فضای مجازی و رسانه ها کم کم بر کوس انتخابات مجلس می کوبند.و پایه کوبان آواز عزت وپیشرفت رابا ید قادر کاندید مورد حمایت خود در هر پیام رسانی که موجود باشدمی سرایند.هر رسانه ای جانب کاندیدی را می گیرید و با آرستن فرد به القاب رنگین وسنگین تنور انتخابات را داغ می کند .کاندیدا مرتبط امیرکبیر و مصدق یا رجایی و باهنر لقب می گیرند .مطالبی نگارش می شود که نه تنها در شان و توان اجرای فرد نیستند بلکه در ظرفیت ساختاری کشورهم نمی گنجند. اما براستی انتخاب نمایندگان با رای مستقیم ومنطقی مردم صورت می گیرید یا مسائل پشت پرده دخیل می باشد؟یا براستی چقدر باید مردم رادر انتخاب ترکیب مجلس سهیم دانست؟ با نگاهی عمیق به فرایند انتخابات ،آنچه دریافت می شود عدم انتخاب آگاهانه مردم در گزینش نماینده خود می باشد.روند انتخابات را موارد دیگری رقم می زند که از عهده مردم خارج خواهد بود.مواردی که قدرت تفکر و آگاهی مردم را در محلول تبلیغات اضمحلال می کند قاعدتا درآمد ناشی از چهار سال نمایندگی مجلس با هزینه های تبلیغاتی قابل قیاس نخواهد بود. پذیرفتن هزینه های میلیاردی تبلیغات از سوی نماینده با توجه به درآمد میلیون در طول دوره ی نمایندگی امری عاقلانه نخواهد بود و بتبع آن پذیرفتن هزینه های مصرفی در راستای شعار خدمت به مردم کامل اغیرقابل قبول و عاقلانه نخواهد بود.با کمی تامل و مطالعه در چگونگی هزینه های تبلیغاتی بیشتر نماینده های مجلس به یک نقطه ی مشترک دست خواهیم یافت و آن چیزی جزء حمایت مالی پیمانکاران و تجار نخواهد بود کسانی که زمستان کشت خواهند کرد و در بهار محصولی پر رونق درو خواهند کرد. پیمانکاران وتجار با نزدیک شدن به کاندیدا، و متقبل شدن هزینه های تبلیغاتی،نماینده ی مردم را وام دار خود خواهند کرد و در بزنگاه شکارهای بزرگ را صید خواهند کرد. فرایندرقابت در مارتن انتخابات به این صورت خواهد بود که قرار دادهایی نانوشته و نامرئی بین پیمانکاران و کاندید محترم امضا خواهد شد و در آنها پورسانت هر کدام در صورتی پیروزی مشخص خواهد شد.بدین صورت که حامیان منفعت طلب سوار بر ماشین ها گرانقمت با راه اندازی کارناول های تبلیغاتی در معیت مراد فعلی خویش به هر طریقی که باشد با دادن پول،غذا،وسایل خانگی،لباس.پتو،وسایل ورزشی ،وعده های اشتغال و سر دادن وعده های کذایی و محال ، در بین مردم نفوذ خواهند کرد و با سوار شدن بر احساسات و بازیچه قرار دادن بحران های مالی مردم ،آمار رای های کسب شده و فاکتور هزینه های مصرفی را برای کاندید محترم به عنوان شاباش پیروزی وبرگ برنده ی فصل برداشت ساعتی پس از اعلام نتایج به ارمغان خواهند برد. .پس از پیروزی در انتخابات، شرایط حاکم بر نماینده جالب و غم انگیز خواهد بود .نماینده گانی که با چنین روش هایی پیروز انتخابات می شوند سیاست راه شان "لابی زیستی "خواهد بود.در طول چهار سال نمایندگی شب وروز ،حضوری وتلفنی، با وزیران و مدیران در حال گدایی کردن سهم خواهی حامیان پیمانکار وتجارخود می باشند.شب برای فلان پیمانکار با فلان وزیر استیضاح شده درحال چانه زنی در مورد پروژه های کلان ،و روز برای ترخیص کالاهای فلان تاجر با فلان مسئول در حال التماس خواهد بود.و خوراک زندگیشان در طول این چند سال نمایندگی پیدا کردن راه حل های برای راضی نگه داشتن حامیان شکم سیر خود می باشد .تصویر اینکه چقدر باید التماس و فک زنی کنند برای کسانی که هرگز قانع نمی شوند تن وبدن هر انسانی را به لرزه در می آورد قاعدتا نماینده ای که گرفتار چنین وضعیتی خواهد بود. نه وقتی،نه فکری ونه توانی برای انجام کارهای عمومی مردم نخواهد داشت .مسلما مجالی برای پرداختن به موضوع توسعه ی حوزه انتخابی خود ندارد.توان برای دنبال کردن مطالبات مردم در زمینه های ساخت بیمارستان،راه سازی،راه اندازی صنایع اشتغال آفرین و هزاران معظله حوزه ی خود را ندارد و در طول دوره ی نمایندگی پاشنه ی کفش خود را برای ارضا کردن امیال وخواسته های حامیان گردن کلفت خود بالا می کشد . چنین رویه ی در تمام ادوار انتخابات مجلس بوده و همچنان ادامه خواهد داشت و پایان دادن به این امر مستلزم آگاهی مردم و فعال شدن احزاب سیاسی می باشد. آگاهی مردم همراه با روحیه ی مطالبه گرایانه عمومی وفعالیت صحیح و قانومند احزاب می تواند تامین کننده ی مجلسی قوی با نمایندگانی مستقل و قدرتمند و فارغ از وام دار بودن به پیمانکاران وتجار می باشد.