سیاست خود دنیای پیچیده ایست و افراد فعال در این حوزه نیز بالتبع مشمول این خلق و خو می شوند . غلامرضا تاجگردون نیز مستثنا از این قاعده نیست ، مردی که در محافل به خاطر رفتارهای غیرشفاف سیاسی اش حتی در میان همفکرانش مورد انتقاد جدیست . تاجگردون که عادت دیرینه ای به این مساله دارد که متناسب با مخاطبین حاضر در پای تریبونش همواره به دنبال تحریک احساسات آنها در زمینه های مختلف می باشد ، در جدیدترین اظهارنظرش در همایش یکی از طوایف بیان داشته است که : ( من به جرات عرض می کنم که در جمع شما حداقل ۳۰ نفر را به چشم بگویم که از میانگین تراز فعلی نمایندگی فعلی مجلس بالاترند ) این اظهارنظر جالب را می بایست در کنار اظهارات متناقض چندوقت پیش جناب تاجگردون قرار داد : ( من خیلی متوسل بودم که کسی را پیدا کنم و فرمان را به دست او بدهم و با او همکاری کنم که بتواند خوب خدمت کند و این مسیر را ادامه دهد و تا دو ماه پیش تصمیمم بر نیامدن بود ) به نظر میرسد توجه به پیشینه ای که از تاجگردون سراغ داریم و انتقاداتی که از وی در جامعه مطرح می شود این تناقض گویی وی یادآور ( مثل دم خروس و قسم حضرت عباس ) است . بی تردید یکی از انتقاداتی که از تاجگردون می شود بستن فضای رشد فرزندان این دیار است که در ماههای اخیر در رسانه ها نیز مباحثی در این خصوص مطرح شد ، چرا که هنوز افکار عمومی نتوانسته است پاسخ مناسبی در خصوص چرایی جلوگیری از انتصاب یکی از فرزندان باشت در سمت معاونت وزارت نفت و انرژی دریافت نماید ! امری که بی شک جعبه سیاه آن روزی رمزگشایی خواهد شد و مردم از خیلی از موضوعات آگاه خواهند شد . اما سوالی که مطرح می شود این است چرا جناب تاجگردون از سرمایه انسانی این ۳۰ نفر و خیلیهای دیگر که در شهرستان گچساران و باشت با هر گویش و زبان و طایفه و … تاکنون بهره نبرده است و به یک دفعه و آن هم نزدیک به انتخابات متوجه وجود این پتانسیل شده است ، در حالی که به کارگیری مدیران ضعیف در این هشت سال تبدیل به یکی از نقاط اشتراک تمامی منتقدان ایشان شده است . به نظر می رسد این دفعه ( دم خروس ) زیادی بیرون زده است و این حرفهایی که فقط تاریخ مصرف انتخاباتی دارد با این چالش مواجه است که چرا در این هشت سال این ۳۰ نفر و مابقی افراد شایسته را نادیده انگاشته شده اند؟!