در همایش همدلی که همین روز های گذشته در مرکز استان یاسوج برگزار شد اکثر سخنرانان به همدلی برای رشد وتوسعه استان اشاره کردند و همچنين به رونق فضای کسب و کار برای برچیدن معضل بیکاری ویا به حداقل رساندن آن داد سخن راندن وهمه متفقا بر این باور هستند که چرا بانک ها اعتبار مربوط به این استان را در استان های دیگری هزینه می کنند و البته استان مارا از نعمت برخورداری در مضیقه می گذارند. اگر کمی به این مقوله دقت نمائیم می فهمیم که علل بیشماری در بوجود آمدن چنین عملکرد هایی دخیل هستند سعی می کنم بدون غرض ومرضی آنرا کالبد شکافی کنم هر چند بررسی دقیق این مطلب نیاز به کار کارشناسی زیر نظر کارگروه متخصص فن دارد اما اجمالا مواردی را که لمس کرده ام به سمع و نظر مردم عزیز می رسانم. این استان از محرومیت کهنه شده ایی رنج می برد که ریشه در تمام سطوح زندگی مردم استان دارد و همین اولین دلیل برای کسانی است که با رانت وپارتی به گرفتن تسهیلات مبادرت کرده و وقتی مبالغ هنگفت بدست شان رسید اول به زندگى خود سروسامان اساسی می دهند و مبالغ باقی مانده از آن تسهیلات را به ناچار آنهم بدلیل عدم تامین اقساط مربوطه در سررسید موعود بدست دلالان داده و اکثرا هم در این داد و ستد ها ورشکسته شده و یا متواری می شوند و یا در کنج زندان تاوان ندانم کاری وعدم آینده نگری خودرا می دهند. واما آنهایی که قصد سرمایه گذاری در استان را دارند سرنوشتی دیگر حاصل کارشان می شود ، بعد از گرفتن وام های هنگفت به نیت راه اندازی کارخانه بسراغ ادارات متولی زمین می روند و آن ادارات گویی کسی را یافته اند که هر چقدر می توانند در پیش رویش سنگ اندازی کنند تا مجبور شود مبالغی را جهت تامین زمین مربوطه به حساب آن اداره کل واریز نماید و متاسفانه وقتی سرمایه گذار با چنین دیدگاه هایی مواجه می شود عطا خدمت در این استان را به لقایش می بخشد وسرمایه را به جایی می برد که از هر جهت آمادگی همکاری وهمدلی را برای پیشرفت استان شان دارند. نبود تفکر دلسوزانه در میان غالب مدیران چه جزء و چه کل از عمده دلایل نبود سرمایه گذاری است که با همه ی این سختی ها بسازد و پولش را در جایی هزینه کند که هیچ کس با او همراهی نکند و قطع به یقین کمتر کسی پیدا می شود که از تفکر نابخردانه پیروی کرده و سرمایه وامی خودرا به امید اینکه شاید بازده داشته باشد در این استان بکار اندازد. عدم همکاری بانک ها هم دیگر دلیل جذب سرمایه گذاران است ، نگاه سود جویانه ونه دلسوزانه به نوع همکاری وام گیرنده وبانک ها دیگر دلیل عدم اشتیاق سرمایه گذاران است ، کسانی را می شناسم که در شهرک صنعتی یاسوج سرمایه آوردند و همه با نشان دادن درب باغ سبز به آن ها ، امید را در دلشان کاشتند و آنها هم با خیال راحت وامید همکاری کارخانه ایی راه اندازی کردند اما وقتی گره در کارشان افتاد و گشودن آن گره دستان مدیران بانک ها را طلب می کرد که یاری رسان شان شود اما هیچکس این بخت برگشته هارا کمک نکرد و همان سرمایه اندک هم از دست شان رفت و بر باقی مانده های سرمایه که تبدیل به سنگ و آجر وتیر آهن شده بود سوگوارانه آینده نامعلوم خویش را نظاره می کنند . همدلی و همکاری برای برون رفت از معضل بیکاری وهمچنین ایجاد انگیزه به سرمایه گذاران فقط در شعار خلاصه نمی شود باید مدیران دلسوز پای کار باشند که آینده این استان را همانند آینده فرزندان خود تلقی نمایند و زمینه های مختلف را در جذب سرمایه گذار برای رشد وتوسعه این استان مهیا کرده و شعار سرلوحه عملکرد شان نباشد بلکه تعهد ودلسوزی را مد نظر قرار دهند تا بشود قسمتی از معضل بیکاری را حل کرده و زمینه رشد و توسعه استان را مهیا کرد. امیدواریم همایش همدلی که نیت خیر برگزار کننده گان در پشت آن نهفته است در لابلای شعارهای سخنرانان گم نشود و قدم های خیری برداشته شود.