خشونت و پرخاش در گستره جهان دیروز و امروز همیشه بعنوان یک «ضداخلاق»دارای یک جایگاه منفی و سرشار از حاکمیت عصبیت بود پدیده ای اجتماعی-روانی که ریشه های آن منشعب شده از توشه های «عدم عقلانیت ،تهدیدمخرب و زمینه های محیط اجتماعی» است . گاهاَمشاهده می شود در یک محیط اجتماعی پربازخورد و دگم شیوه رویارویی انسان عاصی متعصب با برخوردها ،برمنوالی از ارزشهای ارزشمدار اخلاقی و انسانی نیست بلکه اسلوب برچرخ معیوب خشونت های فیزیکی و کلامی می چرخد تا روشی از عقلانیت های موجه و روزآوری شده ! این درد خاموش ریشه در فهم تبار تاریخی یک سرزمین دارد من جمله«حیطه های قومیت و قشون کشی ها و خاصیت نامیمون مرزبندی های ایلی و تباری»دراین جا ترجیح ذهن بعنوان سنت تربیت و آموزش اهمیت استراتژیک ندارد ولیکن آنچه بعنوان راهبردی حیاتی تلقی شده و متاسفانه هنوز می شود «روحیه گریزازمرکز و خشن تقسیم بندها و توهمات و تابوهای حس های ناسیونالیستی بشدت منفی است».

صاحب نظران علم اجتماع پرخاش های اجتماعی را «اقدامی عمدی همراه باخشمی هیجانی به منظور ایجاد آزار ذهنی -جسمی و گاهی روانی شدید در همنوع تعریف کرده اند» این تعریف کژی های آگاهی نسبت به خود و دنیای امروز (جهان وطن) را به خوبی نشان می دهد و چنین اخلاقیاتی نه تنها چراغی نورانی برای عبور از جنگل های تیره نیست بلکه هرگز بهانه ای برای تحول روح زمانه در یک محیط قلمداد نخواهند شد  .

در استان کوچک و نمور کهگیلویه و بویراحمد علیرغم داشتن سرمایه های بسیار گرانقدر علمی و فنی بواسطه فقدان نظام تربیتی عقل محور همیشه در مظان اتهام راستین «قتلهای عصبی-مرافعه های بی محل-عقده های فروخورده و ادیپ وار-تقسیم بندی های سرشار از خشونت های طایفه های و تقسیم بندی شده و...»می باشد ! عینک «تعصب»بدون ملاحظه بر هر انتخاب دموکراتیک مان سرشار (از بند غرایز،فقر،طمع و...) است . آگاهی بعنوان یک مصالح پیچیده و درازآهنگ مورد نیاز و بهره نیست و همین شکاف یزرگی بین ترجیحات اصولی و توصیه های زشت و نامیمون ایلی و تباری ست !

در میانه این همه خشونت های کلامی -فیزیکی و قومی ساز کار تعبیه شده و قابل پیش بینی کاربرد فضیلت و سیاست اهل مدن نیست لاجرم بهره گیری ها همچنان بر پایه و پرتو عارضه بدشکل و نافرجام «قومیت-عصبیت»می چرخند و از حیث وسعت و جمعیت در ذره به ذره خانواده ها که هسته های اولیه نهاد گسترده اجتماع ست مسلسل وار در حال دورانی باطل هست . مثال های عینی و کاملا مشهود اختلافات سیاسی که ریشه در قومیت دارند همچنین تشکیل دادن گروهها و کانالهایی در مجاز بعنوان (ایل فلان و ایل بهمان) که اکثریت انسانهایی تحصیلکرده اند خود نشانی از احساس های بشدت مذموم و نکوهش شده است. این حاکی از نوعی قشون کشی و صف آرایی ها برای مواقع خاص سیاسی و اجتماعی ست ! این چنین وضعیت های متفاوت در یک پیوستار توصیف جنبه های گسترده ای از کنشها در فعالیتهای اجتماعی با رویه ای از «نگاه پرخاش محور» تلقی می گردند و بعنوان یک آسیب عمده مدنظر صاحب نظران شفیق و دلسوزاست .

تداوم هرگز در تاریخ پدارن و پدربزگانمان نیست ،تاریخی صاف و صادق ولی سرشار از جهل و تعصب همراه با گسست های بشدت ظاهری ،تاریخی و متاسفانه پیوسته .این پیوستگی همچنان ادامه دارد پیوستگی الان خالی از نسبت با آن گذشته تقسیم شده نیست درک و پیوستگی عصبی امروز را که منطق حاکم بر آن منطبق بر مرزگرایی و چوب و چماق و فشنگ و تنفگ (این الات مزخرف)ست ،هست .یکی از نشانه های این تلاش تداوم تاریخی زمان حال و مناسبات موجوداست .بازسازی تصنعی روابط دور و ابداعی منحط بر هرگونه ای از جریان سازی های اجتماعی-سیاسی و فرهنگی،اسطوره پردازی و مشروعیت بخشی بر تاریخ پسند و ناپسند عین دگماتیسم های بشدت عصبی و روانی ست.

در اینجا یک مهم تحت عنوان«یادگیری اجتماعی»که مبنای آن بر مبنای این تئوری استواراست که(پرخاشگری ها و خشونت ها رفتار و کنشی اجتماعی ست که از طریق فرایندهای اجتماعی تولید،بازتولید،وفراگرفته می شوند) نمود بارزی دارد.چنین رفتارگرایی های افراطی و صف بندهای اجتماعی زاده یک اجتماع محل زندگی سالم نیست ولی متاسفانه همین عوامل رفتاری و ادراکی در یک محیط باهمدیگر تعامل دارند و در تعامل با یکدیگر شکل دهنده شخصیت افراد است .

امیدوارم روزی در افق نمایان گردد که تلالو آگاهی و خردجمعی منوالی حداقلی داشته باشد .