتدا همگام ولی متفاوب باگرایش های فکری اصولگرایان پای به عرصه ی سیاست کشورگذاشتند. تا سال ۷۶ که جبهه ی دوم خرداد در راس امور قرار گرفت و شعار اصلاح طلبی را  محورگفتمان خویش قرار داد این احزاب پراکنده بودند. وحیاتی نصف ونیمه داشتند. از۷۶ این احزاب با پرچم جبهه ی دوم خرداد جمع شده و نام اصلاح طلب را از گفتمان اصلاحات سیدمحمد خاتمی برای گروه های ۱۸ گانه ی خویش برگزیدند.

جوانانِ مجمعِ نیروهای خط امامی اوایل انقلاب،  که اکنون میانسالانِ طیف اصلاحات بودند در مقابل خواسته هاومطالبات اقشار مختلف قرار داشتند. آن روزها اغلبِ قشرتحصیلکرده و خصوصا فرهنگیان  درگیر سیاست بودند و از رسانه ها و روزنامه های محلی خبری نبود.معلمان که اکثرادرمقابل تلاشهایشان، خواهان ارتقاشغلی بودند ؛ قشر عظیم وتاثیرگذار جریان اصلاحاتِ نوپای ۷۶ بودند؛ که به ناچار باتوجه به مسائل قومیتی وجغرافیایی به سمت دو چهره ی پرتلاش و شناخته شده یِ جریانِ اصلاحات گرایش پیداکردند. برخی اصلاح طلبانِ لاهوتی بودند وبرخی اصلاحاتیِ پیرو منطقیان.

بعدها؛ کارمندان دولت وبه تبع آن بقیه ی جامعه نیز وارد این دسته بندی ها شدند.

ازبهمئی تا دیشموک، از چرام تا حوزه ی مرکزی در ۸ سال دولت اصلاحات اکثرا با مراجعه به این دو نفر؛ تلاش  کردندتا هم وفاداری خویش را نشان بدهند و هم دنبال حل مشکلات و مطالباتشان بودند. این دونفر با آن که انتخابات ۷۶ به سرانجام رسید ولی دو سرگذشت متفاوت نصیبشان شد. منطقیان زحمات بسیاری کشید؛ زیرا بعداز حاج بهرام تاجگردون تنها مهره ی تاثیرگذار سیاسی بودکه در تمام کهگیلویه طرفداران و پایگاه فکری خاصی داشت اما آنروزها در فکرمناصب سیاسی نبود. لاهوتی اما بلافاصله بعداز خرداد ۷۶ به تهران رفت وبا حکم رئیس ستادکارگزاران به همراه صدوقی که حکم رئیس ستادمجمع روحانیون خاتمی را گرفته بود، به کهگیلویه برگشتند تا یک طیف سیاسی واحد؛ رهبران طایفه ای متعددی داشته باشد.

انتخابات مجلس شورای اسلامی بعداز جدایی حوزه کهگیلویه از گچساران ، کاملا تحت سیطره ی سیدمحمد موحد بود ،کما اینکه ماقبل جدایی حوزه ها، شخص اول اصلاح طلبان حاج بهرام تاجگردون بودند. از سال ۱۳۷۰ که سیدمحمدموحد توانست گوی رقابت را در حوزه ی گچساران و کهگیلویه از سایر رقبا برباید وحتی بعد ازعزیمت ایشان به بهبهان ، چهره های اصلاح طلب بسیاری به جامعه معرفی شدند. چهره های منطقه ای و حتی کشوری که از دل محرومیت کهگیلویه رشد کرده بودند ولی هرگاه وارد رقابت انتخاباتی ۵شدند هرگزنتوانستند از پتانسیل طیف اصلاحات بهره ببرندو موفقیتی کسب نمایند. دلیل اصلی این ناکامی هارا رقابت و اختلاف لاهوتی ومنطقیان قلمدادمی کنند تا آنجا که حضورمنطقیان در انتخابات مجلس نیز به دلیل ناهماهنگی بین چهره های شاخص به شکست انجامید.

