این روزها هرکس درکنار انتخابات که قصد ورود به این ماراتن نفس گیر را دارد،اطرافیان یا طرفدارانی آنها را به قدیسه ناجی و مفری برای تمام معضلات و مشکلات حاصله میدانند،و از روح رستم،حاتم طاعی و امیرکبیردر کالبد هرکدام می‌نشانند تا که شاید اندیشه ای را مسخر نمودند که یکه یاور نجات دهنده شخصی ست که بتواند با اعجاز وجودش یک تنه تمام مصائب را یک شبه علاج نماید.

از یال و کوپال و گرز فقط قداره و آهنگ مجیز گویی را به نمود میگذارند تا انگشت هر بیننده ای را مجذوب از جوهر رای خود نمایند،اما انگشت آنجا تن آرایی میکند که از جوهر اندیشه گرفته شود تا ریشه هر پلیدی را در زمین هرز بخشکاند.

سوی سخنم با شخصیت فرد خاصی نیست چرا که ملت به آن درجه از فهم رسیده اند که شاکله نمایندگی مجلس نه تاجر پولی بلکه تاجر تجربه و عمل و نه صولت ایل و تباری بلکه شوکت حرفه ای می خواهد.

دکتر محمدبهرامی گزینه ای ست که عملکردش با هر عینکی که از آن بنگری سالهاست شهر یاسوج را به اوج افتخار در بسیاری از مولفه های فیزیکی و فرهنگی رسانده است.از ورودی این شهر گرفته تا خروجی اش آثار زیبنده ای نیست که خالق ذهن و ایده مدیریتی ایشان نباشد

ایشان یک کاریزمای مدیریتی ست که تمام لایحه های مدیریتی عمرانی و فرهنگی را در تمام برهه ها به خود جلب کرده و خلاقیت های به کرسی نشسته ایشان هنوز بر کرسی ابداع و نو بینی بر تارک شهر جای خوش کرده و بر هر اندیشه ای سلطه نموده.

این تصور که ایشان با این عقبه هنری عمرانی و مدیریتی نماینده این دیار شود به یک چشم انداز و افقی می‌رسیم که توسعه در شکم تکنولوژی پدیدار میشود و صنعت و عمران به مدد منابع بکر آب و هوایی، پایتخت طبیعت که زایده فکری خود دکتر بهرامی بود برای صنعت گردشگری، خود رونق اشتغالی میشود تا ابزار اقتصاد فراتر از سفره های مردم رنگ و بو بگیرد.

ذوق من نسبت به ایشان زمانی دوچندان شد که پاسخش به سوالم من را منغلب کرد در ان هنگام که گفتم برنامه شما برای انتخابات پیش رو چیست پاسخ داد که برنامه های من برای بعداز انتخابات است.مردم باید این مقوله مهم را به کسی بسپارد که پروسه انتخاب شدن برایش گام ورود باشد جهت رسیدگی به مشکلات مردم نه تمام دغدغه ها برای پیروزی در انتخابات.

مدیریت کاریزمایی و شخصیت علمی ایشان در ساختار اندیشه اصلاح طلبی ،مثلثی شده است تا هیچ گاه تمکین به شعار و وعده نکند و از خلوص خویش همان باشد که بتواند ملموس به نمایش بگذارد.

جامعه زمانی به شکوفایی و به پوست اندازی کامل دست می یابد که دغدغه های اولیه و نیازهای اولیه بشر هیچ گاه به چشم نیاید اما به دلیل عدم مدیریت و ضعف های موجود هیچ گاه نتوانستیم نیاز های اولیه را به آخرین دغدغه تبدیل کنیم چرا که صنعت در کنار منابع میتواند رونق به اقتصاد دهد و فضای اقتصادی را برای هر جامعه ای محیا سازد.

برای مثال یک فضایی مانند جمعه بازار که مرهون تلاش دکتربهرامی بود چه اندازه تاثیرش را در رونق شغل و موقعیت ارزشی منطقه ای ایجاد کرد.

یا فوتبال بعنوان یک بیزینس ورزشی جهانی چه اندازه توانست یاسوج را به اوج افتخارات و جوانان را مغلوب در کسب این حرفه کنند.

حالا همه این موارد و چندین موارد گفته نشده در یک الگوی بزرگتر با فضای اختیارات وسیع تری اگر در اختیار چنین شخصی قرار بگیرد بنظر شما چه چشم اندازی را میتوان از شهرستان یا حتی استان داشت.

(مطلب منتشر شده نظر نویسنده است و انتشار آن در سایت افتونیوز به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نمی‌باشد)