اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی استان کهگیلویه و بویراحمد در بیانیه ای نسبت به اتفاقات راهپیمایی مراسم 9 دی در گچساران واکنش نشان دادند.

به گزارش افتونیوز، در بیانیه این حزب آمده است: دریغا که تریبونی که بایست از آن فریاد باهم بودن در شرایط سخت این سالها سر داده شود، به دست عده ای نااهل داده می شود تا آنرا وسیله ای برای جبران عقده حقارت خویش نمایند.

متن کامل این بیانیه در پی می‌آید:

بسم الله الرحمن الرحیم

بزرگش نخوانند، اهل خرد که نام بزرگان به زشتی برد

در آستانه چهلمین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی هستیم. انقلابی که در نخستین سرود ملی ایران باهم می خواندیم

شد جمهوری اسلامی به پا که هم دین دهد، هم دنیا به ما..

انقلابی عظیم که به ثمر نشستن آن جز با اتحاد تمامی گروه‌های سیاسی میسور نبود. چنان بود که دستگاه عظیم سرکوب در سال‌های پیش از پیروزی از حربه های مختلف برای مقابله با حرکت های جداگانه کمک می گرفت و آنچه پیروزی را به تعویق می برد، همین جدا از هم بودن ها بود. نشان به آن نشان که مقاومت رژیم زمانی در هم شکست که همه آن گروهها با سلایق مختلف، اختلاف ها را کنار گذاشته و یکپارچه و یکصدا پشت سر یک رهبری جمع شدند.

در حلقه زعامت آن حرکت عظیم هم چندانکه که همگان شاهد بودند، امام راحل در صدر بودند و گرد ایشان هم عالمانی از جنس مردم و در کنار مردم.

از آن جمله زنده یاد آیه الله «هاشمی رفسنجانی».

بی دلیل نبود اگر ایشان را شناسنامه انقلاب می خواندند. که از همان بدو حرکت تا پیروزی دوشادوش امام به جد و جهد پرداخت. او که از زمان کاشت نهال انقلاب تا دوران بالندگی اش از جان برای پرورش این درخت تناور مایه گذاشته بود، در سال‌های آخر عمر تلخی ها دید.

سخت است باشی و ببینی عده ای که بعضا از دور هم دستی بر آتش انقلاب نداشته اند، در سایه سار درخت تناور انقلاب بیاسایند و از ثمرات آن بخورند بجای قدردانی، بر باغبان سنگ بزنند.

زنده یاد هاشمی رفسنجانی از آنجا که یار امام «ره» و ملت بود، بر خود می دانست که جانب ملت را همان جانب حق است رها نکند. ازین رو ست اگر شاهد بودیم کسانی که به انحاء مختلف در برابر اراده ملت ایستادگی می کردند، در برابر این زبان گویای ملت هم بایستند. و او بود که تمام بی مهری ها را بجان می خرید تا مبادا یکپارچگی ملت که رمز پیروزی است خدشه دار شود.

دوسال پیش در چنین ایامی روح بلند آن بزرگوار به ملکوت بالا پیوست. آنجا بود که حضور میلیونی مردم قدرشناس ایران در آیین تشییع ایشان، سندی محکم بود بر جایگاه مردمی و عاطفی آن عزیز در میان توده ها. او که در دهه پایانی عمر خویش دفاع شجاعانه از حقوق ملت را سرلوحه کار خویش قرار داده بود و در همه عرصه هاخصوصا بحث رد صلاحیت های گسترده در انتخاباتمدافع ملت بود، از سوی تنگ نظران مورد بی مهری قرار گرفت. چه آن گاه که خود از حضور در انتخابات منع می شود، چه از سوی تریبون های دور از انصاف.

باری، در چهلمین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی در این خطه از کشور از سوی یکی از همین تریبون ها به ساحت ایشان و چند تن از پاک ترین مردان و زنان این مرز و بوم اهانت هایی می شود. رفتاری که قطعا نه نشانگر خواست مردم شریف گچساران بوده و نه هیچ انسان آزاده و وحدت طلبی آنرا مهر تایید می زند.

دریغا که تریبونی که بایست از آن فریاد باهم بودن در شرایط سخت این سالها سر داده شود، به دست عده ای نااهل داده می شود تا آنرا وسیله ای برای جبران عقده حقارت خویش نمایند. دردا که نه یکبار و دوبار بلکه صدها مرتبه شاهد نواهایی هستیم که روز بروز مردم را از چنین جایگاه‌های بعضا مقدس و عبادی فراری داده و دور و دورتر می کنند.

اما مسببان آن بی حرمتی، در هر جایگاهی هستند چه آن تازه به دوران رسیده ای که نتوانست هیجان خود را از به دست گرفتن میکروفن نهان کند، و چه آنهایی که در تریبون های مقدس مردم را به تقوی دعوت می کنند بدانند اگر گمان می کنند با سوء استفاده از چنین موقعیت هایی و با ذبح تمام اصول اخلاقی می توانند به اهداف شوم خود دست یابند، خیال باطل در سر می پرورانند.

تاریخ لبریز است از نام بزرگانی که در دوران حیات از سوی مخالفان حقیر خود بی مهری ها دیدند.

حسین بن علی را شریح قاضی تکفیر کرد و شمر بر پیکر پاکش اسب دواند. اما امروز کدام یک در اعلی علیین و کدام یک در اسفل السافلین است؟

گاندی را یک تندرو از پای درآورد. اما فی الواقع قاتل گویا به خود شلیک کرد، چرا که او رفت و گاندی در دلها جاودانه شد.

دکتر محمد مصدق بودجه صدوهشتاد نشریه ای را پرداخت می کرد که بهر خوشایند دربار از هیچ فحشی به او فروگذار نکردند. اما همه فحاشان رفتند و مصدق باقی ماند.

و آنگونه که امام راحل در پیام خود بعد از ترور ناکام زنده نام هاشمی رفسنجانی فرمودند؛ (( بدخواهان بايد بدانند هاشمي زنده است چون نهضت زنده است))

مرحوم مدرس که به امر رضاخان ترور شد، از بیمارستان پیام داد: «به رضاخان بگویید من زنده هستم». مدرس حالا هم زنده است. مردان تاریخ تا آخر زنده هستند

و چه خوب است در مُلک از ملک سخن(سعدی شیرازی) دلیل بیاوریم آنجا که فرمود:

گر هنرمند، ز اوباش جفایی بیند تا ! دل خویش نیازارد و در هم نشود

سنگ بدگوهر اگر کاسه زرین بشکست قیمت سنگ نیافزاید و زر، کم نشود.

والسلام علی من اتّبع الهدی

شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی استان کهگیلویه و بویراحمد دوازده دی ماه نود و هفت