با رشدجامعه ی دانشگاهی و به روزترشدن جریانات سیاسی و تولد احزاب جدید در ایران واستان، کهگیلویه نیز شاهدطلوع؛  حضور و افول چهره هایی در مقاطع مختلف بود. اوج این رشد ونمو در انتخابات ۹۴ نمایان تر شد. جایی که طیف اصلاح طلب برای معرفی کاندیدای واحد تصمیم به اجماع گرفتندو نشست درون حزبی برگزارکردند. رقابت بین علی آرام و علی کامرانی بیش از سایرین چالش برانگیز شد. در فرایندی پیچیده و سرشار از ابهام، اصلاح طلبان نظر خروجی اجماع را بر علی کامرانی  گذاشتند تا گزینه ی نزدیک به لاهوتی وارد گود رقابت با سردار وسناتور بشود.

کامرانی در انتخابات ۹۴ حتی نتوانست کف آرای اصلاح طلبان را درسبد خویش داشته باشد و نهایتا حضورش قبل از آنکه منافعی برای طیف داشته باشد به زعم برخی ها بیشترین ضرر را به همراه داشت.

علی کامرانی کمترشناخته شده بود و در زادگاهش نیز اقبال کمتری داشت اما علی آرام با پتانسیل مالی بهتر و روابط نسبی و سببی در حوزه ی مرکزی  کهگیلویه میتوانست موفق تر باشد زیرا بخشی از آرای خاموش جامعه در روزآخر با قدرت مالی جابجامیشوند که علی کامرانی توان این مهم را هم نداشت و علیرغم حمایت چهره های ملی در کوران انتخابات از کامرانی؛ کامرانی شکست دیگری را در کارنامه ی اصلاحات به نام خودش ماندگار کرد. حمایت و سخنرانی شجاعپوریان نیز نتوانست کامرانی را نجات بدهد.

خیلی ها عدم حمایت و سکوت منطقیان را دلیل عمده ی شکست کامرانی میدانندولی منطقیان ناتوانی کامرانی ؛ عدم پتانسیل کافی جهت رقابت با دو غول رقیب و لحاظ نشدن نظرش رادرخروجی اجماع دلیل سکوتش بیان میکند که این موضوع چه به صدق و چه به کذب بیانگر عمقِ دو قطبی لاهوتی و منطقیان در طیف اصلاحات شهرستان میباشد.

اینک و بعد ازگذشت قریب به  دوسال و نیم  از انتخابات ۹۴ ، کامرانی قلمش را علیه منطقیان به نگارش وامیدارد و به نوعی رنجش شدیدش را از منطقیان بیان میدارد.

کامرانی میتوانست مواضع خویش را مستقلادرباره ی استاندار بیان کند نه اینکه با رنجش و عصبانیت ازمنطقیان به مدح استاندار بپردازد.

۶کامرانی به عنوان یک جوان دانشگاهی اصلاح طلب نشان داد تا پختگی سیاسی راه درازی دارد و اصلاحات نمیتواند در آینده بر ایشان و توان علمی اش تکیه کند و امیدی داشته باشد.

عقل کامرانی همانند یک پسر دبیرستانی و احساساتش همانند یک نوجوان ، کامرانی را در چشم بزرگانِ اصلاحات ، کوچک کرده است.   کامرانی با تمام داشته هایش نمیتواند گره ی کور اصلاح طلبان را در رقابت های مجلس بازنماید.

کامرانی ابتدا یک آفت است؛ زیرا به دلایلی چند در استایل یک تفکر بزرگ ظاهر نشد و از همین حالا با کاغذپرانی به منطقیان عملا پایگاه آرای منطقیان را از خویش روگردان کردند.

کامرانی یک سیاست ندار است نه یک سیاست مدار. کامرانی آفتی است که تمام زحمات اصلاح طلبان را در دوسال گذشته برای اتحاد برباد داد.

