ستار هدایت خواه بعد از کش و قوس فراوان و تردید ها برای آمدن و نیامدن در آخرین روز ثبت نام انتخابات بصورت رسمی در استان تهران اعلام کاندیداتوری کرد. هدایت خواه  دوره های هفتم و هشتم از حوزه بویراحمد و دنا وارد مجلس شورای اسلامی شد و از قضا دوره نمایندگی وی همزمان با دولت مطلوب و محبوب وی یعنی محمود احمدی نژاد بود. همزمانی نماینده جبعه پایداری با دولت مهروزی میتوانست منشا ثمرات و فواید بسیاری برای استان باشد آنچنان که چنین نقشی را غلامرضا تاجگردون را در زمان دولت تدبیر و امید ایفا کرده است. ستار هدایت و علی محمد بزرگواری که در یک هم سویی کامل فکری با دولت احمدی نژاد بودند نتوانستند ره آورد درخور توجهی برای استان به ارمغان آورند و سالهای نمایندگی آنها در محکوم کردن فتنه و شعار علیه اصلاحطلبان و در بی توجهی مفرط به عمق محرومیت های درون استان  خود را با درگیر شدن با بازی های سیاسی گذراندند. ستار هدایت خواه خود را در قامت امثال کوچک زاده، رسایی و ذاکانی تصور میکرد اما غافل از اینکه مردمی محروم از زیلایی تا لوداب و ...وی را روانه بهارستان کرده بودند و می بایست به پاسداشت حقوق مردم فرودست میپرداخت و وکیل جامعه ای مملو از  محرومیت ها میشد اما انگار بلبل خوش سخن حامی دولت مهرورز هیچ گاه مهری و رغبتی برای این امر نداشت! ستار هدایت خواه  به دلیل عملکرد ضعیف و ناتوانی در پاسخگویی به خواسته های مردمی در ادوار ۹و۱۰مجلس شورای اسلامی از حریفی نه چندان قدر شکست بخورد و این امر برای وی چنان سخت آمد که ستار هدایت خواه  کم کم بدنه اجتماعی اش رنگ باخت و آرام آرام به حاشیه سیاست کوچ کرد. هدایت خواه اگر از یک حریف قدر از اردوگاه حریف مانند دکترمندنی پور یا سیدباقرموسوی شکست میخورد شاید چندان داستان تلخ جلوه نمیکرد اما دوبار شکست پیاپی از غلام محمد زارعی که بدنه سیاسی چندانی ندارد به واقع اعتماد به نفس هدایت خواه را آنچنان پایین آورده که از ترس شکستی دوباره فرار از آوردگاه انتخاباتی را سرلوحه قرارداد و به امید اندک توجهی خود را در لیست دوستان همفکرش در تهران جای دهد! هدایت خواه و دوستان اش که همواره در مشارکت پایین مردم امکان حیات سیاسی می یابند این دوره نیز در تهران به امید مشارکت کمتر مردم تهران سعی دارند بصورت لیستی و منظم پای به عرصه  انتخابات بگذارند. اکنون نیز هدایت خواه به هر اهرمی اعم از شورای حکمیت اصولگرایان سعی  داشت روشنفکر را به سازش و تفاهم وادارکند که این امر سبب شد که روشنفکر و حامیان اش دست رد بر سینه وی زنند روشنفکر که در سالهای اخیر بخشی مهمی از بدنه اصول گرایی را به خود جلب کرده است و حضور مصمم وی در انتخابات سبب شد هدایت خواه از ترس  سومین شکست پیاپی بویراحمد را ترک کرده و به آینده  نامعلومی  و مبهمی در تهران خود را دلخوش کند. شاید سرنوشت هدایت خواه و کوچ غریبانه وی به تهران درس عبرتی باشد برای سیاست مداران و نمایندگانی که امور مردم و بدنه اجتماعی را رو به فراموشی مسپرند و در راستای منافع حزبی، جریانی حرکت می کنند.