اصلاحات کهگیلویه در انتخابات شورای شهر و ریاست جمهوری نشان دادند که بیشترین آرا و بالاترین پایگاه را دارند و در همین زمینه طیف زیادی از جوانان شایسته ی اصلاح طلب به جامعه معرفی شدند. کامرانی که بدهکار تلاش همین جوانان در انتخابات مجلس بود حتی حاضرنشد در انتخابات شوراهای شهر جبران مافات نماید و برای افرادی که خودشان را هزینه ی کامرانی کرده بودند تا بتواند سبد آرای نسبتا وزینی داشته باشد همراهی نماید و در انتخابات شوراها منفعل برخورد کرد تا جوانان اصلاح طلب بفهمند از اجاق کامرانی  جز دود حاصلی نصیبشان نخواهد شد.

کامرانی حالا دارد با قدعَلَم کردن در برابر پیران اصلاحات سیر قهقهرایی عمرسیاسی اش را به سرعت نور طی میکند.

کامرانی خواسته یا ناخواسته دارد در طیف اصلاحات انشقاقی بزرگ به وجود میاورد. عَلم شدن در برابرمنطقیان و عدم حضورش در همراهی جوانان اصلاح طلب کاندیدای شورای شهرکه برایش زحمت کشیده بودند و وارد شدن به دوقطبی کردن جریان اصلاحات؛ نداشتن آینده نگری و عدم هماهنگی باطیف اصلاحات کهگیلویه؛ غرور بی پشتوانه و تکیه بر مَنیًت از جمله ی موارد شکست زودرس کامرانی و پایان عمر سیاسی ایشان میباشد.

کامرانی قصد دارد تا جای لاهوتی را پرنماید. این موضوع یک اتهام نیست زیرا وقتی در اجماع دوسال پیش ازحمایت لاهوتی و عدم حمایت معنوی منطقیان برخوردار شداین گزینه دور از ذهن نیست که کامرانی در زمین لاهوتی بازی میکندتااز منطقیان انتقام بگیرد و پروژه ی عبور از بزرگان را رقم بزند. نزدیکی این روزهای کامرانی به سید علی پرواز و دکتر نظری و شائبه ی دست داشتن کامرانی در حذف برخی از نیروهای کابینه ی منطقیان در ادارت مختلف بیانگر ناپختگی و خشم کامرانی است، زیرا کامرانی میتوانست از نزدیکی با پرواز و نظری و استاندار چینشی قوی و موافق در کهگیلویه رقم بزند نه باعث ابهام و اتهام بشود.

کامرانی دارد دوقطبی بزرگ دیگری را در طیف اصلاحات کهگیلویه رقم میزند ولی اینبار علاوه بر کهگیلویه؛ در حوزه ی بهمئی نیز دارد مرتکب این خطای استراتژیک میشود.

از انجاکه همه واقفیم که ژنتیک و مناسبات خونی در تفکراصلاح طلبان کهگیلویه از جایگاه ویژه ای برخوردار است، حضور کامرانی در حوزه ی بهمئی و رقابت با دهبانی پور _که زمزمه های حضورش در انتخابات آتی به گوش میرسد _یک دو قطبی جدید و خطرناک در بهمئی و در جریان اصلاحات کهگیلویه میباشد.

عقلا اشکالی ندارد که از یک حوزه یا یک طیف یا طایفه وحتی یک خانواده دونفر قصد حضور در یک مشارکت اجتماعی را داشته باشند اما این حضورها باید با رشد اخلاقی و گذشت و سعه ی صدر همراه باشد.

اصلاحات کهگیلویه توان پرداخت هزینه های سنگین تری برای ناپختگی برخی از آقایان راندارد.کامرانی این روزهادرزمین دیگران بازی میکند وبا کشاندن مسائل طیفی به مباحث طایفه ای، عملا جریان اصلاحات رابه طرف بدبینی و تنش های قومیتی میکشاند. پیغام و پسغام های کامرانی به حسن امیریان بخشدار سابق دیشموک و برخی درخواست های ایشان از مدیران کل سابق وفعلی استان مبنی برسهم خواهی های خاص، مخالفت با بزرگان اصلاحات کهگیلویه بیانگر کج روی وی در مسیر واصول اصلاح طلبی میباشد. کامرانی بعداز انتخابات ۹۴ دچارنوعی خودبزرگ بینی شده و حداقل خود را گزینه ی نهایی اصلاح طلبان در انتخابات آتی میبیند حال آنکه به وضوح مشاهده میشود کامرانی پل های پشت سرش را خراب کرده و راه برگشت به آغوش طیف منطقیانی را خراب کرده است.

دوئل های گفتمانی و مناظره های کامرانی با سایر چهره های سیاسی استان، حضور کامرانی در مناسبات عزاداری اقوام مختلف به صورت بهره برداری سیاسی_ فاتحه خوانی ها_عدم ارتباط مناسب باجوانان فعال اصلاح طلب و برخی تحرکات دیگر نشان از قصدونیت ایشان برای تصاحب کرسی  بهارستان ۹۸ دارد ،رقابت پرهزینه ای که بیشترین هزینه اش از پتانسیل نیروی انسانی میباشد.

این روزها بیشترو بهتر میتوان دلیل سکوت و عدم همراهی منطقیان باکامرانی ۹۴ رافهمید.

انتخابات شورای شهر و حضور چند جوان مستعد و فعال اصلاح طلب برکرسی های شورا نشان دهنده ی پتانسیل بالای جوانان اصلاح طلب شهرستان میباشد.

اصلاح طلبی یک مسیراست نه یک مکان. مسیری است برای رشد واعتلای جامعه و تغییر در ساختار سنت ها و اصول کهنه ای که جامعه را پایبند تکرار مکررات کرده است.

تغییر در مناسبات و مبانی فکری یک اجتماع و به تَبَع آن کمک به رشد جامعه ؛ از مبانی اصلاح طلبی است. تفکر اصلاحاتی یک مکان نیست که برخی بیایند و خیمه ای برپاکنند و تنها تلاششان حفظ نام و منافعشان باشد.

اینک که جوانان پر شور ومستعدی در شهرستان و دانشگاهها و حتی در شورای شهر حضوردارند و انصافا با همت و تلاش به خواسته های مردم رسیدگی میکنند لازم است تا مو سپیدان جریان اصلاح طلبی؛ با جذب و همراهی این جوانان ؛ راه را برای رشدآنان باز بگذارند و پس اندازی برای آینده ی این جریان ریشه دار داشته باشند. بزرگان اصلاحات باید دست از سفارش های " خاله خرزویی" بردارند و با شایسته سالاری همراهی کنند تا دیگرشاهد دو یا چندقطبی ها نباشیم؛ احساسات جامعه را خدشه دار نکنند؛ مسولیت پذیرباشند و تمام ناکامی های گذشته را فراموش کنند وبرای ساختن آینده همت کنند.

مهره های امتحان پس داده،  کنار زده شوند و فرصت را برای جوانان موفق و خدمتگزار مهیاکنند.

آقایان منطقیان ولاهوتی نشستی برگزار کنند و باصدق و اخلاص بدنه ی اصلاحات را ترمیم کنند و این کشتی را در دریای حوادث آینده با تجربه ی پیران و نیروی جوانان به سلامت به سرمنزل مقصود برسانند..

کامرانی نیزبایداصول وقواعدرقابت رارعایت کند وفریب نزدیکی و دوستی چند مدیر ومسول رانخورد، درزمین طیف حرکت کند و قواعدبازی رابه پستوی تاریک قومیت هانکشاند، اعتبار اصلاحات را قربانی خواسته های شخصی نکند، سرمایه ی طیف اصلاح طلب را به حساب های مسدود واریز نکند و قدردان همه ی انگشتانی باشدکه هفتم اسفند نامش را بر تعرفه های رای نوشتند. از تخریب و لجاجت دست بردارد و بداند اگر تغییر رویه ندهد شکست سختی خواهد خورد که پایان عمر سیاسی اش باشد.